Η Ευρωλίγκα, το Ισραήλ κι ο Ολυμπιακός Χάρτης…
Οι ομάδες της Τουρκίας και της Ισπανίας ζήτησαν με λάθος σκεπτικό να αποβληθεί η Μακάμπι από την Euroleague, με λάθος επιχειρηματολογία απάντησε η Μακάμπι, αλλά τελικά -με ανορθόδοξο τρόπο- κατέληξαν στο σωστό αποτέλεσμα.
Οι ομάδες προέβαλαν λόγους ασφαλείας, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στο Ισραήλ. Η Μακάμπι υποστήριξε ότι μια τέτοια απόφαση θα «δικαίωνε την τρομοκρατία». Δεν τους πέρασε από τον νου ότι -ενδεχομένως- μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να σημαίνει και αποδοκιμασία της γενοκτονίας κι εθνοκάθαρσης, που γίνεται στη λωρίδα της Γάζας, και του «…καθεστώτος απαρτχάιντ που εφαρμόζει το Ισραήλ», σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Σημειώστε ότι λόγω του απαρτχάιντ η Νότιος Αφρική είχε απομονωθεί κι αθλητικά, που αν ίσχυε στοιχειώδης ισονομία θα έπρεπε να εφαρμοστεί και στην περίπτωση του Ισραήλ.
Η Σερβία, όμως, παρόλο που έχει υποστεί άδικους αποκλεισμούς, έδειξε ανωτερότητα κι απέδειξε ότι αυτές οι λογικές δεν ισχύουν στον αθλητισμό, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να ισχύουν στον αθλητισμό, προσφέροντας φιλοξενία στη Μακάμπι, αν και το Ισραήλ έχει αναγνωρίσει το Κόσσοβο, που είναι η… δική τους λωρίδα της Γάζας.
Η Σερβία κινήθηκε ακριβώς με την οπτική και τον ορισμό του Ολυμπιακού Χάρτη και των Θεμελιωδών αρχών του Ολυμπισμού, αφενός για το δικαίωμα στην άθληση του ανθρώπου κι αφετέρου για τη φύση των διεθνών διοργανώσεων.
Το πνεύμα τού Ολυμπισμού κι η διγλωσσία της ΔΟΕ
Σύμφωνα με αυτές τις αρχές: «Κάθε άτομο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τον αθλητισμό, χωρίς διάκριση οποιουδήποτε είδους και στο ολυμπιακό πνεύμα, το οποίο απαιτεί αμοιβαία κατανόηση με πνεύμα φιλίας, αλληλεγγύης και δίκαιου παιχνιδιού», συναγωνιζόμενοι σε αγώνες, που όπως ορίζονται στο Άρθρο 6 του Κεφαλαίου 1, «οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι διαγωνισμοί μεταξύ αθλητών, σε ατομικές ή ομαδικές εκδηλώσεις κι όχι μεταξύ χωρών». Συνεπώς δεν νοούνται συλλογικές τιμωρίες και αποκλεισμοί.
Φυσικά η ΔΟΕ έχει αποδείξει ότι φτιάχνει κανόνες για να μπορεί να τους υπερβαίνει και κινείται σύμφωνα με τις επιθυμίες αυτών, που διαφεντεύουν τη γη, ενώ για τις διεθνείς Ομοσπονδίες απαιτεί ανεξαρτησία από κρατικές επεμβάσεις, με απειλούμενες ποινές αποκλεισμού.
Αν ισχύουν οι λόγοι που έχουν επικαλεσθεί, για τον αποκλεισμό των Ρώσων και Σέρβων αθλητών, τότε οι ΗΠΑ κι η Αγγλία έπρεπε να έχουν αποκλεισθεί δια βίου, για να μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η απόφαση στηρίζεται στις αρχές του δικαίου.
Αντίθετα όχι μόνο δεν θεωρούν απαραίτητο να δικαιολογήσουν τη διαφορετική αντιμετώπιση, αλλά δίνουν και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αγγλία. Χώρα που έχει εισβάλει και κατέχει ξένο κράτος, χρησιμοποιώντας ψευδείς αφορμές. Συνεπώς, οποιαδήποτε απαίτηση για τήρηση κάποιων κανόνων δικαίου κι ισονομίας, σε κατατάσσει στους γραφικούς.
Ο απόλυτος παραλογισμός
Είναι παράλογο να υποστηρίξει ο οποιοσδήποτε, ότι ένας αθλητής πρέπει να υφίσταται τις συνέπειες των ενεργειών της κυβέρνησης, με την οποία ενδεχομένως και να διαφωνεί, τη στιγμή μάλιστα που η Ομοσπονδία, στην οποία υπάγεται, οφείλει να διαφυλάσσει την αυτονομία της. σύμφωνα με την παρακάτω αρχή:
«Αναγνωρίζοντας ότι ο αθλητισμός λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της κοινωνίας, οι αθλητικοί οργανισμοί εντός του Ολυμπιακού Κινήματος έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της αυτονομίας, που περιλαμβάνουν ελεύθερα τη θέσπιση και τον έλεγχο των αθλητικών κανόνων, τον καθορισμό της δομής και της διακυβέρνησης των οργανώσεών τους, απολαμβάνοντας το δικαίωμα των εκλογών, απαλλαγμένες από οποιαδήποτε εξωτερική επιρροή και την ευθύνη για τη διασφάλιση της εφαρμογής των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης».
Πόσο λογικό φαίνεται ο Τεντόγλου, η Στεφανίδη κι άλλοι αθλητές να είναι υπόλογοι, να χαρακτηρίζονται, και να πληρώνουν τις συνέπειες των ενεργειών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ή κάποιων τρίτων: Πώς θα φαινόταν π.χ. αν αποκλειόταν ο ΣΕΓΑΣ γιατί η πρόεδρος Σοφία Σακοράφα έχει εκπροσωπήσει την Παλαιστίνη σε Ολυμπιακούς Αγώνες;
Η απόλαυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών, που ορίζονται στον Ολυμπιακό Χάρτη: «διασφαλίζεται χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους, όπως φυλή, χρώμα, φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός, γλώσσα, θρησκεία, πολιτική ή άλλη γνώμη, εθνική ή κοινωνική προέλευση, ιδιοκτησία, γέννηση ή άλλη κατάσταση».
Καλά, αν θέλουμε το πιστεύουμε ότι είναι και είναι πολύ δεσμευτικοί οι όροι για τη λήψη αποφάσεων στη ΔΟΕ. Είναι, ωστόσο, χρήσιμη άποψη για σύνθημα στους τοίχους των σχολείων, για να μπορούν οι μαθητές να αντιλαμβάνονται την αδικία…
