Το να συναντήσει ένας μάνατζερ έναν πρόεδρο είναι… υπόθεση ρουτίνας. Όπως, επίσης, ακόμα πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι να συναντιέται ένας μάνατζερ Έλληνας, με έναν συνάδελφό του από το εξωτερικό, με τον οποίο συνεργάζεται. Ακόμα και να συναντηθούν οι τρεις, δηλαδή ο πρόεδρος και οι δύο ατζέντηδες (ο Έλληνας κι ο ξένος), πάλι δεν προκύπτει είδηση.
Ο χρόνος είναι σημαντικός. Το πότε συναντήθηκαν. Το σίγουρο είναι ότι συναντήθηκαν. Κι είχαν μόνο ένα θέμα να συζητήσουν: τον πελάτη του Έλληνα, που δεν έγινε πελάτης του ξένου, αλλά ο πρόεδρος θέλει να τον κάνει παίκτη του. Αυτά (και πολλά είναι) για την ώρα.
