Το δείγμα μπορεί να μην είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό, αφού Ελλάδα και Σερβία έχουν πίσω τους από πέντε αγώνες στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, ωστόσο είναι τόσο χαρακτηριστικές οι διαφορές στους αριθμούς των δύο ομάδων, με βάση την πορεία τους στη φάση των ομίλων, που η Εθνική μας είναι το ξεκάθαρο φαβορί του αγώνα με τη Σερβία.
Βάσει των αριθμών της πρώτης φάσης η Ελλάδα σημείωνε τουλάχιστον πέντε πόντους παραπάνω από την αντίπαλή της (είχε την 7η καλύτερη επίθεση από τις 24 ομάδες και η Σερβία την 10η) και δεχόταν σχεδόν έξι πόντους λιγότερους (η Εθνική μας είχε την 5η καλύτερη άμυνα).
Σούταρε βολές με 10 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από τη Σερβία -κάποτε έλεγαν πως οι Γιούγκοι δεν χάνουν βολές και πέναλτι, αλλά αυτό φαίνεται πως πήγε πια περίπατο, τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος του- (7η η Εθνική μας, 21η Σερβία), ενώ σούταρε και στα δίποντα με τρεις ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από την αντίπαλή της (5η η Ελλάδα, 10η η Σερβία), που ήταν πιο εύστοχη πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (8η και η Εθνική μας 14η).
Οι παίκτες του Αλεξάντερ Ομπράντοβιτς πήγαιναν στο επιθετικό ριμπάουντ περισσότερο απ’ όσο εκείνοι του Φώτη Κατσικάρη, όμως η τελική καταμέτρηση των “σκουπιδιών” βγάζει και πάλι την Εθνική από… πάνω και μάλιστα με διαφορά οκτώ ριμπάουντ, χάρη στην κυριαρχία της στην κατηγορία των αμυντικών.
Στους τομείς της οικονομίας η ελληνική κυριαρχία είναι ακόμη πιο εμφατική, με εξαίρεση τα κλεψίματα, όπου οι Σέρβοι έχουν το προβάδισμα (-1,8 λάθη, +2,8 ασίστ, +3,4 τάπες). Ειδικά στον τομέα της δημιουργίας, που αποτυπώνεται στις ασίστ, η ελληνική ομάδα είχε τον τρίτο μεγαλύτερο μέσο όρο της πρώτης φάσης, πίσω μόνο από τις ΗΠΑ και Ισπανία.
Αυτή η ομάδα της Σερβίας έχει πολλές αδυναμίες. Σημαντικότερες είναι η μεγάλη συχνότητα με την οποία χάνει βολές, τα λίγα αμυντικά ριμπάουντ, αλλά και τα ελάχιστα κοψίματα (ήταν η ομάδα με τα λιγότερα στην φάση των ομίλων)…
