“Δουλειά δεν είχε ο διάολος γαμούσε τα παιδιά του“. Αυτήν την αθυρόστομη λαϊκή ρήση σκέφτηκα όταν, μετά την τελευταία συγκέντρωση των Αθηναίων διαιτητών, κι αφού απαρίθμησα περίπου 50 παρουσίες ενεργών και μη, ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του.
Θα τιμωρούνται όσοι αναγράφονται στο απουσιολόγιο. Πώς; Και πώς θα τιμωρούνται όσοι αναγράφονται στο απουσιολόγιο και ταυτόχρονα είναι και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου;
Στο blog του ΣΕΔΚΑ υπάρχει η στήλη “ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ Δ.Σ.“. Στο τέλος κάθε πρακτικού αναγράφονται οι απόντες. Αυτοί πώς θα τιμωρούνται; Σ’ αυτό το σημείο και η ερώτηση: “Εδώ ο κόσμος καίγεται και το Δ.Σ. του ΣΕΔΚΑ έχει να συνεδριάσει από τις 21/1/2014. Γιατί“;
Είναι πλέον γεγονός ότι ο ΣΕΔΚΑ δεν έχει leader. Δεν υπάρχει μια προσωπικότητα του μεγέθους του Κώστα Ρήγα και του Σταύρου Δουβή. Όσες προσπάθειες και να γίνονται από κάποιους, πρέπει να μάθουν ότι η δημιουργία μιας συμπαγούς κοινότητας δεν έχει να κάνει με απουσιολόγια και τιμωρίες. Έχει να κάνει με Εμπνευστές.
Δυστυχώς εκ των παρευρισκομένων, τουλάχιστον στην τελευταία συγκέντρωση, δεν είναι κανένας. Κι αν στην επόμενη συγκέντρωση ο αριθμός είναι μεγαλύτερος, ο μόνος λόγος θα είναι ο φόβος. Ο φόβος που θα τους αναγκάζει να περπατάνε τοίχο -τοίχο, γιατί κάποιοι τους απείλησαν.
