Αν και η αναφορά μας (διαβάστε εδώ) αφορούσε στην ΚΕΔ, η διοίκηση του ΣΚΚΑ θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στο δημοσίευμά μας. Χαιρόμαστε γι’ αυτό, φιλοξενούμε αυτούσια την απάντησή τους και -κατά την πάγια τακτική μας (ώστε να υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία)- την αφήνουμε ασχολίαστη, προκειμένου να μην έχουμε πάντα εμείς τον τελευταίο λόγο.
Σημειώνουμε, πάντως, πως ο Σύνδεσμος Αθηναίων Κριτών είναι ο τελευταίος που έπρεπε να θιχτεί. Ίσως ένιωσαν την ανάγκη να απαντήσουν για λογαριασμό όλων…
Η ανακοίνωση:
“Παρά το γεγονός ότι δεν συνηθίζουμε να απαντάμε στα κάθε λογής δημοσιεύματα, επιλέξαμε σήμερα να θυμίσουμε σε όσους ενδεχομένως έχουν ασθενή ή επιλεκτική μνήμη δυο-τρεις βασικούς για εμάς κανόνες, που μας επιτρέπουν να ήμαστε πραγματικά υπερήφανοι για τον δικό μας χώρο.
Απαντώντας έτσι σε ότι μας αφορά, στο κείμενο με τίτλο “Ασυδοσία“, που δημοσιεύτηκε στις 15/05 στο eBasket.gr.
1. Η προάσπιση του δικαιώματος ύπαρξης του χώρου μας αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί κυρίαρχο λόγο ύπαρξης αυτής της διοίκησης και αυτό, όταν στο παρελθόν, οι σημερινοί “εθνοσωτήρες των κριτών” σφύριζαν αδιάφορα.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι μέσα από τη δική μας προσπάθεια, μέσα από τους δικούς μας σκληρούς, δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες κερδήθηκαν τα περισσότερα από τα προνόμια των κριτών, τα οποία βεβαίως όλοι σήμερα καλώς απολαμβάνουμε.
Δεν θα αποκρύψουμε το γεγονός ότι σε αυτήν την πορεία υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα φίλοι, που μας συμπαραστάθηκαν. Έχοντας ξεκαθαρίσει από την αρχή με απόλυτη σαφήνεια σε κάθε ένα από αυτούς ότι, σε καμία περίπτωση δεν θα εμπλακούμε στα κατά καιρούς παιχνίδια εξουσίας.
Ούτε άλλωστε θα φοβηθούμε να καταγράψουμε την αναγνώριση και την αποδοχή του ρόλου και του έργου μας από την ηγεσία του αθλήματος, σε πανελλήνιο και τοπικό επίπεδο.
2. Η συνεχής επιμόρφωση των μελών μας και η συστηματική δουλειά, μας καταξίωσε στην συνείδηση του ελληνικού μπασκετικού κόσμου. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε! 23 χρόνια δίνουμε δείγματα γραφής, δικαιοσύνης, ήθους, εντιμότητας με δεκάδες παραδείγματα.
Τώρα, αν με την αναγνώριση της προσφοράς μας, αρέσκονται κάποιοι να μας χαρακτηρίζουν “ημέτερους“, αυτό σημαίνει ότι άρχισαν να βλέπουνε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Το βέβαιο είναι ότι εμείς εξακολουθούμε να βαδίζουμε πάνω στα ίδια αχνάρια, ακριβώς όπως ξεκινήσαμε χωρίς καμιά απολύτως παράκαμψη.
3. Σε ότι δε, έχει σχέση με την αναφορά σε άλλους χώρους κριτών, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι, δεν είναι κανένας τουρίστας στο χώρο των κριτών, όλοι γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει γύρω τους. Περισσότερο όλων, εκείνοι που ζήτησαν μεταγραφή από τον παρακείμενο Σύνδεσμο, για να έρθουν στο Σύνδεσμο Κριτών Νομού Αττικής.
Εδώ, αξίζει να δηλώσουμε με έμφαση ότι ο αριθμός των κριτών που ζητούσε να μετακινηθεί σε εμάς ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των κριτών που τελικά δεχθήκαμε στον δικό μας χώρο.
Θα πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι η επιλογή για την αποδοχή τους, είχε άμεση σχέση με το επίπεδο επιμόρφωσης ενός εκάστου.
Είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό ότι, ακόμα και σήμερα, ο αριθμός των κριτών που ζητά να έρθει σε εμάς, από τον ίδιο Σύνδεσμο, χωρίς ανταπόκριση από την δική μας πλευρά, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος. Αυτό λοιπόν, είτε το συνδέσεις με τα όποια ακούσματα, είτε από μόνο του κάτι λέει και βέβαια δεν είναι τυχαίο.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις σαχλές ιστορίες για δράκους και φαντάσματα. Ο κάθε χώρος είναι ο ίδιος απόλυτα υπεύθυνος για ό,τι του συμβαίνει.
Όσο για τις θεωρίες περί σεμιναρίων, τις αθλιότητες που διαδίδουν, για τάχα 300 ευρώ την εβδομάδα κέρδος από αγώνες στους κριτές και άλλα πολλά, που μόνο θλίψη για τους εμπνευστές τους προκαλούν, δεν φθάνουν για να εξηγήσουν μια φθίνουσα πορεία ενός χώρου.
Ας αναζητήσουν αλλού τα εξιλαστήρια θύματα αυτής της θλιβερής για αυτούς πραγματικότητας. Κανένας δεν πείθεται με ευρηματικές ιστορίες για τον απλούστατο λόγο ότι, όλοι γνωρίζουν την αλήθεια.
Αυτή, είναι μια μικρή περίληψη για να μην ξεχνάμε πού, πώς και για ποιο πράγμα ακριβώς μιλάμε“.
