Το Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί παρελθόν για την Εθνική Ελλάδας και ένας από τους πρωταγωνιστές της ομάδας του Φώτη Κατσικάρη, ο Κώστας Καϊμακόγλου, επιχειρεί να δώσει τη δική του εκδοχή για την πορεία στη διοργάνωση και τις αιτίες του αποκλεισμού.
Ο Έλληνας φόργουορντ θεωρεί ότι η ομάδα αδίκησε τον εαυτό της και την προσπάθεια που κατέβαλε, ενώ εξέφρασε και την πικρία τόσο τη δικιά του όσο και των συμπαικτών του για τον τρόπο με τον οποίο αποκλείστηκε η Ελλάδα από τη Σερβία στους “16” της διοργάνωσης.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ΟΠΑΠ TV:
“Τώρα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα τα πράγματα στο μυαλό μου αλλά θεωρώ πως δεν απέχουν από όσα δήλωσα μετά το παιχνίδι. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω που ήταν από την αρχή να πάμε στην οκτάδα. Είχαμε μία άσχημη εικόνα σε αυτό το παιχνίδι. Αυτό που με έχει πειράξει πιο πολύ δεν είναι η ήττα αλλά ο τρόπος που παίξαμε. Οφείλαμε να κάνουμε το καλύτερό μας παιχνίδι, δεν το κάναμε και αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Αν οι άλλοι ήταν καλύτεροι ας χάναμε. Αυτό με έχει πειράξει πιο πολύ… Αυτό που θα κρατήσω από όλο το τουρνουά είναι πως η ομάδα έδειξε υγεία, έδειξε πως είναι οικογένεια και τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης δεν ήταν τυχαία και θεωρώ πως είναι κάτι που οφείλουμε να κρατήσουμε για το μέλλον”.
Για το αν έλειψε η τύχη είπε: “Πριν ξεκινήσει το τουρνουά, από την κλήρωση, όλοι γνωρίζαμε πως η τύχη δεν είναι με το μέρος μας. Για παράδειγμα η Λιθουανία και η Τουρκία, που κοντραρίστηκαν για το ποιος θα περάσει στην τετράδα, στους ομίλους ή στα πρώτα χιαστί, συνάντησαν ομάδες πολύ πιο εύκολες από αυτές που συναντήσαμε είτε στον όμιλο είτε κυρίως στις διασταυρώσεις. Θεωρώ πως σε αυτό το στοιχείο η τύχη μας έλειψε. Από εκεί και πέρα γνωρίζαμε πως θα αντιμετωπίζαμε μία εκ των Γαλλίας, Βραζιλίας, Σερβίας, διότι ο πρώτος στόχος, και τον πετύχαμε, ήταν να αποφύγουμε την Ισπανία, άρα θα είχαμε έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο. Νομίζω πως η Σερβία ήταν μία σκληρή ομάδα και την δεδομένη στιγμή έπαιξε το καλύτερό της παιχνίδι με εμάς.
Μπήκανε πολύ πιο έτοιμοι πνευματικά στο παιχνίδι. Εμείς δυστυχώς δεν ήμασταν αντάξιοι των περιστάσεων. Θα έπρεπε να ξεκινήσουμε το ματς όπως το κάναμε σε όλα τα παιχνίδια του ομίλου με δυνατή άμυνα ώστε να βρούμε ρυθμό και να βγάλουμε εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό τα οποία θα προσέθεταν στην ψυχολογία. Παρά το γεγονός ότι δεν παίξαμε καλά σε όλο παιχνίδι, πλην διαστημάτων, ήμασταν κοντά τους. Πιστεύαμε πως μπορεί να γίνει αλλά ξεκινώντας το β μέρος οι Σέρβοι πήραν ένα τρομερό ψυχολογικό προβάδισμα διότι όταν βάζαμε μεγάλα καλάθια, είχαν αμέσως απάντηση και αυτό ήταν που μας στοίχισε”.
Παράλληλα, πρόσθεσε: “Επειδή είμαστε στην Ελλάδα και όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πριν ξεκινήσει το τουρνουά ο αντικειμενικός στόχος ήταν να φτάσει η ομάδα στους οκτώ. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε και δεν είναι δικαιολογία ο αντίπαλος. Θεωρώ ότι στο τέλος είναι αποτυχημένη η παρουσία μας, αλλά αφήνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για την συνέχεια. Είναι καινούργια ομάδα και προστέθηκαν νέα παιδιά τα οποία είχαμε ανάγκη. Με την παρουσία των έμπειρων είναι πολύ σημαντική χημεία που υπάρχει. Πρέπει να στηρίξουμε την ομάδα και τους παίκτες και τον προπονητή και όλο το τιμ. Ειλικρινά είναι από τις λίγες φορές που είμαι σε μία ομάδα κι ευχαριστιέμαι το μπάσκετ. Έχει μέλλον αυτή η ομάδα”.
