Ηράκλειο, αποστολή
Το όνομα του Ανδρέα Καπούλα δεν είναι πλέον άγνωστο στο ελληνικό κοινό. Μπορεί να ήταν μέχρι πριν τρεις ημέρες, αλλά η νίκη της Μεγάλης Βρετανίας επί του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος τον έβαλε για τα καλά… στα ραντάρ μας. Ο νεαρός τεχνικός είναι ένας από τους λόγους άλλωστε που οι Βρετανοί κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Κρήτης.
Το eBasket.gr τον συνάντησε στο ξενοδοχείο που διαμένει με την αποστολή της ομάδας του, τον απέσπασε για λίγη ώρα από το σκάουτινγκ και βρήκε την ευκαιρία να μάθει από το στόμα του τι ακριβώς συμβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία με το αγαπημένο μας άθλημα.
Ο άμεσος συνεργάτης του Ντάγκλας Λέιχνερ μίλησε για τη δημοφιλία του μπάσκετ στη χώρα, την προοπτική εξέλιξης, αλλά φυσικά και για την πορεία της Μεγάλης Βρετανίας στη φετινή διοργάνωση. Εκεί όπου έκανε την πρώτη υπέρβαση και κυνηγά τη δεύτερη. Ήτοι την πρόκριση στις οκτώ καλύτερες ομάδες του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στο eBasket.gr:
– Η Μεγάλη Βρετανία από το πουθενά έκανε το “μπαμ” αφού κανείς δεν περίμενε πως μπορεί να προκριθεί στη β’ φάση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
“Είναι λογικό. Η Μεγάλη Βρετανία τα τελευταία χρόνια έχει πάει πολύ καλά από προπονητικό επίπεδο. Και οργανωτικά ακόμη έχει αλλάξει. Διαθέτει παίκτες με ταλέντο και το κοουτσάρισμα που μπορεί πριν έξι εφτά χρόνια να μην ήταν στο επιθυμητό επίπεδο, αλλά οι προπονητές τώρα έχουν καλύτερη τεχνική κατάρτιση. Και οι ομάδες ακόμη έχουν ανέβει επίπεδο αφού οι Παίδες και οι Έφηβοι έχουν αποκτήσει εμπειρίες που τους φαίνονται χρήσιμες όταν φτάσουν σε επίπεδο Νέων Ανδρών.
Οπότε ήρθαμε εδώ και ξέραμε ότι θα έχουμε δυνατότητες. Ξέραμε ότι κάποιους παίκτες δεν τους γνώριζαν οι αντίπαλοί μας, όπως ο Γιάνγκ και ο Λόσον. Ξέρεις έχουμε προετοιμαστεί πολύ με το σκάουτινγκ, ξέραμε καλά όλες τις ομάδες και ο κόουτς Λέιχνερ έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο θέμα της χημείας.
Ξεκινήσαμε με τη Λετονία, είχαμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας. Ύστερα με την Ελλάδα η προετοιμασία ήταν πολύ καλή, όλα πήγαν βάσει σχεδίου. Και οι μεγάλοι παίκτες βάζουν μεγάλα σουτ. Μου φαίνεται πως η Ελλάδα ήθελε να κάνει φάουλ, αλλά το μήνυμα δεν πήγε στους παίκτες. Οπότε είχαμε ελεύθερο σουτ με τον Νέλσον. Κι έτσι είμαστε στους δώδεκα. Κάτι που είναι μεγάλη επιτυχία, αλλά θέλουμε να πάμε ακόμα καλύτερα”.
– Πόσο εύκολο είναι για έναν Έλληνα προπονητή να κάνει καριέρα στην Αγγλία, η οποία είναι γενικά ποδοσφαιροκρατούμενη;
“Η κουλτούρα της Αγγλίας είναι ποδόσφαιρο και ράγκμπι. Το μπάσκετ έχει ανέβει επίπεδο και προσπαθεί να μπει πιο δυναμικά στα ομαδικά αθλήματα. Η αλήθεια όμως είναι ότι η τηλεόραση και οι εφημερίδες δείχνουν μόνο το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι. Όσον αφορά τον Έλληνα προπονητή, εγώ προσωπικά πήγα για σπουδές και μπήκα στην προπονητική.
Η κατάσταση στην Αγγλία, όχι ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα χρήματα, αλλά είναι πιο οργανωμένη. Αν θέλεις να ασχοληθείς με την προπονητική έχεις τις ευκαιρίες, αλλά δεν υπάρχουν πάρα πολλά λεφτά. Οπότε στην αρχή μπορείς να χρειαστεί να ασχοληθείς περισσότερο ως εθελοντής.
