Ο Λουκάς Παπαϊωάννου παραιτήθηκε από τον ΣΕΠΚ. Στην τελευταία του επιστολή έκανε αναφορά σε μια παλιότερη τοποθέτησή του, αναφορικά με τον Ομοσπονδιακό Προπονητή της Εθνικής Ελλάδας.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική επιστολή – τοποθέτηση, η οποία εστάλη στις 5 Νοεμβρίου 2013 και στην οποία ο έμπειρος τεχνικός και για σειρά ετών εκ των ακάματων εργατών του συνδέσμου, αναφέρει κατά λέξη:
“Αγαπητοί συνάδελφοι,
Μετά τον Λιθουανό Γ. Καζλάουσκας, τον πρώτο μη Έλληνα τεχνικό από το 1981 και μετά, και την 3η θέση στο Πανευρωπαϊκό Μπάσκετ Ανδρών του 2009, ο πρόεδρος της ΕΟΚ επέλεξε το συμπατριώτη μας κ. Η. Ζούρο, ο οποίος δυστυχώς απέτυχε να οδηγήσει την αντιπροσωπευτική μας ομάδα πάνω από την 6η θέση το 2011.
Βέβαια, απουσίαζαν αρκετοί από τους καλύτερους παίχτες την εποχή εκείνη. Κατόπιν, η μπαγκέτα του μαέστρου για το εθνικό συγκρότημα, δόθηκε στον… Ιταλό κ. Α. Τρινκέρι. Πάλι βέβαια η ανάθεση έγινε από τον κ. Βασιλακόπουλο.
Τα αποτελέσματα, παρά τις αισιοδοξότατες προβλέψεις για μετάλλιο και κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού και αυτόματη συμμετοχή στις μεγάλες μελλοντικές διοργανώσεις, μας έστειλαν στην 11η θέση. Αυτήν τη φορά, δε, χρίστηκε βοηθός του κ. Τρινκέρι ο κ. Δημ. Παπανικολάου ΧΩΡΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι η απογοήτευση που πιθανώς νιώθουν οι διεθνείς μας, που ξεκινάνε με μεγάλα όνειρα διακρίσεων, αφού αποδεδειγμένα είναι από τους καλύτερους παίχτες που υπάρχουν στην Ευρώπη και με επιτυχίες των σωματείων τους, και καταλήγουν στην 11η θέση. Τώρα θα πρέπει να προσεύχονται, μήπως ανοίξει κάποια τρύπα διεκδίκησης συμμετοχής στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις.
Ποιός είναι ο υπεύθυνος να αναθέτει τις τύχες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σε κάποιον προπονητή;
Ποιός είναι εκείνος που βαφτίζει προπονητές, αυτούς που δεν έχουν δίπλωμα, έστω κι αν πρόκειται σε αυτήν την περίπτωση για τον μεγάλο ως παίχτη, Δημήτρη Παπανικολάου;
Ποιός είναι εκείνος ο οποίος με την απόφασή του, δίνει το δικαίωμα στον ομοσπονδιακό προπονητή να επιλέγει τους διεθνείς που θα απαρτίσουν την Εθνική Ομάδα;
Ιδιαίτερη σημασία βέβαια στο σημείο αυτό, έχει ότι ο “Χ” κ. Τρινκέρι, και δεν γνωρίζει όπως θα έπρεπε πρόσωπα και πράγματα και είναι έξω από την ελληνική νοοτροπία και την αθλητική κουλτούρα μας.
Οι κόποι των σωματείων, των παραγόντων, των προπονητών των ομάδων που επενδύουν πάνω στις αξίες των παιχτών τους, από ποιόν αξιολογούνται;
Ο κ. Βασιλακόπουλος, ως πρόεδρος της ΕΟΚ, έχει φυσικά και την αποκλειστική υπευθυνότητα της επιλογής και των άλλων ομοσπονδιακών προπονητών, που ευτυχώς τουλάχιστον είναι Έλληνες.
Βεβαίως, πριν από κάποιες δεκαετίες, ο κ. Βασιλακόπουλος είχε διατελέσει για κάποιο χρονικό διάστημα (τη δεκαετία του ’80) προπονητής σε διάφορες ομάδες. Είναι αυτό το προσόν που πρέπει να έχει ο εκλέκτωρ των ομοσπονδιακών μας προπονητών; Αν ναι, το συγκεκριμένο προσόν, το διαθέτει και ο μέλλων να αναλάβει την προεδρία της ΕΟΚ, έστω κι αν δεν έχει, ή δεν είχε, σχέση με την προπονητική;
Αγαπητοί συνάδελφοι του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΠΚ, θεωρώ απαράδεκτο να διαιωνίζετε με την ανοχή σας την κατάσταση αυτή. Πιστεύω ακράδαντα ότι οφείλετε, έστω και τώρα, να απαιτήσετε την ουσιαστική και δυναμική συμμετοχή σας στα κέντρα λήψεως αποφάσεων του αθλήματος που υπηρετήσατε, πιθανόν με μεγάλες δυσκολίες.
Δεν σας προτείνω να είστε εσείς που θα αποφασίζετε και θα ανακοινώνετε ονόματα συναδέλφων σας. Θεωρώ ότι οπωσδήποτε πρέπει να μοχθήσετε και κατόπιν ενδελεχούς μελέτης να προτείνετε τον τρόπο επιλογής των ομοσπονδιακών προπονητών.
Να φροντίσετε να θεσπιστεί όργανο με τη συμμετοχή αρκετών Ελλήνων Προπονητών ως εκλεκτόρων και να παραδίδετε στην ΕΟΚ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των όποιων αποτελεσμάτων, κατάλογο με τα ονόματα, από τα οποία κάποιο αρμόδιο όργανο της ομοσπονδίας να επιλέγει τους ομοσπονδιακούς προπονητές.
Δεν μπορεί να πέφτετε τόσο έξω, ώστε να μην εμπεριέχεται στον κατάλογο και το όνομα αυτού που θα θελήσει η ΕΟΚ. Έτσι κι αλλιώς, είναι πολλοί οι Έλληνες συνάδελφοι που αυτήν την εποχή είτε εργάζονται στο εξωτερικό σε μεγάλους συλλόγους, είτε σε εθνικές ομάδες άλλων χωρών.
Σεβαστείτε τους κόπους και των συναδέλφων σας που στέλνουν παίχτες τους στα εθνικά συγκροτήματα (κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να υπάρχει έστω και ένα “βραβείο” αναγνώρισης αυτής της επιτυχίας) και προπαντός τα όνειρα των αθλητών, που όσο κι αν κάποιοι από αυτούς είναι επαγγελματίες 100% δεν θα πάψουν αφενός να νιώθουν την υπερηφάνεια μεγάλων διακρίσεων με το εθνόσημα στο στήθος, αλλά πιθανώς και να επιδιώκουν κάποιο καλύτερο αύριο με καλύτερους οικονομικούς όρους και μεγαλύτερη προβολή.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είναι τεράστια η δύναμη που έχετε και ως αριθμός (3.000) και ως αξίες. Διεκδικήστε τη θέση που πρέπει να έχουν οι Έλληνες Προπονητές μέσω του Συνδέσμου στα τεκταινόμενα του Ελληνικού Μπάσκετ.
