Αυτή τη δουλειά ΜΟΝΟ ο Μπαρτζώκας μπορεί να την κάνει.
Τώρα που αρχίζει να κάθεται η σκόνη από το φάιναλ φορ, θα ασχοληθούμε με τις δύο ελληνικές ομάδες και τα επιτεύγματά τους. Γιατί τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας, η ερμηνεία διαφέρει. Όπως και να ‘χει στο επίκεντρο είναι ο κόουτς Μπαρτζώκας. Από το σκωπτικό «παίξτε σκάκι», που όμως είναι έμμεση αποδοχή του όρου «σκακιστής», μέχρι τους… πιστούς που τον απαρνήθηκαν τρις.
Όταν ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Μπαρτσελόνα πολλοί πίστευαν ότι έπρεπε να βγουν τα λιοντάρια από το λιμάνι του Πειραιά και να τοποθετηθούν οι κεφαλές των δύο προπονητών του Ολυμπιακού, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ο Μπαρτζώκας ήταν ο άνθρωπος που ενσάρκωνε ό,τι καλύτερο είχε να δείξει η ομάδα, όχι μόνο στο συγκεκριμένο σπορ.
Αίφνης, όχι μετά την ήττα των «ερυθρόλευκων» από τη Ρεάλ (αυτό, διάολε, δεν το λες αφύσικο), αλλά μετά την κατάκτηση του τροπαίου, ακόμα και κόκκινα οπαδικά site αμφισβήτησαν τη μέθοδο και τις επιλογές τού κόουτς, ζητώντας «εδώ και τώρα» απαλλαγή από άσουτους τύπους (όπως ο Ουόκαπ) και 2-3 Τζέιμς στην ίδια πεντάδα.
Είναι αλήθεια αποτυχία να πηγαίνεις σε τρία φάιναλ φορ και να γυρίζεις δίχως το τρόπαιο; Αν έτσι ορίζεται η αποτυχία, θα είναι τυχεροί οι φίλοι τού Ολυμπιακού να αποτύχουν με τον ίδιο τρόπο τα επόμενα χρόνια. Είναι επιτυχία του Παναθηναϊκού να πηγαίνει μετά 12 χρόνια σε φάιναλ φορ και να το κατακτά; ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Και;
Διαφορετική προσέγγιση και φιλοσοφία
Ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητές σαν τα πουκάμισα, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα για να φτιάξει μια ομάδα, που θα διεκδικούσε ό,τι και ο Ολυμπιακός. Στο Βερολίνο ήταν μαρκάν το καλύτερο σύνολο και ΔΙΚΑΙΩΣ πήρε τον τίτλο. Σημαίνει αυτό ότι πρέπει να αλλάξει κοσμοθεωρία ο Μπαρτζώκας;
Σημαίνει ότι πρέπει να κάνουν ρελάνς οι διοικητικοί ηγέτες του συλλόγου και να ακολουθήσουν, αγοράζοντας παίκτες σε όποια τιμή, τη στιγμή που το μοντέλο τους είναι σημείο αναφοράς σε όλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ; Κι όλο αυτό γιατί ο Μπάμπης από το καφενείο δεν αντέχει το πικάρισμα των αντιπάλων;
Ο κόουτς Μπαρτζώκας ομολογουμένως έχει κάνει σπουδαίο έργο στον Ολυμπιακό, με παίκτες που ΔΕΝ ήταν από το πάνω ράφι και με μπάσκετ (στις δύο πλευρές τού γηπέδου) στα όρια τού απολαυστικού. Πέρυσι έπαιξε κατ’ ομολογία το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρωλίγκα. Φέτος έχει γίνε πολλή συζήτηση για το αν αντικαταστάθηκαν Σλούκας και Βεζένκοφ, αλλά λιγότερη για το πώς κατόρθωσε με τόσα προβλήματα να φτάσει στο τρίτο σερί φάιναλ φορ. Προφανώς ήταν δικό του έργο.
Ακόμα και η επιλογή να μην… διαλέξει αντίπαλο, γνωρίζοντας ότι θα βρει μπροστά του το θηρίο, ήταν ζήτημα φιλοσοφίας. Βεβαίως, όσο κέρδιζε οι οπαδοί της νίκης τον αποθέωναν. Και με τις μπλούζες ανάποδα να ζητούσε να παίξουν οι παίκτες, θα έβρισκαν τρόπο να υπερασπιστούν το ορθόν της άποψής του. Όχι γιατί είναι ο Μπαρτζώκας, αλλά γιατί… κερδίζει.
Θαρρώ ότι ο κόουτς δεν θα αλλάξει ούτε φιλοσοφία, ούτε τακτική. Έχει πολλές νίκες και πολλές ήττες να διαχειριστεί. Ίσως (ακόμα και αν δεν το ζήτησε) έχει και τη σπουδαιότερη των αποστολών: Να εκθέσει τους οπαδούς τής νίκης και να τους βάλει στη γωνία. Όχι τόσο για τον Ολυμπιακό, αλλά για το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα.
Έχω βαρεθεί να διαβάζω ανοησίες, από ανθρώπους (και του συναφιού μου) που απαξιώνουν όποιον χάνει, που πάντα όποιος λείπει είναι καλύτερος παίκτης και που αδιαφορούν για την προσπάθεια και κρίνουν ΜΟΝΟ το αποτέλεσμα.
Αντί επιλόγου: Δεν θα ήταν καλύτερο ο συγκεκριμένος Ουόκαπ να έχει και 4/6 τρίποντα με συνέπεια; Φυσικά, απαντώ. Μόνο που τότε θα κόστιζε 3-4 εκατομμύρια και ΔΕΝ θα έπαιζε στον Ολυμπιακό.
