Ο Λευτέρης Τσαουσίδης είναι προπονητής στον Α.Π.Α.Σ. Νάξου «Τα Φανάρια». Η ομάδα του αγωνίζεται στον 1ο Όμιλο της Β’ Εθνικής κατηγορίας μπάσκετ ανδρών. Έχει ρεκόρ 11 νίκες και 5 ήττες, καταλαμβάνοντας την 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα του ομίλου.
Στα διάρκεια της καριέρας του, ο κόουτς Τσαουσίδης έχει φτάσει μέχρι και τη Basket League. Συγκεκριμένα, έχει διατελέσει σε τρεις ομάδες βοηθός προπονητή του Άρη Λυκογιάννη. Ακόμα, συνεργάστηκε με τους Σκαραφίγκα και Κουστένη στον Πανελευσινιακό πάλι στη Basket League. Το πλήρες βιογραφικό του μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ.
Ο κόουτς Τσαουσίδης μας μίλησε τόσο για την πορεία της ομάδας του, όσο και για τα όσα συμβαίνουν στον Όμιλο γενικά. Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη γεμάτη μπάσκετ.
Αρχικά η συζήτηση στράφηκε στην προπονητική. Όπως έχουν εξηγήσει αρκετοί προπονητές, έτσι και ο Λευτέρης Τσαουσίδης, έβλεπε τα πράγματα με προπονητική ματιά ακόμα και όταν ήταν ενεργός αθλητής.
Τι ήταν εκείνο που σε ώθησε να ασχοληθείς με την προπονητική:
«Κατ’ αρχάς από τα μαθητικά μου χρόνια στόχος μου ήταν να σπουδάσω καθηγητής φυσικής αγωγής, γυμναστής.
Με την ενασχόληση μου με το μπάσκετ ως παίκτης και, η ιδέα της προπονητικής γινόταν όλο και πιο οικεία. Συνειδητοποίησα αρκετά νωρίς στην πορεία μου ως παίκτης πως έβλεπα το μπάσκετ περισσότερο με την ματιά του προπονητή πάρα του παίκτη και έτσι όλα ήρθαν εντελώς φυσικά».
-Υπάρχει κάποιο όνειρο που θες να πραγματοποιήσεις σαν προπονητής;
«Δεν θα πω ότι υπάρχει κάποιος στόχος με την μορφή αυτοσκοπού. Απολαμβάνω την προπονητική διαδικασία στην καθημερινότητα. Μου αρέσει πολύ η δημιουργία και η διαδικασία εκμάθησης, διόρθωσης και εξιτάρομαι να βλέπω την δουλειά που κάνουμε με τους παίκτες μου να βγαίνει στο γήπεδο.
Θα ήθελα λοιπόν να μπορέσω να το κάνω αυτό σε όσο πιο υψηλό επίπεδο γίνεται και όσο πιο ψηλά μου δοθεί η ευκαιρία».
-Υπάρχει κάποιος ξένος και κάποιος Έλληνας προπονητής που θαυμάζεις; Ή κάποια τακτική που σου αρέσει:
«Είμαι σαφώς επηρεασμένος κι εγώ όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί της γενιάς μου από την Γιουγκοσλαβική σχολή. Έτσι θαυμάζω όλους τους “μεγάλους” αυτής της σχολής όπως ο Ομπράντοβιτς,ο Ίβκοβιτς κλπ.
Όμως μετά από τα 8-9 χρόνια θητείας μου στην Α1 ως βοηθός και “σκαουτάροντας” σχεδόν όλους τους Έλληνες προπονητές, είμαι βέβαιος ότι η ελληνική σχολή που έχει δημιουργηθεί είναι μια από τις καλύτερες στον κόσμο…με έμφαση στην τακτική,στον “έλεγχο” του παιχνιδιού της ομάδας και την συγκεκριμένη καθοδήγηση του.
Έτσι προπονητές που έχω αναλύσει την φιλοσοφία τους ως αντίπαλος όπως ο Μπαρτζώκας,ο Πρίφτης,ο Σφαιρόπουλος, ο Ιτουδης, ο Λυκογιάννης κ.α. εχουν κερδίσει τον σεβασμό μου και τους θαυμάζω».