Εγώ ήμουν πολύ τυχερός γιατί ήμουν από την αρχή που ιδρύθηκε η ομάδα μου (Μπρίστολ) και έχουμε μία Ακαδημία που ξεκίνησε πριν την ανδρική ομάδα. Αυτή τη στιγμή έχουμε τρία παιδιά που είναι στην Εθνική ομάδα και πολλά παιδιά που έρχονται στην Ακαδημία μας για να παίξουν μπάσκετ και παράλληλα να σπουδάσουν.
Οπότε είναι λίγο διαφορετικό, είναι λίγο περίεργο να είσαι σε μία άλλη χώρα και δη στην Αγγλία που το μπάσκετ δεν είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά. Αν η τηλεόραση προβάλλει λίγο περισσότερο το άθλημα τότε πιστεύω πως τα επόμενα χρόνια θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερη πρόοδο”.
– Ο κόσμος ενδιαφέρεται για το άθλημα ή παίζετε μεταξύ συγγενών και φίλων;
“Σε γενικές γραμμές υπάρχει ενδιαφέρον. Εντάξει, δεν έχουμε τη δυνατότητα να γεμίσουμε μεγάλα γήπεδα, αλλά υπάρχουν ομάδες που κάνουν καλή δουλειά και έχουν 2-3.000 φιλάθλους στα παιχνίδια τους. Είναι ένας κλειστός κύκλος γενικά. Στα παιχνίδια μας όποτε έχουμε νέους φιλάθλους, ειδικά οικογένειες ξαναέρχονται. Πολλές οικογένειες όμως είναι εκτός μπάσκετ αφού δεν το ξέρουν.
Ειδικά από τη στιγμή που δεν μας δείχνει η τηλεόραση, είναι αρκετά δύσκολο. Πρέπει να βρεις τρόπους να προσεγγίσεις την κοινωνία. Πολλές ομάδες έχουν κοινωνικά προγράμματα και προγράμματα σε σχολεία προκειμένου να μεγαλώσουν το ενδιαφέρον. Αλλά το μπάσκετ στα σχολεία είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές άθλημα μετά το ποδόσφαιρο”.
– Πως αντιμετωπίζεται ο Έλληνας προπονητής στην Αγγλία; Υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός;
“Ναι, αυτοί που ασχολούνται με το μπάσκετ ξέρουν ότι όταν υπάρχει ένας Έλληνας προπονητής θα έχει κάποια στοιχεία που θα τον ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους προπονητές. Αλλά γενικά το ίδιο ισχύει και με τους Ισπανούς, οπότε έχουμε πολλούς Ισπανούς που προσπαθούν να έρθουν στην Αγγλία.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να είσαι Έλληνας ή Άγγλος, αλλά και οι Άγγλοι έχουν μερικούς πολύ καλούς προπονητές. Επειδή είμαι από την Ελλάδα και έχω κάποιες εμπειρίες επειδή μεγάλωσα στη χώρα και έβλεπα μεγάλες ομάδες, όπως ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, που κάποιος Άγγλος προπονητής δεν τις έχει”.
– Πιστεύετε ότι μπορεί αυτή η εξέλιξη που είπατε νωρίτερα να δημιουργήσει μία νέα μεγάλη αγορά για την Ευρώπη; Ενδεχομένως να δούμε μία αγγλική ομάδα σε ευρωπαϊκή διοργάνωση;
“Και η Ευρωλίγκα με το ΝΒΑ αυτό προσπαθούν. Να μπουν στην αγγλική αγορά. Στην τηλεόραση και τις εφημερίδες δεν παρουσίασαν δυνατά το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα πέρσι. Είναι μία αγορά που όμως θα ήταν πολύ καλή για την Ευρώπη. Θέλει ακόμα να δουλευτεί και ελπίζω πως στα επόμενα δέκα χρόνια θα μπορούσαμε να έχουμε ομάδες που να αγωνίζονται στο Γιούροκαπ.
Όλα όμως είναι συνάρτηση των οικονομικών δεδομένων και να έχεις δικό σου γήπεδο. Στην Αγγλία οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν το δικό τους γήπεδο. Αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς στο Μπρίστολ και κάποιες άλλες ομάδες στο Λονδίνο. Αν καταφέρεις αυτό, τότε θα έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες”.
– Πόσο εύκολο είναι να προσελκύσετε έναν παίκτη για να έρθει να παίξει μπάσκετ στην Αγγλία;
“Το σύνηθες είναι ότι αν έχεις κάποιον Αμερικάνο μπορεί να πάει στη Φινλανδία ή στο Βέλγιο που δεν μιλάνε πολύ τα αγγλικά. Από εκεί και πέρα, στα θετικά μας το πρώτο είναι ότι η κουλτούρα της Αγγλίας είναι πιο κοντά σε αυτή της Αμερικής. Επίσης είναι η γλώσσα. Το άλλο είναι ότι πολλές φορές βρίσκουμε παιδιά από κολέγια της Division II, που ομάδες από την Ελλάδα ή την Ισπανία δεν την κοιτάνε τόσο πολύ και δεν την ξέρουν καλά.
