Είχα γράψει χθες ότι κάποιο… λάθος έγινε στη μεταφορά της είδησης, αναφορικά με την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε ο Γιάννης Παπαπέτρου. Πίστευα ότι δεν κατάλαβαν οι δημοσιογράφοι αυτά που τους έλεγαν οι γιατροί, αλλά τελικά το “λάθος” δεν είναι στο γράψιμο.
Εγώ μπορεί να είμαι “Περαστικός“, αλλά όταν ασχολούμαι με κάποιο θέμα το ψάχνω. Δεν μπορεί κανείς να χρεώσει λάθος στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το ιατρικό τιμ του Ολυμπιακού τον νεαρό διεθνή. Κι αυτό γιατί αφενός το 95% των ιατρών χρησιμοποιεί βίδες από τιτάνιο (εναλλακτικά από ατσάλι), αφετέρου ο AAOS (Αμερικανικός Σύνδεσμος Ορθοπαιδικών) προτείνει τη χρήση των συγκεκριμένων υλικών.
Μόνο που ο Παπαπέτρου δεν ανήκει στο 95% των παικτών, αλλά σε μια μικρή ελίτ ξεχωριστών αθλητών, για τους οποίους ξόδεψε ουκ ολίγα χρήματα η διοίκηση, προκειμένου να τους ντύσει με τα χρώματα της ομάδας. Άρα, χρειάζονται ειδική μεταχείριση. Ή αλλιώς τις βιοδιασπώμενες πλάκες και βίδες.
Γιατί επιμένω σ’ αυτό; “Περαστικός” είμαι και δεν έχω γνώσεις ιατρικής, αλλά ξέρω πως σε κάθε χειρουργείο υπάρχει 3% πιθανότητα λοίμωξης. Με τις βιοδιασπώμενες πλάκες και βίδες ο Παπαπέτρου θα γλίτωνε ένα χειρουργείο, αυτό της αφαίρεσης των βιδών. Άρα έχουμε ένα… άχρηστο (το δεύτερο) χειρουργείο, το οποίο είναι πανεύκολο, είναι επέμβαση ρουτίνας, αλλά δεν παύει να είναι χειρουργείο. Τσάμπα επιβάρυνση.
Ο κίνδυνος λοίμωξης είναι ενδεχόμενος, ενώ το βάρος που θα κουβαλά είναι δεδομένο. Κι επειδή οι περισσότεροι που με διαβάζουν είναι και “Περαστικοί” από το ποδόσφαιρο, το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε ο Σιόβας και ακόμα δεν έχει συνέλθει.
Αφήστε που κάποια στιγμή του χρόνου, όταν θα αφαιρεθούν οι βίδες, θα πρέπει να μείνει 15-20 μέρες εκτός δράσης, περπατώντας με πατερίτσες, ώστε να κλείσουν τα κενά από τις βίδες που θα έχουν βγει.
Η γνώμη μου είναι πως ο Παπαπέτρου (και κάθε αθλητής αυτού του επιπέδου) χρειάζεται τον μίνιμαλ -κατά το δυνατόν- ιατρικό χειρισμό και οι βιοδιασπώμενες πλάκες και βίδες αυτό θα προσέφεραν, αν είχαν χρησιμοποιηθεί.
Όπως και να ‘χει, ευχή όλων μας είναι ο διεθνής παίκτης να επιστρέψει κατά το δυνατόν ταχύτερα στην ενεργό δράση και να είναι πιο γερός απ’ ότι πριν τον τραυματισμό.
