Ένας χρόνος eBasket.gr αλλά εγώ γιατί νοιώθω ότι υπάρχει πολύ περισσότερα χρόνια; Ναι, ξέρω, το 4ο “παιδί”, μετά τις αγαπημένες μου Νεφέλη και Άρτεμις και το basketblog.gr του -αλήθεια πως τον αντέχω;- για 20 και βάλε χρόνια φίλου και συνεργάτη Γιώργου Κογκαλίδη, έμοιαζε από την πρώτη μέρα της ζωής του ήδη ενήλικο.
Ο αναγνώστης του διαδικτύου ήξερε από την πρώτη μέρα που εμφανίσθηκε στον ωκεανό του διαδικτύου που και πότε θα βρει αυτό που θέλει γύρω από το μπάσκετ. “Τα πάντα γύρω από το μπάσκετ“, είναι άλλωστε το μότο του σάιτ.
Τις γκάφες μας τις κάναμε αφού ουδείς… άσφαλτος (ακόμη περιμένω να μου κάνει το τραπέζι, ξέρει αυτός, για τον νέο “γάμο” Παναθηναϊκού – Ομπράντοβιτς), τις “πατάτες” μας τις γράψαμε, αλλά αν υπάρχει κάτι για το οποίο ξεχωρίζει το eBasket.gr είναι πως ο καθένας από τους συντάκτες μπορεί να γράψει ό,τι θέλει δίχως να πάρει την παραμικρή “γραμμή”, δίχως να δώσει λογαριασμό για το αν αυτός “είναι φίλος μας” ή όχι. “Αυτό που σας γράφω, ισχύει“, για να παραφράσω την αγαπημένη φράση με την οποία ξεκινάνε δεκάδες ρεπορτάζ.
Μην αναζητάτε εσείς οι αναγνώστες υλικό κέρδος για όλους όσους συνεισφέρουν (η αφεντιά μου αραιά και που είναι η αλήθεια) σε αυτή την ενός έτους προσπάθεια. Το κάνουμε γιατί αγαπάμε το μπάσκετ, αγαπάμε να στηρίζουμε το μπάσκετ, να γράφουμε τα κακώς κείμενα -μπας και διορθωθούν- για το μπάσκετ.
Είναι η τρέλα, το μεράκι, ο πόνος, αυτό που μας ενώνει. Και θα συνεχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε έτσι, όσο αντέξουμε…
