Στην Ελλάδα, έλεγαν παλιά, είσαι ό,τι δηλώσεις. Εγώ δήλωσα “Περαστικός” κι ως Περαστικός έχω καταγραφεί. Άλλοι πάλι δηλώνουν “σοσιαλιστές“, ήτοι δημοκράτες στο έπακρο, ουμανιστές, δίκαιοι πάνω απ’ όλα. Όσο είμαι εγώ “Περαστικός“, άλλο τόσο είναι αυτοί ό,τι δηλώνουν. Κι επειδή μέσα από τα παραδείγματα, μέσα από τη ζωή, βγαίνει η προσωπικότητα καθενός, πάμε λίγους μήνες πίσω.
Καλοκαίρι στο Ηράκλειο της Κρήτης. Όσοι δεν έκαναν τα μπάνια τους και δεν απολάμβαναν τις ομορφιές του νησιού, είχαν πάει για να δουν το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών. Ανάμεσά τους κι ο Αντώνης Μάνος, ένας άνθρωπος που έγραψε τη δική του ιστορία στον χώρο της διαιτησίας και που -σε κάθε περίπτωση- περαστικός δεν είναι από το μπάσκετ.
Ο πρώην διεθνής διαιτητής και νυν κομισάριος μπήκε στο γήπεδο με διαπίστευση που του χορήγησε η ΕΟΚ. Και τί πιο φυσιολογικό. Για κακή του τύχη βρέθηκε πάνω στο σκηνικό όπου ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ξεχνώντας ιδιότητα και ηλικία, έσπρωχνε τους διαιτητές, τα έβαζε με μέλη του προπονητικού τιμ των αντιπάλων και γενικώς δεν φέρονταν ούτε ως πρόεδρος της ΕΟΚ, ούτε ως τέως πρόεδρος της ευρωπαϊκής ΦΙΜΠΑ, ούτε -κυρίως- ως καλός οικοδεσπότης.
Ο Αντώνης Μάνος ήταν (και είναι) Κύριος, με “Κ” κεφαλαίο. Ακόμα κι αν δεν συμφωνούσες με τον τρόπο που διαχειρίζονταν έναν αγώνα, δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα να του προσάψεις κακή συμπεριφορά. Θεώρησε -και καλά έκανε ο άνθρωπος- υποχρέωσή του να ζητήσει συγνώμη από τους παρατηρητές, τους ανθρώπους της διαιτησίας, που είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό, από τη συμπεριφορά του κ. Βασιλακόπουλου.
Προσπάθησε να προστατεύσει και τον πρόεδρο τής ΕΟΚ, αλλά σ’ εκείνες τις στιγμές δεν πρόσεξε πως λίγο πιο μακριά ήταν ο οδηγός του “μεγάλου“. Η συνέχεια εντυπωσιακή κι ενδεικτική του τρόπου λειτουργίας της ομοσπονδίας. Με εντολές ποιανού άραγε (;), αφαιρέθηκε η διαπίστευση από τον κ. Μάνο. Για να μάθει πως όταν διαμαρτύρεται ο… πρώτος, οφείλουν όλοι τοιουτοτρόπως να διαμαρτύρονται.
Περσινά ξινά σταφύλια και δεν θα ασχολιόμουν με το θέμα, αν δεν υπήρχε συνέχεια. Ενδεικτική κι αυτή του ρεβανσισμού, της εκδικητικότητας, δηλαδή, του τρόπου σκέψης και δράσης αυτών που θέλουν να κυβερνούν το μπάσκετ ως τα βαθιά τους γεράματα.
Ήρθε ορισμός για τον Αντώνη Μάνο από τη ΦΙΜΠΑ. Ως όφειλε, έσπευσε να βγάλει τα εισιτήρια, αλλά αίφνης, λίγο πριν ταξιδέψει, έμαθε (και μαζί το έμαθε και η διεθνής ομοσπονδία) ότι είναι τιμωρημένος! Του έμειναν τα εισιτήρια, αλλά και μια ξεχωριστή επιτυχία:
Πρέπει να είναι από τους λίγους (ίσως κι ο μόνος) κομισάριους, που έχουν τιμωρηθεί στις… διακοπές τους.
Τώρα, μεταξύ μας: Και “Περαστικός” να είσαι από το μπάσκετ, μπορείς να υποστηρίξεις χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, αυτούς τους ανθρώπους;
