Να βλέπεις το βόλεϊ (γυναικών) και να κλαις.
Ολοκληρώθηκε χθες το φάιναλ-4 τού κυπέλλου βόλεϊ γυναικών. Έγινε στο Λουτράκι, με τους δύο ημιτελικούς (ΑΕΚ – Άρης και Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός) να διεξάγονται την Παρασκευή το βράδυ και τον τελικό (ΑΕΚ – Ολυμπιακός) την Κυριακή το βράδυ. Προσέξτε: Βράδυ, όχι μεσημέρι…
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην ομοσπονδία του βόλεϊ, όχι γιατί διοργάνωσε ένα απόλυτα επιτυχημένο τουρνουά, αλλά επειδή ξέρει πού βρίσκεται, πού πρέπει να πάει και -κυρίως- τον τρόπο που θα το κάνει. Αυτονόητη είναι η σύγκριση με τον τελικό του δικού μας Κυπέλλου στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η απόσταση είναι τεράστια κι αυτό μας λυπεί απίστευτα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια κ. Λιόλιο.
Το φάιναλ-4 μεταδόθηκε «ζωντανά» από την ΕΡΤ-3, με κάλυψη όλων των αγώνων και με εκτός γηπέδου συνεντεύξεις (pre-game και post-game) πολλών παικτριών, προπονητών, παραγόντων, ακόμα και φιλάθλων. Ειδικά ο τελικός είχε 3ώρη κάλυψη και παρότι χρονικά ήταν εν μέσω άλλων σημαντικών αγώνων ποδοσφαίρου (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ – Άρης) και μπάσκετ (Μπακς – Κλίπερς και Μπασκόνια – Μπαρτσελόνα), είχε αρκετά μεγάλη τηλεθέαση, ειδικά στην επαρχία αλλά και στην Αθήνα.
Να τονισθεί ότι η ΕΡΤ-3 προτίμησε να μεταδώσει τον τελικό κυπέλλου βόλεϊ γυναικών, παρά τον αγώνα της Basket League (Άρης – Μαρούσι), που γίνονταν περίπου την ίδια ώρα.
Πάμε λίγο πίσω; Ο τελικός του κυπέλλου μπάσκετ γυναικών παρουσιάστηκε ως… αναβάθμιση. Έγινε την ίδια ημέρα με τον αντίστοιχο των ανδρών, όμως σε πρωινή ώρα, ενώ ο αντίστοιχος του βόλεϊ γυναικών (έγινε σε μορφή φάιναλ φορ) σε διαφορετικό μέρος και ημερομηνία από αυτό των ανδρών, αλλά στη λογική -βραδινή- ώρα. Σε εμπορική ζώνη, γιατί έχουμε να κάνουμε με τεχνοκράτες (τρομάρα τους).
Στον τελικό στα «Δύο Αοράκια» υπήρχαν 600 φίλαθλοι (οι 500 του Παναθηναϊκού κι οι υπόλοιποι μόλις 100 από την τοπική κοινωνία). Στον τελικό του βόλεϊ υπήρχαν 2.500 φίλαθλοι, με γεμάτο το γήπεδο. Από αυτούς 100 οργανωμένοι της ΑΕΚ και ελάχιστοι του Ολυμπιακού. Ναι, οι υπόλοιποι από την τοπική κοινωνία. Να τονισθεί ότι το γήπεδο ήταν γεμάτο και στον ημιτελικό της Παρασκευής (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός) και μισογεμάτο στον άλλο ημιτελικό (Άρης – ΑΕΚ).
Και διηγώντας τα να κλαις…
Μας έκανε τρομερή εντύπωση ο χρόνος που αφιέρωσε η ΕΡΤ-3 για συνεντεύξεις όλων των πρωταγωνιστών, όπου ειπώθηκαν πολλά πράγματα που σαφώς και αποτελούν διαφήμιση για το βόλεϊ. Αυτό που μας άφησε άφωνους ήταν τα λόγια και κυρίως ο τρόπος που μιλούσαν οι αθλήτριες και οι παράγοντες του αθλήματος.
Οι αθλήτριες ήταν πολύ φυσικές, ανθρώπινες και άνετες στον φακό. Οι παράγοντες είπαν ότι τα γεγονότα του Ρέντη πλήγωσαν την κοινωνία όχι όμως το βόλεϊ, ότι o κόσμος που παρακολουθεί το άθλημα είναι σχετικά λίγος αλλά όλοι αγαπάνε το βόλεϊ και την ομάδα τους, ότι η επαρχία είναι σχετικά δραστήρια, ότι πολλοί εξωαθλητικοί παράγοντες θέλησαν να ασχοληθούν με το άθλημα για… άλλους λόγους, αλλά η κοινωνία του βόλεϊ δεν τους αποδέχθηκε, ότι πρέπει να βρουν τρόπους να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο κι ότι υπάρχει ανάγκη για αναβάθμιση του Έλληνα προπονητή.
Επίσης, τόνισαν ότι είχαν πολλές προσφορές από πόλεις για διεξαγωγή των φάιναλ φορ, μοίρασαν τις δυο διοργανώσεις σε Βορρά και Νότο, για να πάει παντού το σπορ. Οι άνθρωποι ούτε πανηγύριζαν, ούτε περιαυτολογούσαν, ούτε αυτοδιαφημίζονταν. Έδειχναν σοβαροί και γνώστες του αντικειμένου.
Ευχαρίστησαν την ΕΡΤ αλλά -προς γενική έκπληξη- κι οι αρμόδιοι της κρατικής τηλεόρασης ευχαρίστησαν τους ανθρώπους τού βόλεϊ. Κύριε Λιόλιο μήπως πρέπει να ψάξετε, εσύ κι οι συνεργάτες σου, τι δεν κάνετε καλά; Γιατί ΔΕΝ γίνεται το βόλεϊ γυναικών να μοιάζει αιώνες μπροστά από το δικό μας, αντίστοιχο.
Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι θέλετε να πετύχετε. Αυτό που φαίνεται είναι ότι σίγουρα δεν ήσασταν έτοιμοι. Αυτό δείχνουν κι οι κινήσεις σας που είναι σπασμωδικές, δίχως πλάνο, απολύτως αναποτελεσματικές. Η σύγκριση των δύο διοργανώσεων είναι ένα παράδειγμα, από δεκάδες που μπορούμε (το κάνουμε, αλλά δεν σας προλαβαίνουμε) να παραθέσουμε.
Το αποτέλεσμα είναι η ένωση της απουσίας σχεδιασμού και ικανού ανθρώπινου δυναμικού, επαρκώς καταρτισμένου, με γνώση και διάθεση. Σε απλά ελληνικά καταδεικνύει πόσο μικρή είναι η επίδραση κι η προσφορά σας. Πλέον δεν είσαστε «νέος», είσαστε (εσείς κι οι συνεργάτες σας) ακατάλληλος για να ηγηθείτε, να σχεδιάσετε, να εμπνεύσετε.
