Στην Πορτογαλία βρίσκεται ήδη η Εθνική Κορασίδων, εκεί όπου θα διεξαχθεί το Eurobasket U16 της Α κατηγορίας, το οποίο ξεκινά την Παρασκευή.
Είναι η τελευταία εκπρόσωπος της Ελλάδας στις μικρές εθνικές, η οποία μπαίνει στη μάχη των Πανευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, μετά την διετή διακοπή αυτών λόγω κορωνοιού.
Οι “μικρές μας ελπίδες”, όπως τις αποκαλώ, μπαίνουν κατευθείαν στα βαθειά συμμετέχοντας στη μεγάλη κατηγορία με μηδενική εμπειρία, εκτός κάποιων που έχουν πάρει μέρος ενδεχομένως στα καλοκαιρινά τουρνουά φιλίας ως παγκορασίδες.
Η Ομοσπονδία σε συνεργασία με τον κοουτς διάλεξε δύο τουρνουά με μεγάλα ταξίδια, το πρώτο μάλιστα στην Πορτογαλία, ώστε να συνηθίσουν σε τέτοιου είδους ομολογουμένως πρωτόγνωρες γι αυτές καταστάσεις. Κατά τη γνώμη μου με γνώμονα την εικόνα κυρίως από το Πανελλήνιο πρωτάθλημα κορασίδων που παρακολούθησα στην Καλαμάτα, είναι μια ομάδα με αθλήτριες πολλά υποσχόμενες.
Χωρίς κλασική ψηλή αλλά με ένα ημιψηλο σχήμα όπου η σέντερ Σύρπα, είναι ίδιο ύψος με τίς γκαρντ Ζιάκα και Χατήρα! Μου φέρνει στη μνήμη… την Εθνική γυναικών το 2010, στην πρώτη της συμμετοχή σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Με τον κοουτς Κτιστάκη μέλος τότε του προπονητικού τιμ, αφού την προηγούμενη χρονιά είχε βγει πέμπτη στην Ευρώπη, είχε βασική σέντερ την Πελυ Παπαμιχαήλ, περίπου ισουψή με την Στέλλα Καλτσίδου ή την Όλγα Χατζηνικολάου!
Τότε το μειονέκτημα είχε γίνει πλεονέκτημα, κάπως έτσι το βλέπω και τώρα. Η εθνική μας ξεκινά με το πιο δύσκολο ματς απέναντι στη μεγάλη δύναμη στις μικρές ηλικίες τη Γαλλία, ενώ στον όμιλο μας βρίσκονται η Τσεχία και η Δανία. Την οποία θυμίζω είχε νικήσει το 2019 στα Σκόπια η προηγούμενη εθνική κορασίδων, στον κρίσιμο αγώνα παραμονής στην κατηγορία.
Μπροστάρισα θα είναι η αρχηγός Αγγελική Ζιάκα η πιο “πεγμένη” από όλες, καθώς εκτός από τα δύο πρωταθλήματα κορασίδων, νεανίδων τα οποία κατέκτησε με τον Παναθηναϊκό με ανάλογες προσωπικές διακρίσεις, πήρε σημαντικό χρόνο και στην πρώτη ομάδα, καθώς η κόουτς Καπογιάννη την εμπιστεύτηκε σε κρίσιμα σημεία των αγώνων, ακόμα και στους τελικούς των πλέι οφς κόντρα στον Ολυμπιακό. Ένα πολύ προσγειωμένο και αξιόλογο κορίτσι.
Όμως και οι υπόλοιπες στην ομάδα έχουν δώσει καλές εντυπώσεις όλη τη χρονιά, κάτι που έδειξαν και στα φιλικά παιχνίδια στην προετοιμασία. Είναι σίγουρα μία ταλαντούχα ομάδα.
Άφησα τελευταίο το προπονητικό τιμ, το οποίο δίνει τη βεβαιότητα ότι έχει γίνει το καλύτερο δυνατόν. Κόουτς ο πολύπειρος στο μπάσκετ γυναικών Γιάννης Κτιστάκης, με κορυφαία του στιγμή το 2011 όπου οδήγησε τον Αθηναϊκό στα ημιτελικά του Eurocup, αφού πρώτα το 2010 είχε ζήσει τη μεγαλειώδη κατάκτηση του σαν συνεργάτης του Δικαιουλάκου.
Δίπλα του ο έμπειρος στις μικρές εθνικές Κώας, Γιάννης Παππούλης, ο οποίος να σημειωθεί ήταν στο προπονητικό τιμ τής εθνικής κορασίδων το 2019 που πέτυχε την παραμονή στην μεγάλη κατηγορία. Τέλος η Έλενα Παπαδημητρίου, σήμα κατατεθέν της κορυφαίας επαρχιακής ομάδας γυναικών του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας στον οποίο συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της σαν προπονήτρια τα τελευταία χρόνια.
Θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω τις δύο άλλες κυρίες της αποστολής τις οποίες εκτιμώ ιδιαιτέρως. Την αρχηγό Ελένη Σαμαρτζή όσο και την φυσιοθεραπεύτρια παλιά καλή επίσης παίκτρια του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας την Μαρία Παπαβασιλείου. Γυμναστής ο Κώστας Μασούρας.
Πάντα οι κορασίδες και οι παίδες, οι μικρότερες ηλικιακά εθνικές ομάδες, είναι ερωτηματικό καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο δείγμα γραφής. Οι παίδες μπήκαν με τον καλύτερο τρόπο γιατί όχι και οι κορασίδες.
Είμαστε έτοιμοι για δυνατούς αγώνες, (αν και το Μοτεσίνος δεν μας φέρνει στον νου τις καλύτερες αναμνήσεις), ώστε κυρίως να βγουν τα πρώτα συμπεράσματα για τίς πρώτες φουρνιές στον χώρο.
Καλή τύχη παιδιά!
