Η τηλεόραση της Ευρωλίγκα ζήτησε από τους Βασίλη Σπανούλη και Κάιλ Χάινς να θυμηθούν την κατάκτηση του τροπαίου, το 2013, στο Λονδίνο. Τότε που ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, αφού “κατατρόπωσε” την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό, βρέθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά στο “Έβερεστ” του ευρωπαϊκού μπάσκετ, επικρατώντας 100-88 της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό.
“Ήταν πολύ δύσκολα, διότι όλοι επιθυμούν να νικήσουν τον πρώτο, τον Πρωταθλητή” τόνισε, αρχικά, ο “Kill Bill“, ο οποίος αναδείχθηκε MVP του φάιναλ φορ (σ.σ.: για τρίτη φορά στην καριέρα του, μετά το Βερολίνο ως παίκτης του Παναθηναϊκού, αλλά και την Κωνσταντινούπολη).
Προσέθεσε, δε, ότι: “Είχα ένα πολύ κακό πρώτο ημίχρονο στον τελικό, ωστόσο, οι συμπαίκτες μου ήταν εκεί, για να κρατήσουν την ομάδα κοντά στο σκορ. Ακολούθως, ήταν η σειρά μου να τους βοηθήσω, προκειμένου να κατακτήσουμε το τρόπαιο.
Ο χαρακτήρας, που δημιουργήσαμε τις προηγούμενες χρονιές, μας “οδήγησε” και την επόμενη. Ένα σύνολο ατόμων, οι οποίοι ήξεραν πώς να νικούν. Ανιδιοτελείς, με χημεία και ρόλους, στοιχεία τα οποία το έκαναν δύσκολο για τους αντιπάλους να μας νικήσουν, επειδή ποτέ δεν τα παρατούσαμε.
Ήμασταν πάντα εκεί, ακόμη και στις κακές εμφανίσεις μας, όπως στο -17 στην πρώτη περίοδο του τελικού. Ένα σύνολο ατόμων στο οποίο όλοι μπορούσαν να βοηθήσουν, όλοι μπορούσαν να είναι σημαντικοί, αυτοί έκαναν μεγάλη εκείνη την ομάδα”.
Ο Κάιλ Χάινς, από την πλευρά του, υποστήριξε: “Αυτό ήταν το πνεύμα της ομάδας. Μας αποκαλούσαν: “Τα παιδιά των ανατροπών“, αντιμετωπίσαμε τόσες πολλές διαφορετικές καταστάσεις σε πολλές αναμετρήσεις, στις οποίες ήμασταν πίσω στο σκορ.
Σίγουρα ήμασταν σε αποστολή, όντες οι υπερασπιστές του τίτλου. Φθάνοντας στο φάιναλ φορ, μας θεωρούσαν αουτσάιντερ, πολλοί δεν πίστευαν ότι ανήκαμε εκεί, για να παίξουμε με τις υπόλοιπες ομάδες. Έτσι είχαμε μία εσωτερική αποστολή, ήτοι να αποδείξουμε πως ήμασταν η καλύτερη ομάδα.
Ήταν η τέλεια ιστορία για εμάς, να χάνουμε με 17 πόντους και να πραγματοποιούμε την ολική ανατροπή. Όχι μόνον αυτό, αλλά και να δίνουμε τέτοια παράσταση στην επίθεση κόντρα σε μία τόσο επιθετική ομάδα.
Σίγουρα η ομάδα ήταν ξεχωριστή, μοναδική. Ο κεραυνός, όπως λένε, χτυπάει μόνο μία φορά στο ίδιο σημείο. Εκείνη η ομάδα ήταν ξεχωριστή. Η χημεία, εντός κι εκτός παρκέ, αποτέλεσε το βασικό μας χαρακτηριστικό.
Πιστεύαμε ο ένας στον άλλον, πιστεύαμε 100% ανεξαρτήτως του σκορ και των καταστάσεων στο παρκέ. Είχαμε, βέβαια, και πνεύμα νικητή. Ό,τι κι αν γινόταν, όποιες κι αν ήταν οι πιθανότητες, θα παλεύαμε, θα μέναμε αποφασισμένοι, θα πιστεύαμε στον άλλον. Αυτό ήταν που μας έκανε -εκείνη τη διετία- διαφορετική ομάδα“.
Παρακολουθείστε το σχετικό απόσπασμα (4:54 – 10:47)
Θυμηθείτε ξανά τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της “Βασίλισσας”