Το φινάλε της χρονιάς βάφτηκε με… κόκκινη μπογιά.
Ντέρμπι περίμενε ο κόσμος στο ΟΑΚΑ, αλλά τελικά είχαμε «κόκκινη» επέλαση του Ολυμπιακού και «πράσινο» κατήφορο για τον Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι περίμεναν πως ο Ολυμπιακός χωρίς τον Σάσα Βενζέκοφ, όχι ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει, αλλά θα διέσυρε τον Παναθηναϊκό και θα έφτανε έτσι στη 10η σερί νίκη του απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο.
Ας ξεκινήσουμε από τους νικητές. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα, με όλη τη σημασία της έννοιας ομάδα -ειδικά χθες- καλοδουλεμένος και με ομοψυχία. Δεν το κάνουν πολλές ομάδες της Ευρωλίγκας αυτό, να τους λείπει ένας τέτοιος σκόρερ και επιδραστικός παίκτης, όπως ο Βενζέκοφ και να περνάει απαρατήρητη η απουσία του. Ο Ολυμπιακός είχε βασικό πλάνο, για το πώς θα καλύψει το κενό του, και plan B, και plan C, καθ’ υπερβολή.
Για την «κόκκινη» παρέα δεν θέλει ιδιαίτερες τεχνικές αναλύσεις το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός ήταν πρώτα απ’ όλα ψυχωμένος και έτοιμος ψυχολογικά για το ντέρμπι. Τρομερά διαβασμένος στην άμυνα, ανάγκασε τον Παναθηναϊκό, να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι από το παρκέ και να ψάχνει με απεγνωσμένες και ατομικές ενέργειες να βρει σκορ.
Άγγιξε το τέλειο ο Ολυμπιακός
Επιθετικά οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ένα -ίσως- αψεγάδιαστο παιχνίδι. Χωρίς ίχνος ατομισμού κι εγωισμού, σε κάθε σχεδόν επίθεση, «ξεζουμιζόταν» το εκάστοτε σύστημα, προκειμένου να βγει η καλύτερη δυνατή επιλογή. Είναι εντυπωσιακό, εάν κάποιος δει και πάλι το ματς, σε πόσες επιθέσεις του Ολυμπιακού, η μπάλα πέρασε από τα χέρια όλων των παικτών του.
Όχι μόνο αυτό, ο Ολυμπιακός κινεί την μπάλα με τρομερή ταχύτητα σε ορισμένες περιπτώσεις στην επίθεση, που αναγκάζει την αντίπαλη ομάδα να μην έχει καμία αλληλοκάλυψη και προσαρμογή, με αποτέλεσμα να εκτίθεται ανεπανόρθωτα.
Πέρα από τα επιμέρους, πιο εξειδικευμένα, ο Ολυμπιακός, πήρε τόσο άνετα τη νίκη, γιατί τα απλά και τα βασικά τα έκανε όχι μόνο καλά, αλλά τέλεια. Το σκριν ψηλά, με το βύθισμα εν συνεχεία του ψηλού (pick & dive), εξέθεσε ουκ ολίγες φορές την άμυνα των «πρασίνων». Κι η skip πάσα, επίσης δημιούργησε τρομερά προβλήματα ανισορροπίας για τον Παναθηναϊκό κι οδήγησε τον Ολυμπιακό στο να βρει εύκολα καλάθια.
Ανέτοιμος αγωνιστικά και ψυχολογικά ο Παναθηναϊκός
Από αυτά που έκανε -σχεδόν τέλεια- ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τίποτα σχεδόν. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός. Εάν κοιτάξει, άλλωστε, το σκορ και τη στατιστική θα το διαπιστώσει. Αρκεί να δει τις 10 ασίστ των «πρασίνων», έναντι των τριπλάσιων σχεδόν του Ολυμπιακού, ο οποίος είχε 28.
Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να σπαταλά ένα πρώτο ημίχρονο. Πλέον, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, έχει εξελιχθεί σε «γάγγραινα» των «πρασίνων». Ο Παναθηναϊκός έδειξε ανέτοιμος -κι αγωνιστικά, και ψυχολογικά- για ένα τέτοιο ματς, με αποτέλεσμα να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του από το πρώτο 20λεπτο και κατά συνέπεια και το παιχνίδι, κινδυνεύοντας μάλιστα με διασυρμό.
