Σε αυτή τη χώρα τα όρια της νίκης και της ήττας είναι δυσδιάκριτα, αφού έχει επικρατήσει -εδώ και χρόνια- ένα δόγμα: Η ομάδα δεν χάνει ποτέ! Και αυτό το δόγμα έχει καταστεί τρόπος ζωής για τον νεοέλληνα, που αγνοεί τα πραγματικά γεγονότα και στέκεται στην -κατά το δοκούν- ερμηνεία τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το περσινό παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο. Το ματς έληξε ισόπαλο και αυτό το αποτέλεσμα διαμόρφωσε συνθήκες κρίσης στους “ερυθρόλευκους“, οι οποίοι είχαν προ πολλού κατακτήσει ένα από τα ευκολότερα πρωταθλήματα της ιστορίας τους, και ευφορία στους “πράσινους“, οι οποίοι με αυτό το αποτέλεσμα αποκλείστηκαν από την Ευρώπη μετά από αρκετών χρόνων παρουσία!
Πάμε στο αντικείμενο της… συζήτησής μας: Ποιος έχασε μετά τις χθεσινές δικαστικές αποφάσεις; Σίγουρα η ρωμαϊκού τύπου φιέστα που έστησε η κυβέρνηση, με τους σιδηροδέσμιους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, μετατράπηκε σε σαπουνόπερα.
Όταν παίρνεις μια τόσο σοβαρή απόφαση, να οδηγήσεις στο κρατητήριο την ηγετική ομάδα ενός κόμματος, που ταυτόχρονα αποτελεί και την ηγετική ομάδα μιας εγκληματικής οργάνωσης, τότε πρέπει να είσαι 1.000% σίγουρος ότι δεν θα κόψει η μαγιονέζα. Κι όταν κρατάς για οπλοκατοχή έναν άνθρωπο (Κώστα Σακκά) για 36 μήνες, δεν μπορεί να αφήνεις τους άλλους ελεύθερους σε 36 ώρες, να ασχημονούν.
Η κυβέρνηση έχασε κι αυτό είναι δεδομένο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κέρδισε η Χρυσή Αυγή. Ήδη μετρά έναν βουλευτή της (Λαγός) προφυλακισμένο, κάποια κεντρικά της στελέχη να κουβαλάνε βαρύτατες κατηγορίες, αλλά και τους βουλευτές που αφέθηκαν ελεύθεροι να έχουν μπροστά τους δικαστικό αγώνα για να διατηρήσουν την ελευθερία τους.
Παράλληλα, ο κόσμος –όποιος έχει μάτια βλέπει– διαπίστωσε πως καθένας εξ αυτών είχε ένα μικρό (ή μεγάλο) οπλοστάσιο σπίτι του, αστυνομικοί που έπαιζαν τις… κουμπάρες με το ναζιστικό μόρφωμα ξηλώθηκαν, πυρήνες εξαρθρώθηκαν. Όλα αυτά “νίκη” δεν τα λες. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να είναι πια τόσο “αθώος” και να πιστεύει πως τα μυώδη φαλακρά παιδιά είναι “πρόσκοποι“, που περνάνε τη γιαγιά στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Βεβαίως, απέφυγε (χωρίς να γνωρίζουμε τί θα αποφανθούν οι δικαστικές αρχές για τους Μιχαλολιάκο και Παππά) τα χειρότερα κι αυτό είναι μια επιτυχία, αλλά βγήκε στραπατσαρισμένη και σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά και στην καθημερινότητά της, δύσκολα θα συνεχίσει την έκνομη δράση της.
Όλοι όσοι μπορούμε να δούμε με πιο καθαρό βλέμμα, όλοι όσοι θεωρούμε υποχρέωση την αντιφασιστική δράση, νιώθουμε ότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία να αρθεί κυβέρνηση και δικαιοσύνη στο ύψος των περιστάσεων.
Συμπερασματικά δεν βλέπω νικητές, αλλά μόνο ηττημένους. Όλοι μετράμε απώλειες, από μια κίνηση εντυπωσιασμού, περιορισμένης ευθύνης και υπευθυνότητας.
Υ.Γ.: Κάθε πλευρά προσπαθεί να κάνει επίδειξη δύναμης. Όταν δυναμώσουμε τις σχέσεις αλληλεγγύης στην κοινωνία μας, μπορεί να αντιληφθούμε πως το μυστικό κρύβεται στη δύναμη της αγάπης και όχι στην αγάπη της δύναμης…
