Ο κλασικός Παναθηναϊκός του… μισού αγώνα.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Ο Παναθηναϊκός πέταξε -κατά τη συνήθη πρακτική του- στα σκουπίδια 20 λεπτά αγώνα, μπήκε αργά στο ματς κι αυτό στην Ευρωλίγκα είναι λανθασμένη προσέγγιση. Όταν παίζεις απέναντι στη Ρεάλ, είναι αποδοχή ήττας, άνευ διεκδικήσεως. Το 83-68 δεν είναι… ταπεινωτικό, αλλά είναι ενδεικτικό του τι συνέβη χθες στη Μαδρίτη.
Οι «πράσινοι» δεν είχαν καλή εικόνα σε καμία από τις δύο πλευρές του γηπέδου, στηρίχθηκαν και πάλι στο ταλέντο, έπαιξαν μπάσκετ ενστίκτου κι όχι οργανωμένο, στοιχεία που -αν θέλετε να τα μετατρέψουμε σε αριθμούς- καταγράφονται από τις 8 ασίστ για 15 λάθη, που είχε ο Παναθηναϊκός. Έτσι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αντιπάλους, επιπέδου Ρεάλ.
Πήρε κι άλλη απουσία ο Παναθηναϊκός
Η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου τείνει να εξελιχθεί σε… άλυτο πρόβλημα για τους «πράσινους». Ο Παναθηναϊκός, για άλλο ένα ματς, «απουσίαζε» στο ξεκίνημα του αγώνα. Γιατί όταν με το… «καλησπέρα» το ταμπλό στη Μαδρίτη γράφει 15-2, μετατρέπεις σε ουτοπία το κυνήγι της νίκης.
Ασύνδετη, δίχως προσανατολισμό στην επίθεση, με κενά στην άμυνα, η ομάδα του Ράντονιτς έδειξε ξανά πολύ κακή εικόνα. Ο Παναθηναϊκός μπήκε από νωρίς σε πρόβλημα, ο προπονητής του κάλεσε τάιμ άουτ στο 4’, έχοντας παραγωγική διαδικασία ένα καλάθι του Ουόλτερς (11-2), η κατάσταση δεν μαζεύτηκε (21-9), το δεκάλεπτο έληξε με τη Ρεάλ να προηγείται 26-14 και τον Γιαμπουσέλε να παίζει άνευ αντιπάλου (8 πόντοι στους πρώτους 13, αλλά και 2 φάουλ).
Διόλου δεν άλλαξε η εικόνα στη δεύτερη περίοδο. Με τρίποντο του Παπαγιάννη ο Παναθηναϊκός μείωσε σε μονοψήφιο (29-20), με τον ίδιο τρόπο ο Ουίλιαμς μείωσε σε 33-25, αλλά εκεί οι γηπεδούχοι έτρεξαν σερί 15-0, με τους «πράσινους» να έχουν τρεις συνεχόμενες επιθέσεις με λάθος σε επιλογή μίας πάσας. Με 5 ασίστ για 9 λάθη δεν πας πουθενά. Το 40-25 έγινε 48-30 στο τέλος του ημιχρόνου, ο Παναθηναϊκός είχε εικόνα παράδοσης, επιθετικά ήταν για κλάματα (είχε 19% με 4/21 δίποντα) κι η Ρεάλ έπαιζε στο… ρελαντί.
Κλασικά εικονογραφημένα
Στο δεύτερο μισό ο Παναθηναϊκός αλλάζει πρόσωπο, κυρίως αμυντικά, γίνεται πιο ανταγωνιστικός, έχοντας πάντα ως ζητούμενο αν προλαβαίνει. Ο Ράντονιτς άφησε την περισσότερη ώρα στον πάγκο τον Ουίλιαμς, ο Παπαγιάννης εκτελούσε ως περιφερειακός, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να νιώσουν μοναδική φορά τον «πράσινο» σέντερ οι γηπεδούχοι, όταν ο Γκουντάιτις έκανε φόλοου κάρφωμα και πέτυχε καλάθι και φάουλ (όχι πως ευστόχησε στη βολή).
Ο Λι ήταν καλός επιθετικά, κάνοντας πολλές φορές κατάχρηση επιθέσεων, το «ένας εναντίον ενός» ήταν στρατηγική επιλογή όλων των παικτών, με αποτέλεσμα η όποια προσπάθεια στην άμυνα (όχι πάντως με αρχές κι εδώ με ένστικτο κι ατομική ευθύνη) ήταν ημιτελής.
Σε κάθε περίπτωση η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν σαφέστατα καλύτερη, ο Παναθηναϊκός πλησίασε μέχρι και τους 11 πόντους και το ματς έληξε στο 83-68, με τους Μαδριλένους να περνούν εύκολο βράδυ, τους «πράσινους» να δείχνουν ότι ποτέ δεν πίστεψαν πως μπορούσαν να πετύχουν κάτι παραπάνω από μια… αξιοπρεπή ήττα.
Τα δεκάλεπτα: 26-14, 48-30, 68-57, 83-68.