Έρχονται παιδιά που θέλουν να δείξουν ότι μπορούν να έχουν καλά νούμερα και να κερδίσουν πράγματα σε ομαδικό επίπεδο και ύστερα να πάνε σε μεγαλύτερη ομάδα. Συνήθως αυτοί είναι οι δύο τρόποι που μπορείς να προσελκύσεις παίκτες”.
– Πως έγινε η γνωριμία με τον κόουτς Λέιχνερ και η πρόταση να γίνετε μέλος της Νέων Ανδρών;
“Ήμουν προπονητής της Εθνικής Παμπαίδων για δύο χρόνια κι έπειτα ο πρώτος προπονητής της Παίδων για άλλα δύο χρόνια. Με τον κόουτς Λέιχνερ γνωριστήκαμε πέρσι, όταν όλες οι Εθνικές ομάδες δούλεψαν μαζί για τρεις ημέρες. Εκεί γνωριστήκαμε και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε. Θέλαμε να δουλέψουμε μαζί κάποια στιγμή. Η ευκαιρία ήρθε. Αποφάσισα να μην δουλέψω με τους Παίδες φέτος γιατί ήθελα ένα διάλειμμα και ο κόουτς Λέιχνερ με πήρε τηλέφωνο και μου μίλησε για το πρόγραμμα.
Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία και ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί του και με τον κόουτς Βίερ που είναι ο άλλος βοηθός προπονητή. Μου άρεσαν όλα όσα μου είπε και πίστευα πως θα ήταν πολύ καλά να δουλέψουμε μαζί. Μου έγινε η πρόταση, συμφώνησα και δουλεύουμε πολύ καλά οι τρεις μας και έχουμε πολύ καλή χημεία. Αυτό πιστεύω πως είναι το συστατικό της επιτυχίας μας. Έχουμε καλή χημεία όχι μόνο με τους παίκτες μας, αλλά και σαν τεχνικό τιμ”.
– Τί μπορεί να πετύχει η Μεγάλη Βρετανία σε αυτή τη διοργάνωση; Η ομάδα είναι ήδη επιτυχημένη, αλλά πιστεύετε ότι μπορείτε να βρεθείτε στην οκτάδα;
“Όπως είπε ο κόουτς Λέιχνερ, είμαστε εδώ για να κερδίσουμε τη διοργάνωση μέχρι να μας πουν ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε. Δεν λέμε ότι είμαστε χαρούμενοι που είμαστε στις δώδεκα καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, ούτε αν πάμε στους οκτώ. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε μέχρι να μας πουν ότι δεν γίνεται πια”.
– Το ότι η Μεγάλη Βρετανία είχε έναν Έλληνα στον πάγκο της στον αγώνα της Παρασκευής (απέναντι στην Ελλάδα) βοήθησε λίγο παραπάνω στο να κερδηθεί το παιχνίδι;
(γελάει) Καλή ερώτηση. Ήξερα τα παιδιά λίγο περισσότερο. Το σκάουτινγκ της Ελλάδας ήταν λίγο πιο κοντά σε μένα γιατί ήξερα τους παίκτες και τον κόουτς Μίσσα. Ήξερα τις καταστάσεις. Φυσικά βοήθησε γιατί ξέρω πιο καλά κάποιους από τους παίκτες. Κι οι παίκτες όμως έπρεπε να ακολουθήσουν το σχέδιο που είχαμε και να παίξουν καλά.
Μπορεί αυτό να είναι ένας από τους λόγους, αλλά το κύριο συστατικό ήταν πως η ομάδα ήταν απόλυτα συγκεντρωμένη και ακολούθησε το σχέδιο. Κι οι μεγάλοι παίκτες βάζουν τα μεγάλα σουτ, όπως έκανε ο Λουκ Νέλσον στο τέλος”.
– Τί είναι αυτό που σας έχει ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες ομάδες μέχρις στιγμής;
“Η χημεία μας σίγουρα και η προετοιμασία. Όλο το σταφ δουλεύει πολύ για να είναι η ομάδα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση σε κάθε παιχνίδι. Και θεωρώ ότι τα παιδιά πιστεύουν πολύ στον κόουτς Λέιχνερ και στο τι προσπαθούμε να κάνουμε. Κι αυτό είναι εμφανές μέσα στην ομάδα. Δουλεύουμε πολύ σκληρά”.
– Για το τέλος, θα θέλαμε να μας κάνετε ένα σχόλιο για τα παιχνίδια που ακολουθούν με Ισπανία, Σλοβενία και Σερβία.
“Μιλάμε για μεγάλα προγράμματα και παραδοσιακές δυνάμεις του μπάσκετ. Θα είναι δύσκολο, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε με τα ίδια συστατικά: καλή προετοιμασία, καλό σχέδιο, σκληρή δουλειά και θα δούμε πως θα πάμε”.
