Ανοίξτε τον δρόμο στις γυναίκες…
Το μπάσκετ είναι ένας… κόσμος ανδρών, ειδικά στη διαιτησία. Υπάρχουν δυναμικές γυναίκες, που θα μπορούσαν να φέρουν… άλλο αέρα. Κι αν στην πρώτη γραμμή είναι η Βάσω Τσαρούχα (στην οποία ασκούμε, ως site, δριμύτατη κριτική), δεν είναι η μοναδική και δεν πρέπει να είναι η μοναδική. Το αντίθετο, πρέπει να δοθεί χώρος σε περισσότερες δυναμικές γυναίκες, που να έχουν λιγότερη εξάρτηση με το σύστημα.
Η Μαρία Κάλφα είναι μέλος του Δ.Σ. τής ΟΔΚΕ, αλλά για λόγους που κανείς δεν έχει αντιληφθεί, δέχεται ανελέητο πόλεμο. Την «έκοψαν» δίχως την παραμικρή εξήγηση από κομισάριο. Κι όμως, η Γεωργία Νικολοπούλου (επίσης της είχαμε ασκήσει σκληρή κριτική) έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα ως κομισάριος, στα πέντε παιχνίδια που κλήθηκε να διαχειριστεί. Όπως είχε κάνει πέρυσι κι η Κάλφα.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Δεν έχει σημασία να είναι… φίλα προσκείμενη προς εμάς. Δεν έχει σημασία να είναι… άνθρωπός μας. Σημασία έχει να αντιληφθούμε ότι οι γυναίκες έχουν θέση στο μπάσκετ. Έχουν τον δικό τους τρόπο να διαχειρίζονται καταστάσεις, έχουν δυναμισμό, έχουν όνειρα…
Οι σύγχρονες παίκτριες αγαπούν το μπάσκετ, είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Τι θα κάνουν όταν κρεμάσουν τη φανέλα; Θα φύγουν από το μπάσκετ; Γιατί να μην είναι οι επόμενες κομισάριοι, γιατί να μην μπουν στον χώρο της διαιτησίας, ενδεχομένως στον δικό μας χώρο. Κι επειδή εμείς δεν γράφουμε για να γράφουμε, το site μας έχει δύο γυναίκες (εμένα και την Άνθεα Κούρου), που καθημερινά δίνουν τη μάχη τής ενημέρωσης.
Η Γεωργία, η Μαρία, κάθε γυναίκα που αποφασίζει να κάνει το βήμα και να μπει σ’ έναν μονοδιάστατα ανδροκρατούμενο χώρο, είναι έτοιμη να παλέψει γι’ αυτό που αγαπά. Γι’ αυτό μπορεί να είναι καλύτερη από τον πιο καλό άνδρα διαιτητή, παράγοντα, κομισάριο. Αρκεί να της δώσουν τον χώρο και τη δυνατότητα…
Αντί επιλόγου: Και στο Δ.Σ. της ΕΟΚ και στον ΕΣΑΚΕ, θα μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσίες. Αν κάποτε κάποιοι αντιληφθούν ότι το μπάσκετ ΔΕΝ είναι αντρική υπόθεση.