Σε λίγες γραμμές τί είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη φιλοσοφία σου; Επίσης ποια βασική αρχή δεν παραβιάζεις ΠΟΤΕ στις ομάδες που εργάζεσαι;
«Η προπονητική μου φιλοσοφία χαρακτηρίζεται από ταχύτητα στο παιχνίδι, με το επιθετικό transition(πρωτεύον και δευτερεύον) να αποτελεί αρκετά μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού αλλά πάντα μέσα από αρχές και κανόνες.Βασικό ζητουμενο πάντα είναι η καλή άμυνα.
Πολύ σημαντικό στοιχείο είναι οι αποστάσεις αλλά και η κίνηση των παικτών σε σχέση με αυτόν που επιτίθεται με την μπάλα,είναι κάτι που δουλεύεται καθημερινά. Γενικά μου αρέσει το μπάσκετ που παράγεται και βασίζεται στην συνεργασία όλων των παικτών, το μπάσκετ που “διαβάζει” τις καταστάσεις και ενεργεί περισσότερο πάνω σε αρχές και κανόνες και λιγότερο με το ένστικτο.
Για μένα ο καλός προπονητής, πέρα από όλα τα βασικά στοιχεία, πρέπει να εχει “προσαρμογή” και “ευελιξία” στις καταστάσεις. Όμως η βασική αρχή που δεν παραβιάζω ποτέ είναι αυτή που λέει “πράξε και αποφάσισε σύμφωνα με αυτό που εσύ κρίνεις και με βάση την γνώση και την εμπειρία σου, ώστε να είσαι ΣΩΣΤΟΣ και ΔΙΚΑΙΟΣ, άσχετα αν με αυτό διαφωνούν κάποιοι” γιατί στο τέλος, σε κάθε περίπτωση,την ευθύνη την έχει ο προπονητής».
«Στις Εθνικές κατηγορίες η δουλειά του προπονητή είναι πιο σύνθετη»
Στη συνέχεια, η κουβέντα πήγε στις διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι δουλειές του πρώτου προπονητή και του βοηθού. Ακόμα ο κόουτς Τσαουσίδης, εξέφρασε και την πεποίθηση ότι στις ομάδες από την Α1 και κάτω, η δουλεία ενός τεχνικού είναι πιο σύνθετη, έχοντας και πολλές πλευρές.
-Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πρώτου και βοηθού προπονητή;
«Έχοντας βρεθεί και στις δύο πλευρές νομίζω πως είναι άλλη δουλειά! Εννοώ ότι πέρα από το ότι προφανώς και χρειάζεται σε κάθε περίπτωση η γνώση του αντικειμένου αλλά και η συνεχή ενημέρωση και εξέλιξη,στην πράξη και την ώρα της προπόνησης αλλά και κυρίως του αγώνα, ο βοηθός ΠΡΕΠΕΙ να λειτουργεί εντελώς διαφορετικά από τον πρώτο.
Να έχει άλλη οπτική,άλλες προτεραιότητες,άλλες ευθύνες και γενικά άλλη προσέγγιση και συμπεριφορά. Βασικές αρχές όμως μεταξύ του πρώτου και του βοηθού πρέπει είναι η συνεργασία, η επικοινωνία και η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Όταν την σχέση τους διέπουν αυτές οι αρχές τότε έχουν να κερδίσουν και οι δύο και φυσικά η ομάδα. Νιώθω τυχερός που βρέθηκα ως βοηθός πολύ γρήγορα στο πιο ψηλό επίπεδο, αρχικά δίπλα στον κοουτς Λυκογιάννη και αποκόμισα πολύτιμες εμπειρίες».
