Είναι στιγμές που αναρωτιέσαι αν και πώς λειτουργούν οι παράγοντες του γυναικείου μπάσκετ. Πρωτίστως οι «ομοσπονδιακοί» και στη συνέχεια οι άνθρωποι που… τρέχουν τις ομάδες. Το παράδειγμα της Μαρίας Κωνσταντινίδου είναι χαρακτηριστικό όσων σκεφτόμαστε.
Η Μαρία γεννήθηκε από Μακεδόνες γονείς, μετανάστες στη Γερμανία. Είναι μάλλον περιττό να σας πούμε ότι δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί της κι έτσι η Κωνσταντινίδου χάθηκε για την Ελλάδα. «Έλα μωρέ, πώς κάνετε έτσι» μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Με ύψος 1μ86, στα 19 της χρόνιας, παίζοντας στις δύο θέσεις της φροντ λάιν, κατέκτησε φέτος πρωτάθλημα με τη Φράιμπουργκ. Στη φωτογραφία βλέπετε την Κωνσταντινίδου με το τρόπαιο της πρωταθλήτριας Γερμανίας. Μέχρι εδώ είναι περιορισμένης έκτασης η… ζημιά.
Η Ελλάδα, εφόσον μπει στην πρώτη δυάδα, στον όμιλο του Πανευρωπαϊκού Β’ κατηγορίας Νέων Γυναικών, διασταυρώνεται με τον όμιλο που είναι η Γερμανία. Είναι πολύ πιθανό να βρούμε την Κωνσταντινίδου αντίπαλό μας, έτσι για να αντιληφθούμε πόσο πολύ ψάχνουμε, πόσο ασχολούμαστε με το σπορ.
Αναρωτιόμαστε, τόσοι παρατρεχάμενοι στην ΕΟΚ (εδώ και χρόνια), δεν σκέφτηκε κανείς να ρίξει μια ματιά στη Γερμανία, με τους τόσους Έλληνες μετανάστες; Τα ονόματα από τα ρόστερ να κοιτούσε, δίχως καν να χρειαστεί να επικοινωνήσει με κάποιον, θα διαπίστωνε την ελληνικότητα που έχει το… Κωνσταντινίδου και θα έμπαινε στον κόπο να διερευνήσει. Αλλά, σιγά που θα τρέχουν. Είναι στην Ομοσπονδία, πρέπει να δουλεύουν κιόλας;
