Ακατανόητο λάθος των διαιτητών. Δικαίως διαμαρτύρεται ο Άρης.
Για άλλη μια φορά ο Άρης φωνάζει για τη διαιτησία. Το κακό δεν είναι αυτό. Το κακό είναι πως έχει δίκιο. Κι όταν κάτι επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση. Οι «κίτρινοι» αδικούνται συστηματικά κι αυτό δεν το λέμε εμείς, καταγράφεται από το βίντεο. Χειρότερο όλων είναι όχι το σφύριγμα, αλλά η συνέχεια.
Διαιτητές ήταν οι: Τσολάκος – Θεονάς – Σκαλτσής, με τον τρίτο να μην έχει καμία εμπλοκή στη φάση. Με το σκορ στο 64-67 η μπάλα (μετά τη διεκδίκηση) βρίσκονταν στα χέρια του Νότε. Εκτός φάσης, ο Αγραβάνης πατά τον αντίπαλο του (Χόρκλερ) κι εκείνος αντιδρά κρατώντας τον από το πόδι, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του Αγραβάνη.
Το ακατανόητο λάθος των «γκρίζων»
Πριν αναλύσουμε γιατί αδικήθηκε ο Άρης, να διευκρινίσουμε ότι είναι από τις περιπτώσεις, που οι διαιτητές -αν δεν έχουν δει τι έχει συμβεί- έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν το IRS. Εγώ πάω ένα βήμα πιο μακριά. Ακόμα κι αν είναι σίγουροι, λόγω του χρονικού σημείου, του σκορ και της σοβαρότητας της φάσης, οφείλουν να δουν ξανά τη φάση.
Αντ αυτού χρεώνουν με Αντιαθλητικό Φάουλ τον Χόρκλερ. Κανονικά έπρεπε να αποβάλλουν τον Αγραβάνη (άρα δύο βολές και κατοχή ο Άρης) και να χρεώσουν ταυτόχρονα με Αντιαθλητικό τον Χόρκλερ (άρα δύο βολές και κατοχή για την Καρδίτσα).
Οι ποινές είναι ίσες και διαγράφει (στην ουσία) η μία την άλλη. Το παιχνίδι έπρεπε να συνεχιστεί, με τον Αγραβάνη στον πάγκο και τους φιλοξενούμενους να έχουν την κατοχή της μπάλας. Ακόμα κι αν σας φαίνεται υπερβολική η αποβολή του παίκτη της Καρδίτσας, έπρεπε να χρεωθεί με Αντιαθλητικό, άρα πάλι είχαμε ίσες ποινές κι ο Άρης να έχει την κατοχή.
Απαράδεκτη διαιτητική επιλογή
Με την απόφαση των διαιτητών, η Καρδίτσα όχι μόνο δεν έχασε τον Αγραβάνη με αποβολή, αλλά πέτυχε κι 1 πόντο από τη μία επιτυχημένη ελεύθερη βολή του. Είχε δε και την ευκαιρία μιας επίθεσης, που εκδηλώθηκε με άστοχο τρίποντο.
Δέχομαι εξ ορισμού ότι δεν θεώρησαν πως έπρεπε να αποβληθεί ο παίκτης τής Καρδίτσας. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πήγαν να δουν το βίντεο, να σιγουρευτούν. Με τρία λεπτά στο χρονόμετρο και το ματς να είναι ντέρμπι, ο Άρης να είναι στο +3, ακόμα κι αν είσαι 100% σίγουρος γι’ αυτό που είδες, χρησιμοποιείς την τεχνολογία.
Είναι πρόδηλο, πως ακόμα κι αν κατέληγαν στην ίδια απόφαση, μετά την εξέταση του βίντεο, οι φιλοξενούμενοι δεν θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν με την ίδια ένταση, που διαμαρτύρονται. Ο διαιτητής Τσολάκος μάλλον είχε ραντεβού και βιάζονταν, γιατί αλλιώς είναι περισσότερο ανεξήγητη, απ’ ότι απαράδεκτη η επιλογή του.
Πώς το είχε πει ο πρόεδρος της ΕΟΚ; «Δεν θέλω να δω παιδί να κλαίει»; Μάλλον ο Άρης είναι απόπαιδο… Αλλά γι’ αυτά θα μιλήσουμε σε άλλο μας κείμενο, να μην χαθεί το νόημα. Για την ώρα, πάντως, «κλαίει» ο Ζεϊμπέκης…