-Τι διαφορά έχει το να προπονείς μια ομάδα Α1 και μια ομάδα Β’ Εθνικής;
«Οι διαφορές είναι πολλές αλλά η ουσία της προπονητικής δεν διαφέρει και εξαρτάται από την διάθεση του προπονητή να κάνει “κανονικά” την δουλειά του με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Στην Α1 η διαχείριση των προσωπικοτήτων είναι ένα στοίχημα, με όλους του ξένους παίκτες που συνήθως είναι μακριά από την κουλτούρα μας, οπως και η αντοχή στην ενδεχόμενη πίεση για το αποτέλεσμα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα υπόλοιπα πράγματα που αφορούν μια ομάδα στην Α1 λύνονται από τους υπεύθυνους και έχεις να ασχοληθείς μόνο με το μπάσκετ.
Στην Β’ Εθνική τα πράγματα είναι σαφώς πιο απλά στην διαχείριση προσωπικοτήτων αλλά σίγουρα θα έχεις να ασχοληθείς και με αρκετά άλλα πράγματα πέρα από το μπάσκετ.
Η προσαρμογή είναι απαραίτητη και σε θέματα που έχουν να κάνουν με το επίπεδο των παικτών και κυρίως στο κομμάτι πληροφορίας- αφομοίωσης.
Κατά τα άλλα, κατά την άποψη μου, η προπονητική διαδικασία και η μεθοδολογία μπορούν να είναι παρόμοιες».
«Ο κορωονοϊός επηρεάζει τις ομάδες – Ευχαριστημένος με την πορεία του ΑΠΑΣ»
Δε θα μπορούσαμε να μην συζητήσουμε για την νυν ομάδα των Φαναριών. Ο κόουτς της ομάδας της Νάξου, πιστεύει ότι η ομάδα του τα έχει πάει καλά μέχρι στιγμής. Φυσικά, ο παράγοντας «κορωονοϊός» παίζει σοβαρό ρόλο επηρεάζοντας τις ομάδες, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Λευτέρης Τσαουσίδης.
-Τι στόχους έχετε στον ΑΠ.Α.Σ. της Νάξου; Με τί θα είσαι ευχαριστημένος όταν τελειώσει η σεζόν;
«Όταν ήρθα στην ομάδα και ορίστηκε το αγωνιστικό μπάτζετ, ο στόχος ήταν να βρεθούμε κάπου στην 5αδα, να προσπαθήσουμε να πρωταγωνιστήσουμε και να συστηθούμε στην ουσία, σε έναν όμιλο με ιστορικές ομάδες και με αρκετές ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς. Η πορεία μας μέχρι τώρα έδειξε ότι ίσως μπορούμε και κάτι παραπάνω.
Είμαι χαρούμενος που αρκετά γρήγορα η ομάδα απέκτησε συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αυτό είναι σημαντικό.
Εγώ θα είμαι ευχαριστημένος να μπορέσει η ομάδα να πιάσει τα αγωνιστικά της όρια,να παίξει δηλαδή σύμφωνα με τις δυνατότητες της και να διεκδικήσει ότι της αναλογεί.Φυσικα και ως επαγγελματίας αλλά και φιλόδοξος, θέλω πάντα το καλύτερο δυνατό».
-Πως κρίνεις την πορεία της ομάδας μέχρι τώρα;
«Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές η ομάδα έχει κάνει μια πολύ καλή πορεία μέχρι τώρα, αναλογιζόμενοι πάντα τις δυσκολίες που μπορεί να έχει μια νέα και νησιωτική ομάδα. Έχουμε μια πικρία βέβαια για κάποιες ήττες που θα μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει, κυρίως από ομάδες που βρίσκονται πιο χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα.
Μετά βέβαια απ’ όλα αυτά που έχουν συμβεί στο μπάσκετ και γενικά στον αθλητισμό, ως αποτέλεσμα του κορωνοϊού, ο όρος “αστάθεια” είναι κυρίαρχος στην πορεία των ομάδων.
Θα έλεγα όμως ότι είμαι αρκετά ευχαριστημένος μέχρι τώρα και περιμένω ακόμη καλύτερα πράγματα από τους παίκτες μου».
Η ζωή στη νησιωτική επαρχία πάντα ήταν δύσκολη. Όπως υπογραμμίζει ο κόουτς Τσαουσίδης είναι δύσκολο που δεν μένει μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ακόμα, ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι δεν υπάρχουν ομάδες προκειμένου να διεξάγονται φιλικά προετοιμασίας.
