Υπέροχο γήπεδο, άθλια διοργάνωση, ανύπαρκτη η Ευρωλίγκα.
Λένε πως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Αν κρίνουμε από το πόσο κοντά έφτασαν κάποιοι (λίγοι) ανόητοι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε στον Εργκίν Αταμάν και στην αποστολή του Παναθηναϊκού, δεν λες ότι κάναμε σπουδαίο ξεκίνημα. Η συνέχεια είναι χειρότερη…
Ένα μεγάλο γκρουπ οπαδών της τουρκικής ομάδας θέλησε να μπει με «ντου» στο γήπεδο. Βρέθηκαν όλοι κρατούμενοι, αλλά αρχικά έσπασαν τον κλοιό και τα μέτρα ασφαλείας. Σε δεύτερο επίπεδο αναχαιτίστηκαν.
Στο γήπεδο υπάρχουν πολλοί εθελοντές (αφού είναι τσάμπα η Ευρωλίγκα δεν τους λυπήθηκε), οι οποίοι είναι άρτια εκπαιδευμένοι. Όλοι μαζί λένε το ίδιο πράγμα: «Δεν γνωρίζω». Το να φτάσεις στα δημοσιογραφικά είναι μια μικρή ή μεγάλη περιπέτεια, πρέπει να ανεβείς τέσσερις ορόφους, χωρίς κανείς να σου δείχνει τη διαδρομή.
Το χειρότερο/καλύτερο ήταν η στιγμή που ένας από τα παιδιά που βρίσκονται (γιατί άραγε, αφού δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν) στις εισόδους των δημοσιογραφικών μας είπε «δεν μπορείτε να μπείτε μέσα, δεν έχει ξεκινήσει ο αγώνας». Μάλλον πρώτη φορά βρέθηκε σε γήπεδο μπάσκετ, δεν εξηγείται αλλιώς.
Άθλιος ο χώρος του κέντρου Τύπου, στρυμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, σε ένα γήπεδο που έχει άπειρους χώρους, σε ένα από τα πιο όμορφα γήπεδα της Ευρώπης. Η Ευρωλίγκα έχει αποτύχει, γιατί απλά αποφάσισε να κάνει μια φθηνή διοργάνωση.
Το 2009 η αντίστοιχη διοργάνωση στη νεόδμητη τότε O2 Arena ήταν απίστευτη. Δεν ήθελες να φύγεις από το γήπεδο κι είχες τη δυνατότητα να κάνεις τη δουλειά σου απρόσκοπτα. Τώρα μιλάμε για ένα χάλι και μισό. Βλέπω τον Μοντεγιούνας να ζητά απανωτά «συγνώμη» πολλές φορές. Κρίμα για την Ευρωλίγκα.
Βερολίνο αποστολή: Γιώργος Κογκαλίδης
