Το αποτέλεσμα μετράει…. DHI, όπως ήταν το σλόγκαν της διαφήμισης για την τριχόπτωση, για κάποιους πιο παλιούς. Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό αυτή την εβδομάδα, αλλά και για όλες τις ομάδες της Ευρωλίγκα. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία εάν ο Παναθηναϊκός στο μίνι ταξίδι του στην Ισπανία για τη διπλή αγωνιστική αυτή της εβδομάδας, έχασε στην παράταση από τη Βαλένθια και στις λεπτομέρειες στο τέλος από την Μπαρτσελόνα, το αποτέλεσμα μετράει και στο τεφτέρι τικαρίστηκαν τα δυο κουτάκια με τις ήττες.
Τι και εάν ο Παναθηναϊκός κέρδισε τις τρεις από τις τέσσερις περιόδους στο Παλάου Μπλαουγκράνα και πάλι δεν ήταν αρκετό για να κάνει το διπλό. Ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά ξεκίνησε να μάχεται σε αυτό το παιχνίδι από το 10ο λεπτό και έπειτα. Στην πρώτη περίοδο ήταν απλός παρατηρητής του επιθετικού κρεσέντο της Μπαρτσελόνα, όταν την ίδια στιγμή ο ίδιος ήταν σαστισμένος και σε πλήρη αποδιοργάνωση επιθετικά.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι οι πράσινοι γνώρισαν την ήττα εξαιτίας της εικόνας και του σκορ της πρώτης περιόδου, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αλίμονο εάν το μπάσκετ ήταν ποδόσφαιρο και ένα μείον 16 στην πρώτη περίοδο ήταν αρκετό για να αποτελέσει την ταφόπλακα μιας ομάδας. Άλλωστε έχουμε δει και φέτος και στο παρελθόν, ανατροπές από -16 ακόμα και στο τελευταίο 10λεπτο. Η Βιλερμπάν για παράδειγμα προχθές, κέρδισε τον Ολυμπιακό, παρόλο που βρέθηκε να χάνει ακόμα και με 20 πόντους διαφορά από τους ερυθρόλευκους.
Τί κρατά ο Παναθηναϊκός από τη διπλή αγωνιστική
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε τόσο από το παιχνίδι της Βαλένθια όσο και από το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, είναι πως το σύνολο του Ράντονιτς, προσπάθησε να πάρει τη νίκη με ανορθόδοξο τρόπο, ο οποίος όμως δείχνει να εξελίσσεται σε δόγμα στο πράσινο στρατόπεδο. Πως δηλαδή; Με μονοδιάστατο παιχνίδι, που στηρίζεται στο προσωπικό ταλέντο του καθενός και ειδικά του Μπέικον, στο ένας εναντίον ενός και σε ορισμένες περιπτώσεις ένας εναντίον όλων.
Είχαμε γράψει ήδη έπειτα από το παιχνίδι με τη Βαλένθια, πως πρέπει να γίνει μία κουβέντα περί οικονομίας προσπαθειών και ορθότητα επιλογών. Ο Μπέικον για παράδειγμα τελείωσε το ματς την Παρασκευή το βράδυ με 19 πόντους, αλλά με 0/7 τρίποντα! Και στα δίποντα το 5/12 δεν είναι κάτι το τρομερό. Θα αντιπαραθέσει κάποιος και ορθώς θα το πει, πως δημιούργησε τεράστια φθορά στους αντίπαλους ψηλούς. Ωστόσο στο τελικό ισοζύγιο αλλά και το ίδιο το αποτέλεσμα απέδειξε πως δεν ήταν αρκετό αυτό για τη νίκη.
Είναι αποδεκτό και λογικό πως η ομάδα θέλει χρόνο. Δεν μπορεί να αποκτήσει συνοχή και στην άμυνα και στην επίθεση, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Εντούτοις και χρόνος δεν υπάρχει στην Ευρωλίγκα και πολύ περισσότερο στον Παναθηναϊκό και από την άλλη στην χρονική στιγμή που βρισκόμαστε, περιμέναμε ότι ο Παναθηναϊκός θα είχε επιθετικά μία πιο συγκροτημένη και ξεκάθαρη φιλοσοφία για το τι και πως πρέπει να το κάνει. Σαφώς και δεν πρέπει να «ευνουχιστεί» το ταλέντο κάποιων παικτών και η ατομική πρωτοβουλία, όμως μόνο με αυτά δεν μπορεί να κερδίζεις με συνέπεια και ειδικά ομάδες σαν την Μπαρτσελόνα.