-Από το Ιόνιο πέρσι στο Αιγαίο φέτος. Πως είναι η ζωή και το μπάσκετ το χειμώνα σε ένα ελληνικό νησί;
«Η Κεφαλλονιά είναι ένα πολύ αγαπημένο νησί για μένα, με συνδέουν αγαπημένα πρόσωπα με τον τόπο και πηγαίνω κάθε καλοκαίρι. Όμως η συνεργασία με το Ληξούρι πέρσι κράτησε μόλις 3 μέρες καθώς μας έκλεισε ο κορωνοϊός και έτσι δεν έζησα χειμώνα εκεί. Εδώ στην Νάξο τον χειμώνα η ζωή κυλάει ήρεμα με μόνη ενασχόληση το μπάσκετ. Την ζωή στην νησιωτική επαρχία ο καθένας μπορεί να την βιώνει διαφορετικά και εξαρτάται από το τι θεωρεί κάποιος “απαραίτητα”.
Το μόνο που δυσκολεύει εμένα είναι η απουσία της οικογένειας μου και γενικά αγαπημένων προσώπων.
Μια πρακτική δυσκολία είναι ότι δεν υπάρχουν ομάδες για να κάνεις φιλικά παιχνίδια όταν χρειάζονται και φυσικά τα συνεχή ταξίδια για τους εκτός έδρας αγώνες, κάτι που δεν έχουν οι Αθηναϊκές ομάδες π.χ.».
«Πλήρης και ισορροπημένος ο Ολυμπιακός – Ασταθής ο Παναθηναϊκός»
Για το τέλος, αλλά όχι τελευταίο σε σημασία, αφήσαμε τις ελληνικές ομάδες και την πορεία τους στην Ευρωλίγκα. Ακόμα, συζητήσαμε και για το ποια ομάδα ξεχωρίζει ο κόουτς Τσαουσίδης από τον 1ο Όμιλο όπου συμμετέχει και η ομάδα του.
-Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός: Βλέπεις καθόλου τους «αιώνιους» σε Ελλάδα και Ευρώπη; Μπορείς να μας κάνεις κάποιο σχόλιο για την πορεία τους και τα χαρακτηριστικά τους;
«Φυσικά και βλέπω τις ομάδες μας στην Ευρώπη αλλά και γενικά παρακολουθώ και τις άλλες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος. Νομίζω φέτος πως ο Ολυμπιακός δείχνει πιο πλήρης και ισορροπημένος ως ομάδα από τον Παναθηναϊκό και αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Είχε το πλεονέκτημα σε σχέση με τον Παναθηναϊκό ότι ξεκίνησε τον προγραμματισμό του για την επόμενη σεζόν πολύ νωρίτερα αφού είχε τον ίδιο προπονητή με πέρσι, κράτησε κορμό και στελεχώθηκε με παίκτες σε θέσεις κλειδιά αρκετά νωρίς.
Αυτό που χαρακτηρίζει τον Παναθηναϊκό φέτος είναι μια σχετική αστάθεια καθώς έχει κάνει από την μία πολύ καλά παιχνίδια αλλά και αρκετά άσχημα. Ο μεταξύ τους συσχετισμός βέβαια πάει περίπατο όταν βρίσκονται αντίπαλοι αφού όλοι ξέρουμε πόσο ιδιαίτερα είναι αυτά τα παιχνίδια που συνήθως δεν μπορείς να κάνεις προγνωστικά».
-Η δύσκολη ερώτηση ήρθε στο τέλος! Εκτός από τη δική σου ομάδα, ποια πιστεύεις ότι είναι η καλύτερη ομάδα στον 1ο Όμιλο της Β’ Εθνικής;
«Το πρωτάθλημα έχει προχωρήσει πολύ οπότε είναι ξεκάθαρο ότι οι ομάδες που έχουν δείξει την καλύτερη εικόνα και σταθερότητα είναι οι δυο πρωτοπόρες, ο Παπάγος και η ΦΕΑ. Ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά και ομάδες με πολύ ταλέντο,καλούς προπονητές και ωραίο μπάσκετ γενικά».
