Κάθε καλή ιστορία οφείλει να έχει έναν καλό τίτλο.
Οπως εκείνη του Στείσι Κινγκ. Τότε που είχε ξεστομίσει για τη νύχτα που εκείνος και ο Μάικλ Τζόρνταν σημείωσαν, μαζί, 70 πόντους κόντρα στο Κλίβελαντ. Εναν ο Κινγκ και 69 ο MJ. Η αλήθεια είναι πως ο άλλοτε αθλητής των Σικάγο, Μινεσότα, Μαϊάμι, Βοστόνης και Ντάλας (στο ΝΒΑ) είχε ατελείωτη διάθεση για αυτοσαρκασμό.
Κάπως έτσι εμφανίστηκε και ο Λούκ Γουόλτον. Ενα παλιό πάθημα (που έγινε μάθημα) και η αργοπορημένη αφήγησή του. Ποιός είναι ο τίτλος της; “Η προπόνηση των 70 πόντων“.
Ο χρόνος πρέπει να γυρίσει αρκετά χρόνια πίσω. Στο 2003. Τότε που ο νυν προπονητής των Λέικερς ήταν απλά ένας πρωτάρης στην ομάδα. Ουχί σε οποιαδήποτε ομάδα, αλλά σε εκείνη του Κόμπε Μπράιαντ. Ο απόλυτος…αφέντης σε μία μπασκετική δυναστεία σε εξέλιξη.
Η διάθεση του Μπράιαντ για να δώσει ένα καλό μάθημα – ειδικά σε έναν ρούκι – πρέπει να ήταν ανεξάντλητη. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί.
Βλέπετε, ο Γουόλτον το προηγούμενο βράδυ είχε φροντίσει να παραβιάσει κάθε κανόνα…ποταπαγόρευσης. “Πρέπει να είχα πιεί αρκετά. Ενιωθα καλά όταν έφτασα για την προπόνηση. Νομίζω, όμως, οτι οι υπόλοιποι πρέπει να μύριζαν το αλκοόλ στην ανάσα μου”, αποκάλυψε ο Γουόλτον.
Η αλήθεια είναι πως ο Κόμπε δεν μύρισε ακριβώς…οινόπνευμα. Μάλλον, οσμίστηκε φόβο. Για την ακρίβεια την απουσία του, αφού ο νεαρός συμπαίκτης του πετούσε στα…σύννεφα.
“Στην αρχή γελούσα”, παραδέχτηκε ο…παθών, όταν κατά την διάρκεια του διπλού “χρεώθηκε” με το μαρκάρισμα του Κόμπε. Ο τελευταίος είχε φροντίσει να σχεδιάσει πολύ καλά το…old school μάθημα του.
Ζήτησε από τους άλλους Λέικερς να μην δώσουν την παραμικρή βοήθεια στον ρούκι και ξεκίνησε την…διάλεξή του. Σταμάτησε αρκετή ώρα ύστερα. Με τον ζαλισμένο Γουόλτον να χάνει το μέτρημα. Κατά τα λεγόμενά του “πρέπει να έβαλε περισσότερους από 70 πόντους σε εκείνη την προπόνηση! Εγώ εκπλιπαρούσα για βοήθειες, αλλά κανείς δεν το έκανε. Εβλεπα στο βλέμμα του, ήταν σαν να μου έλεγε πως θα με διαλύσει”.
O επόμενος…Φιλ!
Η σχέση τους πλέον είναι κάτι παραπάνω απο φιλική. Σχεδόν αρμονική. Εξάλλου, πρόκειται για δύο μεγάλα παιδιά. Στα χρόνια που και οι δύο πατούσαν παρκέ, ο Λουκ Γουόλτον δεν πρέπει να ήταν τόσο χαρούμενος. Ο Κόμπε τον είχε χαρακτηρίσει τον “επόμενο Φιλ Τζάκσον“. Θα πει κανείς πως ο…τίτλος είναι ιδιαίτερα τιμητικός.
Μόνο που η εξήγηση του πέντε φορές πρωταθλητή του ΝΒΑ αλλάζει τα δεδομένα: “Είναι ένας μέσος αθλητής με ταλαιπωρημένη πλάτη”. Οπως ακριβώς ήταν και ο Τζάκσον, προτού γίνει ο “Ζεν Μάστερ” και φορέσει τα 11 προπονητικά δακτυλίδια του.
