Ηράκλειο, αποστολή
Το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών της Κρήτης είναι… στιγμές. Κάποιες από αυτές είναι γεμάτες χαρά και χαμόγελο και κάποιες άλλες γεμάτες λύπη και δάκρυα. Η απόλυτη αντίθεση υπήρξε χθες σε δύο από τους τέσσερις προημιτελικούς. Σε αυτά τα παιχνίδια δηλαδή που κρίθηκαν στο σουτ. Το Σερβία – Ισραήλ και το Ισπανία – Γαλλία ήταν συγκλονιστικά σε εξέλιξη παιχνίδια που μας έδωσαν στιγμές που δύσκολα θα ξεχάσουμε.
Όπως το κλάμα του Μουαμαντού Τζαϊτέ αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τους “φούριας ρόχας”. Ένα θηρίο ύψους 2μ10 έκλαιγε σαν μικρό παιδί, ενδεχομένως επειδή αναγνωρίζει πως τα δύο λάθη που έκανε στο τελευταίο λεπτό στοίχισαν την πρόκριση στη Γαλλία. Ίσως γιατί είδε τον Μπέντζαμιν Σενέ να αποχωρεί από το παρκέ πάνω σε φορείο, “λυγίζοντας” από τους πόνους στον σπασμένο του καρπό.
Κάτι παρόμοιο συνέβη και με το Ισραήλ. Μόνο που εκεί ήταν περισσότεροι οι παίκτες που δεν άντεξαν. Κι όχι άδικα αφού οι Ισραηλινοί έφτασαν μία ανάσα από την πρόκριση στους τέσσερις της διοργάνωσης. Ένα σουτ μακριά. Ή καλύτερα έναν πόντο. Αυτό χρειάζονταν σε κανονική διάρκεια και πρώτη παράταση για να γευτούν το νέκταρ της νίκης. Έναν πόντο παραπάνω. Δεν τα κατάφεραν όμως με αποτέλεσμα το όνειρο να γίνει… εφιάλτης.