Για το τι έφταιξε και ήρθε ο αποκλεισμός είπε: “Πιστεύω πως δεν φταίει κάτι συγκεκριμένο. Αυτό που συζητάγαμε και με τα άλλα παιδιά είναι ότι ο Έλληνας φίλαθλος έχει δικαίως απαιτήσεις από την εθνική ομάδα διότι η ίδια η ομάδα τον έκανε να σκέφτεται έτσι. Δεν θέλω να υποτιμήσω τον εαυτό μου ή την παρούσα ομάδα αλλά μην ξεχνάμε πως τις μεγάλες επιτυχίες η εθνική τις πέτυχε με την προηγούμενη γενιά. Σε αυτήν υπήρχαν τα μεγαλύτερα ταλέντα που αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Μιλάω για τις εθνικές που μας έφεραν τα μετάλλια. Δυστυχώς αυτοί οι παίκτες έφυγαν κι έμειναν κάποιοι έμπειροι οι οποίοι μπαίνουν μπροστά και είναι πολύ σημαντικοί. Κάθε χρόνο μπαίνουν και καινούργιοι παίκτες προσπαθώντας να δημιουργήσουμε μία καλή ομάδα. Από το 2009 γίνεται αυτή η διαδικασία και θέλει χρόνο. Η ομάδα με αλλαγές έψαχνε να βρει ταυτότητα. Νομίζω ότι πλέον πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια της τελευταίας χρονιάς και θα πρέπει να δούμε ποια παιδιά έρχονται από πίσω για να στελεχώσουν την ομάδα ώστε νέοι και παλιοί να φέρουν την ομάδα μας πάλι ψηλά”.
Σχετικά με τον Φώτη Κατσικάρη είπε: “Κοιτάξτε, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την δουλειά του κ. Κατσικάρη ούτε των προηγούμενων προπονητών, νομίζω πως και πριν γινόταν καλή δουλειά. Και στην Λιθουανία πήραμε την πρόκριση για το προολυμπιακό που ήταν ο στόχος παρά τις απουσίες με τον Ζούρο προπονητή. Το 2009 πήραμε μετάλλιο με τον κ. Καζλάουσκας. Πέρυσι είχαμε κάποιες ατυχίες και δεν τα κατάφεραμε. Αυτό που έχει πετύχει φέτος ο κ. Κατσικάρης, κάτι που έλειπε τα τελευταία χρόνια, έκανε την ομάδα να είναι οικογένεια πραγματική και όχι μόνο στα λόγια. Φάνηκε διότι η ομάδα απέπνεε υγεία. Έφερε ένα γρήγορο μπάσκετ το οποίο ευχαριστηθήκαμε πολύ τόσο εμείς όσο και ο κόσμος. Μην ξεχνάμε πως στο παρελθόν οι επιτυχίες ήρθαν με πολύ σκληρή άμυνα και πολλοί έλεγαν ότι «δεν παίζει μπάσκετ η εθνική», αλλά έρχονταν τα αποτελέσματα. Τώρα παίξαμε δυνατή άμυνα και μας βοήθησε να βγάλουμε εύκολα καλάθια και είναι κάτι το οποίο πρέπει να το κρατήσουμε για το μέλλον διότι μας έδινε εξαιρετική ψυχολογία”.
Όσον αφορά την wild card είπε: “Δυστυχώς εξαιτίας της περυσινής μας αποτυχίας, η ομοσπονδία βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι. Κατά την προσωπική μου άποψη, είτε θα έπαιρνε την wild card και θα προσπαθούσε με την ομάδα και τους πιο έμπειρους να κάνουμε κάτι καλό είτε θα επέλεγε τον δρόμο των προκριματικών και αυτό σημαίνει πως θα έπαιζε με περισσότερα νέα παιδιά τα οποία θα σφυριλατούνταν μέσα από αυτήν την διαδικασία ώστε του χρόνου να πήγαιναν στο Ευρωμπάσκετ. Θεωρώ ότι έπρεπε να πάρουμε την wild card διότι η Ελλάδα δεν λείπει από τα μεγάλα ραντεβού αν και δυστυχώς δεν έχουμε πετύχει κάτι αξιόλογο πράγμα που μας στεναχωρεί. Βλέπω όμως πως με αυτή την ομάδα υπάρχει φως στο τούνελ και πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον”.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, τονίζοντας πως για τον ίδιο είναι όνειρο: “Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο πολύς κόσμος είναι πως για έναν αθλητή που δουλεύει ασταμάτητα είτε στο εξωτερικό είτε στην Ελλάδα, δεν είναι πολύ εύκολο το καλοκαίρι να δίνει τον εαυτό του και στην εθνική ομάδα σε τόσο δύσκολα παιχνίδια και χωρίς διακοπές. Κι εγώ και τα παιδιά που βρίσκονται εκεί, το κάνουμε επειδή το αγαπάμε. Θέλουμε να παίζουμε στην εθνική. Όπως σκέφτομαι κι εγώ το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα παιδιά στην ηλικία μου. Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να βρισκόμαστε εδώ διότι τα χρόνια είναι μετρημένα. Ίσως ένας χρόνος, ίσως δύο, ίσως κανένας γι αυτό και στεναχωριόμαστε περισσότερο όταν δεν τα καταφέρνουμε. Θέλω να πω πως για μένα αν το επιτρέπει η υγεία μου, είμαι σε καλή κατάσταση και βέβαια η ομάδα με θέλει ακόμα, έχω έναν στόχο για τα επόμενα δύο χρόνια αν η ομάδα περάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, επειδή δεν έχω παίξει εκεί, θα ήθελα να ζήσω αυτή την εμπειρία έστω και στα 33 μου χρόνια. Εκεί θα σταματήσω”.
