Όλα όσα είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Οι Μπακς κατάφεραν να κερδίσουν τους Ράπτορς με 118-111. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μίλησε για το ματς, αλλά και για το triple-double που πέτυχε.
Διαβάστε όσα είπε:
Για το triple-double που πέτυχε χωρίς να χάσει σουτ: «Προφανώς και είναι ευλογία να μπορώ να πετύχω κάτι τέτοιο, δεν το θεωρώ ποτέ δεδομένο, αλλά στο τέλος της ημέρας η νίκη είναι αυτή που μετράει και ότι επιστρέψαμε σε καλή τροχιά.
Πολλές φορές δεν εκτιμάς κάτι τέτοιο εκείνη τη στιγμή, ίσως όταν γεράσω και έχω σταματήσει το μπάσκετ να κοιτάξω πίσω και να πω “αυτό ήταν ωραίο, τώρα δεν μπορώ να τρέξω και να κυνηγήσω τα παιδιά μου”, αλλά τώρα όλα κινούνται τόσο γρήγορα, έχουμε μπροστά μας το παιχνίδι με το Σαν Αντόνιο και πρέπει να το κερδίσουμε. Επαναλαμβάνω ότι δεν το θεωρώ δεδομένο. Προσπαθώ να απολαμβάνω όσο περισσότερο γίνεται το μπάσκετ και να κερδίζω».
Για το πότε κρίνει αν πρέπει να πασάρει:
«Παίζω με το ένστικτο. Κάποιες φορές κρατάω λίγο παραπάνω την μπάλα για να δω αν μπορώ να πάω για drive, αν ο αμυντικός θα μείνει πάνω μου ή θα πάει στον παίκτη του. Κάποιες φορές μπορεί να κρατήσω την μπάλα για ένα δευτερόλεπτο και ο παίκτης μπροστά μου να εξαφανιστεί. Άλλες πάλι μπορεί να είναι δύο άτομα πάνω μου και να πασάρω αμέσως. Δεν βιάζομαι όμως. Έχω αντιμετωπίσει το double-team τόσες πολλές φορές στην καριέρα μου, οπότε παίρνω το χρόνο μου.
Κάποιες φορές έχουν στο μυαλό τους ότι θα πασάρω, οπότε μπορώ να το εκμεταλλευτώ και να πάω προς το καλάθι κι άλλες είναι υπερβολικά αφοσιωμένοι στο μαρκάρισμά μου και θέλουν οπωσδήποτε να πασάρω, οπότε τους τραβάω όσο μπορώ προς τα έξω και ψάχνω να βρω την καλύτερη δυνατή γωνία πάσας. Είναι όμως κάτι που το κάνω με το ένστικτο, δεν το σκέφτομαι συνειδητά.
Το ένστικτό μου είναι εντελώς διαφορετικό συγκριτικά με πέντε χρόνια πριν. Τότε δεν μου άρεσε να με μαρκάρουν δύο άτομα, οπότε πάσαρα αμέσως, γιατί θεωρούσα ότι αυτή ήταν η καλύτερη επιλογή.
Έχω δει όμως πως αντιδρούν άλλοι παίκτες απέναντι στο double-team, παίκτες όπως ο Χακίμ, ο Κόμπι, ο Τζόρνταν, ο ΛεΜπρόν και βλέπω ότι δεν βιαζόντουσαν ποτέ. Οπότε πλέον παίρνω τις αποφάσεις υποσυνείδητα γιατί αναγνωρίζω κάποια πράγματα μέσα στο παιχνίδι, πράγματα που δεν έβλεπα πριν πέντε χρόνια και ευελπιστώ ότι σε πέντε χρόνια από τώρα θα μπορώ να “διαβάζω” ακόμα περισσότερα».
