Ο «χρόνος ο αληθινός», μετά κάποια ηλικία, δεν «είναι ο γιός μας, ο μεγάλος κι ο μικρός», αλλά η απώλεια των συνομήλικων φίλων και γνωστών. Να όπως ο Κρις Κέφαλος.
Μοιραία τέτοιες στιγμές, κάνεις τη συνολική αποτίμηση της άποψης σου για το συγκεκριμένο πρόσωπο, κι αναρωτιέσαι αν αυτό το σύστημα που υπηρέτησε ως αθλητής, εκμεταλλεύτηκε τις μεγάλες δυνατότητες του Κρις. Η απάντηση είναι ένα πελώριο όχι.
Αισθάνομαι ενοχές, που ούτε κι εμένα μου πέρασε από τον νου, σαν παρενέργεια της ελληνικής αδυναμίας να κρατά και να τονίζει τις παραδόσεις, κι η τάση να επικεντρώνεται στον σύγχρονο. Του Θανάση Χριστοφόρου πχ., ως Γ.Γ. της ΕΟΚ, του είχα προτείνει να αναλάβει επικεφαλής όλων των εθνικών ομάδων, πλην της ανδρικής, αλλά προτιμούσε την Εθνική, που εκείνη την στιγμή είχε προπονητή.
Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές μου ήταν περιορισμένες, στο ότι θυμόμουνα. Συνεπώς η ανταλλαγή σκέψεων είναι απολύτως απαραίτητη. Δεν πρέπει να ενοχοποιούνται οι επαφές, όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα, γιατί δεν έχει σημασία αυτός που το λέει, αλλά αν αυτό που λέει είναι χρήσιμο και δίκαιο.
Ήρθε την ώρα που άλλαζε το μπάσκετ ο Κέφαλος
Ο Κρις Κέφαλος, μαζί -φυσικά- με τον Θανάση, αλλά και τον Ντουξάιρ, μας έφεραν τη χαρά του παιγνιδιού, και πως εξυπηρετείται βέλτιστα ένας ρόλος, όπως -στη συγκεκριμένη περίπτωση- του play-maker. Παιχνίδι για το παιχνίδι. Φανατίλα για τη νίκη, αλλά μέχρις εκεί.
Ούτε για να τους δείξουμε, ούτε για να τους τιμωρήσουμε, ούτε στρατιωτικές εντολές, ούτε τίποτα. Είναι μία επιπλέον εξήγηση, γατί ο Κέφαλος είναι σε περίοπτη θέση στην ιστορία του Παναθηναϊκού, γιατί σηματοδοτεί και μια στροφή του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Κρις ήρθε σε μια εποχή μετάβασης, από ένα ελαφρό χαβαλέ σε πιο αθλητικά ζητούμενα. Η άποψη «ξενυχτάω, πίνω, καπνίζω και την επόμενη είμαι ο καλύτερος και κερδίζω», επειδή ο άλλος -ενδεχομένως- μπορεί να μην αντέχει το ποτό, είχε ξεπεραστεί ανεπιστρεπτί.
Ο Κρις Κέφαλος, ήταν ένας από αυτούς, που έδειχναν κάποια σημεία του παιγνιδιού, τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να επιβραβεύουμε κι όχι μόνο ποιος έβαλε τους πόντους. Από αυτή την άποψη, αναβάθμισαν -συνολικά- την ποιότητα του μπάσκετ, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στους ρόλους μιας ομάδας, που πρέπει να αναζητούνται και να καταγράφονται στατιστικά.
Άλλαξε και τη δημοσιογραφία
Ο Κρις Κέφαλος βελτίωσε και τη δημοσιογραφία, δίνοντας της αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης μιας απόδοσης, έτσι ώστε η προβολή τους να δημιουργεί κίνητρο ανάπτυξης κάποιων δεξιοτήτων.
Όλοι λέμε «αιωνία η μνήμη» κι ειλικρινά το εννοούμε. Άλλα κι όλοι γνωρίζουμε ότι η μνήμη έχει φορείς τους ανθρώπους, άρα δεν είμαστε σε θέση να τηρήσουμε αυτή την υπόσχεση (δεν βγαίνουν τα νούμερα δηλαδή), χωρίς τη μετάγγιση στις νεότερες γενιές. Αυτό το έργο πρέπει να το εκτελέσουν οι δημοσιογράφοι, που δυστυχώς πολλοί από αυτούς βρίσκονται σε αναστολή μισθού κι όχι εργασίας.
Η παράδοση δεν πρέπει να διαδίδεται σαν την πατριδογνωσία, αλλά από την υπογράμμιση της σημασίας κάποιου, ή κάποιου γεγονότος. Κάποιου, όπως ο Κρις Κέφαλος.
