Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα νικώντας στο ΟΑΚΑ, αλλά οι βάσεις είχαν μπει την Κυριακή στο ΣΕΦ. Και στις δύο αναμετρήσεις οι “πράσινοι” επέστρεψαν στα… παλιά, στα mind games. Κι όπως έλεγαν κι οι παλιοί “αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάνει“.
Τζέιμς Γκιστ και Στεφάν Λάσμε υποχρέωσαν τον Βασίλη Σπανούλη (όσοι τον μάρκαραν τον οδηγούσαν στον αριστερό διάδρομο) σε άλλη μια θλιβερή βραδιά, που επικυρώθηκε με το λάθος – ταφόπλακα στις όποιες ελπίδες υπήρχαν για ανατροπή.
Ο σπουδαίος Δημήτρης Διαμαντίδης στην επίθεση, σε καθαρό ρόλο πόιντ γκαρντ συγκράτησε τον ρυθμό, ο Γιόνας Ματσιούλις ήταν με απόσταση ο MVP του τελικού των τελικών, όλοι οι υπόλοιποι (Ρόκο Ούκιτς, Ζακ Ράιτ -ως… σέντερ τσέπης-, Αντώνης Φώτσης, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και Στεφάν Κάρι) είχαν συμμετοχή κι οι “πράσινοι” έφτασαν στη νίκη, παρότι στο τέλος δέχθηκαν μια κάποια… πίεση (τελικός ήταν) από τον “αιώνιο” αντίπαλο.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας εμφάνισε μια ομάδα πνευματικά ανέτοιμη, με άτολμους παίκτες (εξαιρουμένου του Γιώργου Πρίντεζη). Το γεγονός ότι σήκωσαν στους ώμους τους το επιθετικό βάρος ο Μάρντι Κόλινς (πολύ καλός) και ο Ματ Λοτζέσκι (εξαιρετικός), δείχνει το ότι τα βαριά όπλα των “ερυθρόλευκων” είχαν… αφλογιστία. Τραγικός ο Σπανούλης, πολύ κακός ο Στράτος Περπέρογλου.
Συνολικά οι “ερυθρόλευκοι” βρέθηκαν σε πολύ κακό βράδυ. Δέχθηκαν 53 πόντους στο ημίχρονο, 70 στο τρίτο δεκάλεπτο και 82 συνολικά, από μια ομάδα που δεν είναι η πιο παραγωγική επιθετικά.
Ο Παναθηναϊκός κλείνει μια… περίεργη χρονιά, έχοντας κατακτήσει το νταμπλ, έχοντας φτάσει στις παρυφές του φάιναλ φορ, επαναλαμβάνοντας την περσινή διαδρομή. Από αύριο ξεκινά μια άλλη μέρα, αφού πολλά φαίνεται πως θα αλλάξουν. Άλλα δικαίως (οι “πράσινοι” χρειάζονται προπονητή) κι άλλα ίσως όχι.
Το ίδιο θα συμβεί, λογικά, και στον Ολυμπιακό, που έχει από το 2008 να ζήσει τόσο… αποτυχημένη χρονιά (χωρίς τίτλο και συμμετοχή στο φάιναλ φορ). Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, αν και με συμβόλαιο ανά χείρας, αμφισβητείται ανοικτά, ο Βασίλης Σπανούλης μοιάζει μπλοκαρισμένος απέναντι στον Παναθηναϊκό, οι ξένοι δεν βοήθησαν.
Υ.Γ.: Εκτός γηπέδου Δημήτρης Γιαννακόπουλος και αδερφοί Αγγελόπουλοι κι είχαμε έναν από τους πιο ήσυχους τελικούς. Δεν υποστηρίζω ότι δεν έχουν θέση στο μπάσκετ, το αντίθετο τους έχει ανάγκη ο επαγγελματικός αθλητισμός, αλλά μήπως να αναλογιστούν τα λάθη τους;
