Εσκεμμένα περίμενα να περάσουν ώρες. Έλεγα «δεν μπορεί, θα αντιδράσουν». Φευ! Άκρα του τάφου σιωπή. Ουδείς μοιάζει να ενοχλήθηκε. Αλήθεια, πρόεδρε έμαθες τα νέα; Ένας διαιτητής προχώρησε σε ρατσιστικού επιπέδου ανάρτηση στα social media. Δεν ήταν κάτι που είπε κι άκουσε μόνο ο παίκτης. Δεν ήταν ο λόγος του, απέναντι στον λόγο του άλλου. Ήταν μια άθλια ρατσιστική ανάρτηση.
Πρόεδρε της ΕΟΚ, αν δεν αντιδράσεις τώρα, πότε περιμένεις να αντιδράσεις; Πρόεδρε της ΟΔΚΕ, αν δεν αντιδράσεις τώρα, πότε περιμένεις να αντιδράσεις; Τι κάνετε μωρέ; Μπήκα στο site της ΕΟΚ να δω μια ανακοίνωση καταδίκης. Τίποτα. Μπήκα στο site της ΟΔΚΕ. Όλη η σελίδα καλυμμένη με συλλυπητήριες ανακοινώσεις.
Κύριε Λιόλιο, αυτό το μπάσκετ ονειρεύεστε; Να έχουν το δικαίωμα οι διαιτητές να προσβάλλουν λαούς κι εθνικότητες; Αυτό το «μην δω παιδί να δακρύζει» τι έγινε; Είναι μόνο για αποφάσεις εντός των τεσσάρων γραμμών κι εκτός μπορεί κάθε «γκρίζος» να γράφει ό,τι του κατέβει; Αλήθεια τώρα; Είναι αυτό το μπάσκετ που θέλετε να διοικείτε;
Κύριε Μπούσια, αν δεν σας έχουν ενημερώσει, ο εν λόγω διαιτητής ανήκει στη δύναμή σας. Είμαι βέβαιος ότι δεν εκφράζει την πλειοψηφία, αλλά ταυτόχρονα είμαι βέβαιος ότι δεν είναι ο μόνος, που διαχωρίζει τους ανθρώπους, βασισμένος στο αίμα, στην εθνικότητα και σ’ άλλες τέτοιου τύπου αηδίες. Αλήθεια τώρα; Η ομοσπονδία των διαιτητών παρακολουθεί αδιάφορη τέτοιου είδους συμπεριφορές;
Η αδιαφορία είναι συνενοχή
Πρόεδρε, είτε λέγεσαι Λιόλιος, είτε Μπούσιας, άκου από εμάς τι οφείλεις να κάνεις. Η καταδίκη κάθε τέτοιου είδους παρεκτροπής είναι αυτονόητα υποχρεωτική. Πρέπει να είναι άμεση, κάθετη και να μην αφήνει το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας. Η αδιαφορία είναι συνενοχή. Ταΐζει το ρατσιστή, που κάποιοι κρύβουν μέσα τους και περιμένουν τις κατάλληλες συνθήκες για να εξωτερικεύσουν.
Στο μπάσκετ δεν έχουν θέση ρατσιστές πρόεδρε. Ακόμα κι αν εσύ δεν αντιδράσεις, ο ίδιος ο χώρος θα τους αποβάλλει. Δεν έχει ανάγκη το μπάσκετ να μπεις μπροστά, αλλά έχεις ανάγκη εσύ να δείξεις ότι ηγείσαι. Κι αν θέλεις να αποκτήσεις τη δυναμική, που προσφέρει η θέση, την οποία κατέχεις, δεν έχεις παρά να φερθείς ανάλογα. Να βγεις μπροστά, να υψώσεις το ανάστημά σου.
Με πρωινές εφόδους στις «Ενώσεις», για να δεις αν δουλεύουν οι εργαζόμενοι, δεν… ψηλώνεις. Από τη μια αδιαφορείς για την αθλιότητα κι από την άλλη φιλοτεχνείς άτεχνα το προφίλ του σκληρού προέδρου. Να το προσέξεις. Μπορεί οι πρόθυμοι δίπλα σου να μην σου το πουν ποτέ, αλλά οι ηγέτες δεν κάνουν μικρολογιστική, βγαίνουν μπροστά, εμπνέουν, ενώνουν.
