Ο αγράμματος χτυπά τη μία πόρτα μετά την άλλη, μπας και βρει κανέναν αδαή και τον “δαγκώσει”. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Αν και δεν ψάχνει για δουλειά, αλλά για θύματα, ας πούμε ότι ο… ουμανισμός μας αρκεί, για να μας επιτρέψει να δεχθούμε την προσπάθειά του.
Το κακό είναι πως τον έχει πάρει από το χεράκι άνθρωπος από τον χώρο της διαιτησίας, τον οποίο πριν από λίγο καιρό σκυλόβριζε. Φαίνεται πως ορισμένοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Εμείς, πάλι, επειδή δεν ξεχνάμε, δώσαμε τις σωστές πληροφορίες στους ανθρώπους κι έτσι αγράμματε, η πόρτα έχει κλείσει δια παντός για σένα.
Ψάξε αλλού για θύματα…