«Έσβησε» ξανά στο τέλος ο Ολυμπιακός.
Εντάξει, η Ρεάλ είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος που μπορεί να βρει κανείς στον δρόμο του, όμως ο Ολυμπιακός αρχίζει να παρουσιάζει τη… νόσο των τελευταίων λεπτών. Γι’ άλλο ένα ματς (κι αυτό είναι πιο ανησυχητικό από την ήττα) στο τέλος αδίκησε τον εαυτό του. Αυτή τη φορά κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέμεινε -ίσως- περισσότερο απ’ όσο έπρεπε σε μια πεντάδα, με περιορισμένη έφεση στην επίθεση. Όπως και να ‘χει η ιστορία έγραψε 71-77.
Η Ρεάλ είναι πιο γεμάτη ομάδα κι αυτό δεν περιμέναμε να έρθει στο ΣΕΦ για να το συνειδητοποιήσουμε. Με λύσεις μέσα κι έξω από το καλάθι, τον Ταβάρες να κυριαρχεί στο ξεκίνημα, τον Χεζόνια να σκοράρει από την περίμετρο, αλλά το σημαντικότερο: Να έχει απειλή από παντού, ώστε να μην μπορεί ο Ολυμπιακός να… «διπλώσει» σε κανέναν αντίπαλο.
Σε όλο το πρώτο μισό οι φιλοξενούμενοι είχαν το πάνω χέρι. Ο Κάνααν έπαιξε μόλις τρία λεπτά και φορτώθηκε με δύο φάουλ, ο Πίτερς πέτυχε μόλις ένα καλάθι, ο Μπαρτζώκας υποχρεώθηκε να παίξει ακόμα και χωρίς πλέι μέικερ (με τον ΜακΚίσικ να αναλαμβάνει το κατέβασμα της μπάλας). Κι όμως, ο Ολυμπιακός με… μαγικό τρόπο ήταν διαρκώς κοντά στο σκορ και θα μπορούσε να κλείσει το ημίχρονο προηγούμενος, αν το τρίποντο του ΜακΚίσικ έβρισκε στόχο.
Ουόκαπ, Φαλ και Λαρεντζάκης κουβάλησαν στις πλάτες τους την ομάδα. Αδόκιμοι πρώτοι σκόρερ, όμως όλοι παίζουν κι όλοι μπορούν να πετύχουν πόντους. Ο Ολυμπιακός έμεινε μέσα στο παιχνίδι, το 36-37 ήταν ενδεικτικό τής… ρευστότητας κι όλα ήταν ανοιχτά για το δεύτερο μισό. Εν αναμονή της ενεργοποίησης των δύο «κόκκινων πολυβόλων».
Το πάλεψε με… λύσσα
Αν κάτι δεν μπορεί κανείς να χρεώσει στους παίκτες του Ολυμπιακού είναι ότι δεν προσπάθησαν. Έπαιξαν σκυλίσια άμυνα, απέναντι σε μια ομάδα με τεράστιο ταλέντο. Κάνααν και Πίτερς «εμφανίστηκαν» δίχως να είναι στα γνωστά τους στάνταρ, ο Ουόκαπ ήταν άστοχος αλλά πέτυχε πόντους, ο ΜακΚίσικ είχε διάθεση, αλλά η απουσία φάνηκε. Ο Μιλουτίνοφ θέλει ακόμα τον χρόνο του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι Ουόκαπ και ΜακΚίσικ είχαν 4/17 τρίποντα (3/10 κι 1/7, αντίστοιχα), τη στιγμή που Κάνααν και Πίτερς είχαν 1/3 κι ο αμφότεροι. Ο Ολυμπιακός έχει λόγους να γκρινιάζει, καθώς τον Πίτερς τον πήγαιναν καροτσάκι και δεν πήρε ούτε ένα φάουλ μακριά από την μπάλα, όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Ο Ολυμπιακός πέρασε μπροστά στο σκορ, ξεκινώντας από το αμυντικό του πάθος και την υπερπροσπάθεια, αλλά η Ρεάλ έβρισκε λύσεις, με τον Καμπάτσο να καθοδηγεί και τον Μούσα να εκτελεί. Ο Βόσνιος ήταν σε σπουδαία βραδιά, αλλά και πάλι καμία ομάδα δεν ξέφυγε στο σκορ.
Κάπως έτσι πήγε το παιχνίδι μέχρι το 37’. Ο Ολυμπιακός έχανε βολές, ήταν κακός επιθετικά, όμως ήταν μέσα στο κόλπο, σχεδόν ως το τέλος. Στα τρία λεπτά η επιλογή να μείνει στο ματς ο Λαρεντζάκης και να μην μπει στην εξίσωση ο Κάνααν (μπήκε στο τελευταίο λεπτό) δεν δικαιώθηκε, η Ρεάλ είχε περισσότερες λύσεις και στην άμυνα ο Ταβάρες μπορεί να μην ήταν ανίκητος, αλλά ήταν… φόβος και τρόμος.
Τα δεκάλεπτα: 19-23, 36-37, 57-61, 71-77.
Δείτε εδώ το στατιστικό τού αγώνα