Κάτι ακόμα, το οποίο το έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό, είναι πως ο Παναθηναϊκός θα κινδυνέψει σε κάποιο σημείο να χάσει και την καλύτερη του μεταγραφή φέτος, τον Ντέρικ Ουίλιαμς. Τον είδαμε στην Βαρκελώνη να εμφανίζει σημάδια κόπωσης, ίσως όχι μόνο σωματικής αλλά και πνευματικής. Δεν έκανε κατάχρηση προσπαθειών, 1/3 τρίποντα είχε και μόλις μία προσπάθεια για δίποντο στην οποία ευστόχησε μάλιστα, αλλά συνολικά έδειξε να μην έχει την ενέργεια που απαιτείται και την πνευματική συγκέντρωση.
Σε μία κουβέντα που είχα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ειπώθηκε, πως από το παραπάνω βγήκε ένα κέρδος για τον Παναθηναϊκό, με την χρησιμοποίηση του Μαντζούκα. Εννοείται φυσικά πως ένας μπασκετικά λογικός δεν μπορεί να συμφωνήσει για την ορθότητα αυτής της άποψης. Μπορεί ο φόργουορντ του Παναθηναϊκού να έκανε καλή δουλειά αμυντικά, πάνω τον Μίροτιτς και να «άρπαξε» την ευκαιρία, αλλά με πυροτεχνήματα δεν κερδίζεις παίκτες. Τους παίκτες του κερδίζεις με την εκτίμηση και προς το παρόν για τον συγκεκριμένο παίκτη δεν έχουμε δει να χαίρει της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης του προπονητή του. Αυτό δείχνει τουλάχιστον ο τρόπος και ο χρόνος που τον έχει χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής.
Ο Μαντζούκας και το… λάθος του Ράντονιτς
Άνθρωποι είμαστε και όλοι λάθη κάνουμε. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον Ράντονιτς. Εάν θεωρεί πως έσφαλε μέχρι στιγμής με τον Μαντζούκα, δεν είναι κακό και δεν θα τον σταυρώσει και κανένας. Αλλά θα πρέπει να τον εντάξει στο ροτέισον της ομάδας από εδώ και πέρα. Με λογική και με ήπιο τρόπο. Να αποτελεί αρχικά τις «απαραίτητες ανάσες» για τον Ουίλιαμς, ούτως ώστε να μην αναγκάζεται να καταφεύγει σε αλχημείες για να καλύψει την θέση «4» και στην συνέχεια να του ζητήσει να παίξει κάποιο πιο σημαντικό ρόλο μέσα στην ομάδα. Γιατί εάν περιμένουμε από εδώ και μπρος όταν και εφόσον πατήσει και πάλι παρκέ ο Μαντζούκας να έχει καθοριστικό ρόλο έστω και στην άμυνα, τότε θα «καεί» ο παίκτης και μην τον είδατε και με τον απαντήσατε.
Καλό θα είναι να επισημάνουμε και πάλι την απουσία του Γκριγκόνις. Ο Λιθουανός μπορεί μέχρι να προκύψει το θέμα με τον μέση του και την απουσία του να μην είχε αποδώσει τα δέοντα, ωστόσο τα 1/8 τρίποντα του Μπέικον στο ματς με τη Βαλένθια και τα 0/7 που είχε ο αμερικάνος στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα καταστούν σαφές, πως με τον Γκριγκόνις ο Παναθηναϊκός μπορεί να είχε κερδίσει ένα από τα δυο ματς.
Γενικά ο Ράντονιτς έχει να κάνει αρκετή δουλειά στο επιθετικό κομμάτι στον Παναθηναϊκό. Σε επίπεδο τακτικής μιλάμε και φιλοσοφίας. Πρέπει επιθετικά οι πράσινοι να γίνουν και πιο γρήγοροι και πιο αυτοματοποιημένοι. Μα θα αναλογιστεί κανείς, αυτό δεν επιζητούν όλες οι ομάδες. Φυσικά.. Αυτό είναι και ένα κεφάλαιο από τις δουλειές των προπονητών. Ο Μαυροβούνιος θα πρέπει να πείσει παίκτες σαν τον Μπέικον και τον Λι, πως είναι υπερ-χρήσιμοι για την ομάδα, όταν λειτουργούν μέσα από αυτή με συντονισμένο τρόπο και όχι όταν αλόγιστα παίρνουν προσπάθειες που σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνουν την μπασκετική λογική. Τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει δεδομένα περισσότερες πιθανότητες να κερδίζει παιχνίδια σαν αυτό με τη Βαλένθια όσο και αυτό με την Μπαρτσελόνα.
