Οι απανταχού… λάτρεις των θεωριών συνομωσίας υποστηρίζουν πως για ό,τι συμβαίνει υπάρχει ένα σχέδιο. Είτε ανθρώπινο, είτε… ανωτέρας δύναμης. Ίσως, αν ασπαστούμε για λίγο τις απόψεις τους, η συνεχιζόμενη ατυχία του Οθέλο Χάντερ έγινε για να αποκτήσει ο Ολυμπιακός έναν νέο… ήρωα.
Παλιότερα υπήρχε ως… μονάδα μέτρησης το βάρος. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι θα προτιμούσαν να πληρώσουν το βάρος του (περί ου ο λόγος) Πάτρικ Γιανγκ σε χρυσάφι, παρά να πληρώσουν το… ισοδύναμο της ενέργειας που βγάζει στο παρκέ. Κι όταν ο σέντερ μιας ομάδας τελειώνει το ματς με 13 πόντους, 10 ριμπάουντ και 5 κοψίματα, τότε δεν είναι παράξενο πως ο αντίπαλος σταμάτησε στους 49 πόντους.
Ο Γιανγκ ήρθε για να αντικαταστήσει έναν πετυχημένο (από κάθε άποψη) ψηλό (Ντάνστον). Κι αν και ακόμα είναι νωρίς να κριθεί, κι αν και οι Λιμουζό δεν αποτελούν σημείο μπασκετικής αναφοράς, ο Αμερικανός μοιάζει να είναι “λίρα εκατό“. Όταν ενσωματωθεί κι ο Χάντερ, που όλοι γνωρίζουμε πως έχει αντίστοιχα χαρίσματα, η φροντ λάιν των “ερυθρόλευκων” υπόσχεται συγκινήσεις, φάσεις για… βίντεο, αλλά και “σημάδι” στην επίθεση.
Δεν περιμένετε, φυσικά, να κρίνω την πρόοδο (ορατή, σε κάθε περίπτωση) του Ολυμπιακού από το συγκεκριμένο ματς. Για τους “ερυθρόλευκους” ένα μεγάλο στοίχημα είναι ο Ντι Τζέι Στρόμπερι. Ο Αμερικανός δεν έχει υψηλές ευρωπαϊκές παραστάσεις, έχει όμως ενέργεια, έχει προσόντα, έχει ταχύτητα, είναι καλός αμυντικός και στο ανοιχτό γήπεδο (αν και όταν βρει) είναι ασταμάτητος.
Κόντρα στη Λιμόζ, αλλά και σχεδόν σε κάθε αγώνα μοιάζει να είναι και λίγο καλύτερος. Δεν ορκίζομαι ότι θα βγει, όμως προσόντα έχει. Το πόσο δεκτικός είναι, πόσο μπορεί να βελτιωθεί ποιοτικά, θα το δείξει ο χρόνος.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ίσως και να βιάστηκε να φτάσει στην άκρη του πάγκου του. Γι’ αυτό κι ο Ολυμπιακός δεν είχε ρυθμό στο πρώτο μισό. Όμως, ο παίκτης που ξύπνησε τους συμπαίκτες του από τον λήθαργο ήταν ο Γιάννης Αθηναίου, που μπορεί να μην είναι κάποιο μεγάλο πρότζεκτ, αλλά είναι παιδί με πολύ καλό σουτ, σοβαρός στο παιχνίδι του και θα έχει ρόλο, όταν οι υπόλοιποι δεν βρίσκουν στόχο στα μακρινά τους σουτ.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον κόουτς Σφαιρόπουλο ότι δουλεύει όλο το υλικό που διαθέτει. Πολλοί προπονητές υποστηρίζουν (κάτι παραπάνω γνωρίζουν) πως δεν είναι εύκολο να κάνεις ροτέισον με 12 παίκτες σε ένα παιχνίδι. Δεδομένο είναι πως θα περάσουν πολλά ματς που ο Αθηναίου απλά θα βλέπει την προσπάθεια των συμπαικτών του από τον πάγκο, όμως είναι παίκτης που ξέρει τον ρόλο του και μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει.
Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν σκαμπανεβάσματα. Ο Λοτζέσκι που ήταν σούπερ στη Βιτόρια χθες ήταν κακός, ο Χάκετ που ήταν MVP στην Πυλαία δεν είχε ανάλογη ενέργεια (είχε πάντως συνεισφορά στο παιχνίδι). Ο Παπαπέτρου, που ήταν το… κρυφό χαρτί στην αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ, κόντρα στους Λιμουζό είχε κακή βραδιά. Δεν είναι παράλογο.
Κάποιοι θα βγαίνουν, κάποιοι όχι, όμως οι “ερυθρόλευκοι” έχουν το απαιτούμενο βάθος και όσο περνά ο καιρός θα γίνονται καλύτεροι. Ειδικά τις βραδιές που ο Σπανούλης (των 10 πόντων και 10 ασίστ) θα έχει τόσο ορθολογιστικό τρόπο σκέψης. Ή όταν ο Μάντζαρης γεμίζει τη στατιστική του με 10 πόντους, 8 ριμπάουντ και 5 ασίστ.
Η χθεσινή βραδιά, ανεξαρτήτου αντιπάλου, είναι σαν σκηνές από τα… προσεχώς!