Πιο στατική ομάδα από τον Παναθηναϊκό δεν έχουμε συναντήσει στην Ευρωλίγκα. Εάν μετρήσει κανείς τις επιθέσεις των «πρασίνων», που εκδηλώθηκαν χωρίς να αλλάξει παραπάνω από μία πάσα και σε αρκετές χωρίς να αλλάξει καν πάσα, θα καταλάβει πως δεν δικαιούνταν να διεκδικήσουν κάτι από το υποτιθέμενο -όπως εξελίχθηκε- ντέρμπι της Παρασκευής.
Εάν, δε, το πλάνο είναι να παίρνει την μπάλα ο Μπέικον -που είναι παιχταράς μεν αλλά όχι Μεσσίας- και να παίζει ένας εναντίον όλων, τότε όπως αποδείχθηκε και με τον Ολυμπιακό, αυτό δεν είναι ούτε αρκετό για να ηττάται αξιοπρεπώς ο Παναθηναϊκός.
Τα… βασικά είναι τα πιο δύσκολα
Σε αντίθεση με την «κόκκινη» ομάδα, ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να κάνει βασικά πράγματα στην επίθεση. Να στήσει ένα καλό pick & roll, να κυκλοφορήσει την μπάλα στην περιφέρεια και να κατορθώσει να βρει την πιο ορθή επιλογή.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, είχε 3 ή 4 παίκτες στατικούς στην επίθεση. Χωρίς κίνηση σαν να ήταν καρφωμένοι πάνω στο παρκέ. Για να μην μετρήσει κανείς, πόσες «σκοτωμένες» προσπάθειές έκαναν οι «πράσινοι», δίχως να είναι όλες απόρροια της καλής άμυνας του Ολυμπιακού, αλλά και του δικού τους «πελαγώματος» και θολώματος. Ίσως να οφειλόταν και στην ανεπάρκεια του πλάνου του προπονητή.
Μιλώντας για τον Ράντονιτς, εκτέθηκε αρκετά χθες. Δεν θα πω ανεπανόρθωτα, αλλά σίγουρα έδειξε αδιάβαστος κι απροετοίμαστος για αυτό το ματς. Ο τεχνικός των «πρασίνων», το έχουμε γράψει και πάλι, δείχνει σαν να ψάχνεται ακόμα, που είναι λογικό σε ένα βαθμό, αλλά όχι σε τέτοιο που βλέπουμε τέλη Δεκέμβρη. Ή δεν ξέρει ακόμα καλά την ομάδα του κι έχει σχηματίσει λανθασμένη εντύπωση. Απέναντι στον Ολυμπιακό τα σχήματα που δοκίμασε δεν είχαν λογική κι έδειχναν να μην εξυπηρετούν τα «θέλω »της ομάδας, με βάση την έκβαση της αναμέτρησης.
Κλείνοντας για τους «πράσινους», από την αρχή της σεζόν ο ΠΑΟ μιλάει για την άμυνα, σαν τον πρωταρχικό του στόχο και πως θέλει να είναι το όπλο της ομάδας. Η άμυνα τον εξέθεσε και με τον Ολυμπιακό κι αυτό είναι μεγάλο θέμα. Το πλάνο, οι περιστροφές, οι βοήθειες, που είχε επιλέξει να δώσει, όλα ήταν λάθος.
Ο Ολυμπιακός με τη χθεσινή νίκη αφήνει πίσω του την ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα και μπαίνει στο 2023 με ηρεμία, κρατώντας τον… αέρα, που έχει πάρει του Παναθηναϊκού. Ενώ αντίθετα ο Παναθηναϊκός έχει μπει και πάλι σε φάση αμφισβήτησης (και δικαίως), αφού τρέχει όχι μόνο σερί ηττών, αλλά και σερί εμφανίσεων με συγκεκριμένες παθογένειες, αφού δεν δείχνει να βρίσκει λύσεις. Πλέον, το ματς με την Μπάγερν, που ακολουθεί, είναι ένας τελικός.