Το ταξίδι των Ολυμπιακών Αγώνων σταμάτησε στη… Γερμανία.
Παλέψαμε, μοχθήσαμε, δώσαμε τα πάντα, όμως -κακά τα ψέματα- η Γερμανία ήταν καλύτερη. Είχε περισσότερους παίκτες να επιδρούν στην επίθεση κι αν την κρατήσαμε χαμηλά στο σκορ, μας κράτησε ακόμα χαμηλότερα. Το 76-63 σηματοδοτεί το τέλος τής διαδρομής. Εκεί που σταμάτησε και στα προηγούμενα Ολυμπιακά Τουρνουά.
Η Εθνική έκανε το τέλειο πρώτο δεκάλεπτο, με αποτέλεσμα η Γερμανία να μοιάζει ομάδα… δεύτερης διαλογής. Τρομερή αμυντική προσήλωση, πλάνο αντιμετώπισης του Στρέντερ, γρήγορες αλληλοκαλύψεις. Την ίδια στιγμή στοχευμένες επιθέσεις, με επιμονή στο να βρεθεί ελεύθερος παίκτης, αλλά και επιθέσεις early transition, που κατέστρεψαν τα αμυντικά πλάνα των αντιπάλων.
Στο τέλος της πρώτης περιόδου, με τον Αντετοκούνμπο να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και τον Μήτογλου να βοηθά στην επίθεση, τον Ουόκαπ να ηγείται της αμυντικής προσπάθειας, η Εθνική μας είχε 10 πόντους διαφορά (έφτασε και στους 12, στο 6-18), η Γερμανία είχε 1/10 τρίποντα κι όλα πήγαιναν καλά.
Πήρε μπροστά η γερμανική μηχανή
Μόνο που η Γερμανία είναι συμπαγής ομάδα, καμία σχέση με την Αυστραλία (για παράδειγμα). Οι παίκτες του Χέρμπερτ διάβασαν την ελληνική άμυνα, η μπάλα δεν έμενε τόσο στα χέρια του Σρέντερ κι από εκεί που τα «double team» λειτουργούσαν και έμοιαζαν θηλιά στον λαιμό των αντιπάλων, γύρισαν σε μπούμερανγκ. Μαζί γύρισε και το σκορ.
Οι αντίπαλοί μας ήταν πιο φειδωλοί στα σουτ τριών πόντων, βρήκαν τα κενά στην άμυνά μας, η ανάγκη να ανοίξει το ροτέισον μείωσε το αξιόμαχο της Ελλάδας κι έτσι το ημίχρονο έκλεισε με απόλυτη ισορροπία (36-36). Ό,τι χτίσαμε για ένα δεκάλεπτο το γκρέμισαν οι Γερμανοί στο δεύτερο και πήγαν στ’ αποδυτήρια με καλύτερη ψυχολογία, αφού γύρισαν γρήγορα στο παιχνίδι.
Άλλη εικόνα, κυρίαρχη η Γερμανία
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν εντελώς διαφορετικό. Οι αντίπαλοί μας είχαν διαβάσει το παιχνίδι της Εθνικής, ο Σπανούλης δεν είχε τρόπο να το διαφοροποιήσει, καθώς ο Μήτογλου έμεινε στο καλό ξεκίνημα και πέραν τούτου ουδέν (αναφέρομαι στην επίθεση), ο Παπαγιάννης… δεν, ο Καλάθης με τον Τολιόπουλος πρόσφεραν λίγα πράγματα, οπότε έμεινε ο Ουόκαπ να συντροφεύει τον Γιάννη στο σκοράρισμα. Προσπάθησε ο Παπανικολάου, αλλά συνολικά δεν είχαμε λύσεις.
Με αυτή την παραγωγή πόντων δεν κερδίζει τη Γερμανία. Ο Σρέντερ έμεινε χαμηλά στο σκοράρισμα (13 πόντοι είναι λίγοι για το διαμέτρημά του), αλλά είχε εντυπωσιακή δημιουργία (8 ασίστ, τη στιγμή που όλη η δική μας Εθνική είχε 12), τα αδέρφια Βάγκνερ μάς έκαναν ζημιά στην επίθεση, το σκοράρισμα μοιράστηκε με εντυπωσιακό τρόπο και το σκηνικό άλλαξε άρδην.
Ο αργός ρυθμός ήταν ό,τι ήθελε η Γερμανία κι όταν -σχεδόν από το κέντρο- ο Σρέντερ σημείωσε το 72-57, με το ρολόι να δείχνει ότι απέμεναν 1.50’’, έπεσαν τίτλοι τέλους.
Τα δεκάλεπτα: 11-21, 36-36, 59-52, 76-63.
Δείτε εδώ το στατιστικό τού αγώνα
