Αυτός είναι ο Ολυμπιακός, που σχεδίασε ο Μπαρτζώκας.
Μια ομάδα σκληρή στην άμυνα, που δεν αφήνει τον αντίπαλο να πάρει ανάσα. Μια ομάδα με πολλούς διαφορετικούς πρωταγωνιστές στην επίθεση. Μια ομάδα, η οποία μπορεί να λυγίσει κάθε αντίπαλο στο καμίνι τού ΣΕΦ. Το 79-69 επί ενός αντιπάλου τόσο υψηλού επιπέδου, όπως η Ρεάλ, σηματοδοτεί την εκκίνηση για τη σεζόν, γιατί -είναι αλήθεια- αυτό ήταν το πρώτο ματς που ο Ολυμπιακός έδειξε το καλό του πρόσωπο.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με σταθερά σημάδια στην επίθεση τον Φουρνιέ, που μπήκε φουριόζος και θέλησε να πάρει προσπάθειες και τον Βεζένκοφ. Ο Ουόκαπ ήταν εντελώς διαφορετικός στο πρώτο μισό τού αγώνα, πιο επιθετικός και πιο προσεκτικός στην άμυνα. Εκεί όπου οι «κόκκινοι» πήραν υψηλό βαθμό, ειδικά στο δεύτερο δεκάλεπτο.
Θα ήταν ακόμα καλύτερα τα πράγματα αν ο Ιμπάκα, που διάολε δεν είναι ο κορυφαίος σουτέρ του πλανήτη, δεν ξεκινούσε με 2/3 τρίποντα. Ο Ολυμπιακός είχε στο ξεκίνημα έλλειμμα στο inside game, με τον Φαλ να μην είναι δραστήριος, τον Ράιτ να χρεώνεται με δύο φάουλ και να φεύγει νωρίς και τον Μιλουτίνοφ εκτός τόπου και χρόνου.
Με δύο φάουλ χρεώθηκε ο Καμπάτσο, όπως και ο Γιουλ. Ο Ολυμπιακός κυνηγούσε στο σκορ, μέχρι που μπήκε στην εξίσωση ο ΜακΚίσικ. Ο Πίτερς στο πρώτο ημίχρονο έδειξε να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να παίξει μπάσκετ και στις δύο πλευρές τού παρκέ, ο Βιλντόζα βοήθησε αμυντικά και το ματς γύρισε.
Αν δεν έχει κάνει κάποιο λάθος η στατιστική υπηρεσία, ο Ολυμπιακός πέτυχε κάτι μοναδικό στο 20λεπτο. Σημείωσε 36 πόντους με 15 ασίστ! Αν υπολογίσετε ότι μεταξύ των τελικών πασών υπήρχαν και κάποιες στα σουτ τριών πόντων, σχεδόν όλη η παραγωγική διαδικασία προέκυψε μέσα από συνεργασία. Δείγμα προσήλωσης, ομαδικού πνεύματος και διάθεσης να αλλάξει ο ρους τής ιστορίας.
Βεβαίως, όλα αυτά μικρή σημασία είχαν, καθώς απέναντι βρίσκονταν η Ρεάλ, μια ομάδα με εξαιρετικά μικρό ροτέισον (φέτος), αλλά με παίκτες που μπορούν να τιμωρήσουν κάθε λάθος, κάθε χαμένη μπάλα. Εξ ου και το γεγονός ότι μετά την πολύ καλή εμφάνιση των «ερυθρόλευκων» η διαφορά ήταν μόλις δύο πόντοι (36-34).
Το τρίτο δεκάλεπτο έφερε έναν μικρό πονοκέφαλο και ανησυχία στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός είχε στιγμές που χάνονταν στην επίθεση και το πλήρωνε στην άμυνα. Οι Ισπανοί καθοδηγούμενοι από τον εκπληκτικό (όσο και ενοχλητικά θεατράλε) Καμπάτσο πέτυχαν 25 πόντους, πήραν κάποιες μικρές διαφορές, που όμως έμοιαζαν σημαντικές.
Επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις
Όταν το σκορ έγινε 54-59 ήταν σαν να πατήθηκε ένα κουμπί. Το καλάθι τού Βεζένκοφ σηματοδότησε το τέλος της περιόδου (56-59), αλλά και την αρχή της… κόλασης για τη Ρεάλ. Ο Ολυμπιακός λες και επέστρεψε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και έβγαλε «απαγορευτικό» για το καλάθι του.
Έτρεξε σερί 10-0 και πέρασε μπροστά με 64-59, κρατώντας αρκετή ώρα τους Μαδριλένους στο μηδέν. Στα μισά του δεκαλέπτου το επιμέρους σκορ ήταν 11-3 για να ολοκληρωθεί η τελευταία περίοδος με 23-10. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ δέχθηκε δίποντο σε όλο το δεκάλεπτο, η Ρεάλ σημείωσε δύο τρίποντα και τέσσερις βολές. Απίστευτο, αλλά όχι πρωτόγνωρο για τους «κόκκινους».
Ο Ολυμπιακός θύμισε τον τρόπο που έπαιζε τα τελευταία χρόνια. Άμυνα, άμυνα, άμυνα. Ο Γκος μπορεί να μην πέτυχε πόντο αλλά έπαιξε σκυλίσια άμυνα πάνω στον Καμπάτσο, ενώ είχε και 6 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Στην επίθεση ο Βεζένκοφ είχε συμπαραστάτη τον απίστευτο ΜακΚίσικ, που έχασε για ένα ριμπάουντ το «νταμπλ νταμπλ», τον Ουόκαπ από τα παλιά, τον Φουρνιέ, ενώ και οι Πίτερς και Φαλ ήταν σαφώς βελτιωμένοι.
Τα δεκάλεπτα: 17-21, 36-34, 56-59, 79-69.
Δείτε εδώ το στατιστικό τού αγώνα