Με σπασμένα τα φρένα η Ηλιούπολη, μετά την άνοδο της στην Α’ΕΣΚΑ γυναικών, στοχεύει σε μια θέση στα πλέι οφ. Ο προπονητής της ομάδας, Γιάννης Γερεουδάκης, ο οποίος βραβεύτηκε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας από τον ΣΕΠΚ, μίλησε και στην επίσημη ιστοσελίδα του Συνδέσμου για την μέχρι τώρα πορεία της Ηλιούπολης στο πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑ γυναικών, αλλά και για το γυναικείο μπάσκετ.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για την βράβευση του: “Αναμφίβολα αποτελεί μεγάλη τιμή. Αυτή είναι η πρώτη φορά που βραβεύομαι από τον Σύνδεσμο κι ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες. Δεν είναι η αξία του βραβείου, αλλά η αναγνώριση των κόπων που γίνεται καθημερινά προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα ή ένας στόχος. Νιώθω πολύ χαρούμενος”.
Για την προσπάθεια που γίνεται στην ομάδα της Ηλιούπολης: “Στην Ηλιούπολη υπάρχει ένα πλάνο που στηρίζεται στα μικρά κορίτσια, ενώ παράλληλα προσπαθούμε να φτιάξουμε και την βιτρίνα του σωματείου. Το ευχάριστο είναι ότι έχουμε περίπου 90 κορίτσια στις υποδομές μας και κάνουμε υπομονή για τα επόμενα τρία χρόνια ούτως ώστε στο μέλλον η πρώτη ομάδα να στελεχωθεί από τα δικά μας παιδιά. Στην πρώτη ομάδα προσπαθούμε να βρίσκονται καλές και γνωστές παίκτριες, οι οποίες με την αξία και τον χαρακτήρα τους θα αποτελούν το κατάλληλο πρότυπο για τα νεότερα κορίτσια”.
Για την μέχρι τώρα πορεία της Ηλιούπολης: ”Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι. Η ομάδα βρίσκεται εντός στόχων και το πλάνο που είχε υπάρξει τηρείται όπως είχε σχεδιαστεί. Ελπίζω στο τέλος να έχουμε καταφέρει να βρεθούμε μέσα στα πλέι οφ“.
Για το γυναικείο μπάσκετ: “Οι άνθρωποι που ασχολούνται πλέον με το γυναικείο μπάσκετ είναι λάτρεις του αθλήματος κι αυτό συμβαίνει γιατί τις περισσότερες φορές είναι μόνοι τους. Πρέπει όλοι να βοηθήσουν γιατί χάνονται πάρα πολλά παιδιά από άλλα αθλήματα και σε πολλές περιπτώσεις φέρουμε ευθύνη εμείς οι ίδιοι που ασχολούμαστε με αυτό το άθλημα από οποιοδήποτε μετερίζι.
Η ευθύνη είναι συλλογική στο χώρο του γυναικείου μπάσκετ κι αυτό πρέπει να αλλάξει ώστε να φέρουμε νέα παιδιά κοντά στο άθλημα. Πρέπει να μπει ένα προπονητικό πλάνο από τις μικρές ηλικίες, ώστε τα κορίτσια να αναδειχθούν. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πολλές κοπέλες φεύγουν και ταξιδεύουν στην Αμερική για να βρεθούν σε κολέγια με κάνει χαρούμενο γιατί αυτό ίσως βοηθήσει το άθλημα μέσα από την Εθνική ομάδα. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες έχουν αναγκάσει το γυναικείο μπάσκετ να μείνει πίσω κι αυτό πρέπει να αλλάξει”.
