“Αυτούς ξέρετε, αυτούς προτιμάτε” έλεγε ένα παλιό σλόγκαν κι Έλληνας προπονητής, που βγήκε στο εξωτερικό (σε υψηλό επίπεδο) προτίμησε Έλληνα παίκτη. Τον ξέρει καλά (ποιος δεν τον ξέρει;), τον ήθελε στην ομάδα του, να στηρίξει πάνω του το δικό του project για την ποιοτική άνοδο της ομάδας του. Κι είναι αλήθεια πως στους ψηλούς πονάει αρκετά.
Ο παίκτης έμαθε για το ενδιαφέρον του κόουτς. Το έμαθε και η ομάδα του, που είναι καθέτως ανταγωνιστική με την ομάδα του προπονητή. Ούτε ο παίκτης, ούτε η ομάδα έδειξαν διάθεση για να γίνει η μεταγραφή. Άλλωστε, η ομάδα αγοράζει και σχεδόν ποτέ δεν πουλάει. Ενίοτε ανταλλάσσει, όπως έκανε και πέρυσι.
Ο παίκτης από την πλευρά του δεν είναι “Περαστικός“, όπως εγώ. Θέλει να αποδείξει ότι έχει θέση και στο ρόστερ, και μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα, για να πετύχει τους στόχους της. Γι’ αυτό κι έμεινε να παλέψει, για να διεκδικήσει ό,τι νιώθει πως του αξίζει…