Τους λόγους που ανανέωσε με τους Μπακς ανέλυσε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Η είδηση της πρόωρης ανανέωσης – επέκτασης του συμβολαίου του Γιάννη Αντετοκούνμπο με τους Μπακς, σόκαρε τους μπασκετόφιλους ανά τον κόσμο. Ο Γιάννης λίγα μόλις 24ωρα πριν από το πρώτο τζάμπολ σε συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους θέλησε να απαντήσει γιατί επέλεξε να κάνει αυτή την ανανέωση τώρα και γιατί παρέμεινε στο Μιλγουόκι.
Η ερώτηση ήταν: «Μπορείς να κερδίσεις παντού, σε κάθε πόλη, με κάθε ομάδα. Γιατί θέλεις να το κάνεις εδώ; Και γιατί θέλεις να μείνεις για τόσα πολλά χρόνια;».
Αναλυτικά όσα είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο:
«Ένα από τα… μειονεκτήματά μου, είναι ότι είμαι πιστός. Ακόμη κι αν με πληγώσεις, ακόμη κι αν κάνεις κάτι κακό σε εμένα, πάντα θα προσπαθώ να σε συγχωρήσω, πάντα θα προσπαθώ να δω το καλό σε εσένα. Οι Μπακς, ως οργανισμός, είναι εκεί από το ξεκίνημά μου. Άλλαξαν τη ζωή μου, άλλαξαν τη ζωή της οικογένειάς μου. Τα παιδιά μου γεννήθηκαν στο Μιλγουόκι, αυτό γράφουν τα διαβατήριά τους. Η μητέρα μου απολαμβάνει τη ζωή της εδώ, ο πατέρας μου πέρασε μερικά χρόνια εδώ πριν πεθάνει. Τα αδέλφια μου πήγαν σχολείο εδώ, ιδιωτικό σχολείο που μέχρι τότε δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε. Τα παιδιά μου θα πάνε σε ιδιωτικό σχολείο. Οι Μπακς άλλαξαν τη ζωή μου στον υπερθετικό βαθμό και είμαι ακραία χαρούμενος γι’ αυτό.
Ξέρω κάθε γωνία της πόλης και εκείνη μου δείχνει την αγάπη της κάθε φορά που απολαμβάνω τον χρόνο μου με την οικογένειά μου. Ταυτόχρονα, μου προσφέρει και χώρο, το οποίο μου μοιάζει τρελό. Όταν ο κόσμος με βλέπει στο δρόμο, μου δίνει χώρο. Με σέβεται ως άνθρωπο, με σέβεται γι’ αυτά που έχω κάνει για την πόλη. Κι εγώ δεν μπορώ να της γυρίσω την πλάτη μου, ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον, ούτε ποτέ. Και θέλω να είμαι δεσμευμένος στο Μιλγουόκι, θέλω να προσφέρω πίσω στην πόλη.
Κερδίσαμε ένα πρωτάθλημα, όμως μπορούμε να κερδίσουμε κι ένα δεύτερο. Θα κάνω ό,τι μπορώ, θα κάνω αυτό που πάντα κάνω. Θα προσπαθήσω να διασκεδάζω και ελπίζω ότι θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις γι’ ακόμα μία παρέλαση με 600 χιλιάδες ανθρώπους, με όλη την πόλη στους δρόμους. Χωρίς να έχει σημασία το χρώμα του δέρματος των ανθρώπων, αν είναι λευκοί ή μαύροι. Ήταν όλοι έξω και γιόρταζαν κάτι που έγινε για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια. Ελπίζω ότι θα το ξανακάνουμε».
