Όλα έτοιμα για την έναρξη του Final Four στο κύπελλο γυναικών.
Αφού ευχηθώ καλή επιτυχία στις τέσσερεις ομάδες να επισημάνω ότι πρέπει να είναι μια γιορτή τού χώρου και παρότι το γήπεδο είναι μακριά να δώσει βροντερό παρών ο κόσμος.
Να δείξει ότι άδικα περιφρονούν το μπάσκετ γυναικών και μεταξύ αυτών η δημόσια τηλεόραση που για μία ακόμη φορά σε σχέση με το βόλεϊ αντιμετωπίζει τα δύο αυτά σαν παιδιά και αποπαίδια.
Μακάρι να κάνω λάθος όμως δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος, άλλωστε και η ΕΟΚ μιλάει για προσκλήσεις, σχολεία κλπ.
Φοβάμαι πως δεν θα τύχει ανάλογης ανταπόκρισης καθώς ο κόσμος που ασχολείται με το μπάσκετ γυναικών εξαντλεί το ενδιαφέρον του στις ομάδες του και μόνο.
Δεν έχει αγαπηθεί ο χώρος γενικά και δεν έχει φιλάθλους. Ο χαμός γίνεται σε κορασίδες, νεάνιδες στα ντέρμπι ή στα τοπικά άντε και την Α2, εξαντλείται μέχρι εκεί.
Στην αρχή της σεζόν η Ελλάδα για πρώτη φορά εμφάνισε συμμετοχή πέντε ομάδων στο Eurocup women. Όμως όταν αποκλείστηκαν δεν νομίζω να υπήρξε το παραμικρό ενδιαφέρον για το τί έγινε από εκεί και πέρα στην διοργάνωση από τον χώρο του γυναικείου.
Έτσι λοιπόν για να υπάρχει κάπου…
Το Eurocup women φτάνει στο τέλος και από χθες εξασφάλισαν την συμμετοχή στους τελικούς η Γαλατασαράι με την Λιόν και οι οποίες θα διεκδικήσουν το τρόπαιο.
Αντί επιλόγου.
Αν δεν γουστάρεις…δεν ενδιαφέρεσαι για του χώρο που βρίσκεται η ομάδα σου, το παιδί σου, δεν έχεις παραστάσεις από τί συμβαίνει σέ αυτόν… δυστυχώς δεν υπάρχει εξέλιξη… δεν προχωράει.
Προσωπικές ανησυχίες ενός ανθρώπου μετά από πολλά πολλά χρόνια στο γυναικείο μπάσκετ το οποίο αγάπησε πραγματικά.