Ηράκλειο, αποστολή
Η περίπτωση του Ανδρέα Καπούλα δεν ήταν δυνατό να περάσει απαρατήρητη. Σας την παρουσιάσαμε σήμερα το πρωί (“Ο Έλληνας που… χαμογελούσε“) και πλέον ήρθε η δική του σειρά να μιλήσει για όσα έζησε χθες το βράδυ στα “Δύο Αοράκια“. Ο βοηθός του Ντάγκλας Λέιχνερ στον πάγκο της Μεγάλης Βρετανίας μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ για τα συναισθήματα που βίωσε έντονα χθες, αλλά και την προοπτική της επιστροφής του στην Ελλάδα προκειμένου να εργαστεί εδώ.
“Ήταν δύσκολο για μένα συνολικά. Και η ώρα αυτή ήταν ίσως η δυσκολότερη… Δεν πρέπει να ξεχνάς όμως ότι βρίσκεσαι σε μία ομάδα. Κάνεις ό,τι μπορείς για τη νίκη. Όσο περίεργο κι αν είναι το συναίσθημα, ό,τι σκέψεις κι αν έχεις”, δήλωσε αρχικά ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος συνέχισε αναφερόμενος στην επικράτηση των Βρετανών:
“Η νίκη ήταν σημαντική για τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά δεν παύει το γεγονός να είναι ότι λίγοι θα ασχοληθούν με το θέμα πίσω στο… νησί: Με το μπάσκετ συμβαίνει κάτι περίεργο. Μέχρι την ηλικία των 18 χρόνων είναι από τα πλέον δημοφιλή αθλήματα. Αυτό όμως δεν μεταφράζεται σε κάτι καλύτερο στη συνέχεια. Έχουμε μεγάλο ρεύμα στις μικρές ηλικίες, προσπαθούμε μέσω κάποιων προγραμμάτων να το επεκτείνουμε και στα Πανεπιστήμια, αλλά από εκεί και πέρα θα πρέπει να χτιστεί και μια δυνατή λίγκα”.
Ενώ αναφερόμενος στην ομάδα του στο Νησί, τους Bristol Flyers, είπε: “Χτίζουμε την ομάδα. Το μπάτζετ δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο και προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα καλό σύνολο. Στο Μπρίστολ υπάρχει μια κατάσταση ξεχωριστή, καθώς στην πόλη τρία αθλήματα είναι στη μεγάλη κατηγορία και ο ιδιοκτήτης είναι ο ίδιος. Έτσι, πιστεύω ότι κι εμείς θα κερδίσουμε από αυτή την κατάσταση. Έχουμε ένα γήπεδο 1000 θέσεων και ευελπιστώ ότι θα το γεμίζουμε στους αγώνες μας, αφού και στο μάρκετινγκ γίνεται μια καλή δουλειά”, για να συνεχίσει μιλώντας για το ταλέντο των Βρετανών στο μπάσκετ:
“Υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο. Υπάρχουν τα ύψη και υπάρχουν πολλοί αθλητικοί παίκτες που είναι πλέον πολύ σημαντικό για το μπάσκετ. Το αρνητικό είναι ότι επειδή δεν υπάρχει μια δυνατή λίγκα και τα ανάλογα χρήματα φυσικά, οι καλοί παίκτες θα φύγουν και μάλιστα νωρίς, προκειμένου να αγωνιστούν στο εξωτερικό. Γίνεται δουλειά στις μικρές κατηγορίες, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα που τρέχει εδώ και μια πενταετία, αλλά χρειαζόμαστε την επιτυχία και σε μεγαλύτερες ηλικίες για να μπορέσει το άθλημα να βρει κοινό”.
Τί σημαίνει όμως για τον ίδιο η επιστροφή στην πατρίδα και την προοπτική του επαναπατρισμού; “Χάρηκα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα θα γίνει στην Ελλάδα. Μπασκετικά δεν υπάρχει σύγκριση. Σίγουρα το έχω σκεφτεί, αλλά από την άλλη, η Αγγλία μου έχει φερθεί καλά στο θέμα. Έχω φτιάξει μια κατάσταση καλή εκεί με την ομάδα, με την ομοσπονδία, με την Ακαδημία. Δεν μπορώ να έχω παράπονο…”.