Η Αριστέα Μαγκλάρα σπάει τη σιωπή της! Η έμπειρη καλαθοσφαιρίστρια είχε μια εκτενή συνέντευξη – συζήτηση με το ebasket. Εκεί αποκάλυψε πολλά πράγματα από τα όσα έχει ζήσει στην πολυετή καριέρα της.
Η Μαγκλάρα, όπως μας λέει ξεκίνησε από τον Σπόρτινγκ, πέρασε τα καλύτερά της χρόνια στον Παναθηναϊκό όπου πανηγύρισε και πρωτάθλημα. Ακόμα, έχει αγωνιστεί και στο τουρκικό πρωτάθλημα στη Χατάι όπου είδε πως είναι να σέβεται μια χώρα το μπάσκετ γυναικών. Είδε πως είναι δίνει μια ομοσπονδία, μια χώρα και μια αγορά γενικότερα τον ίδιο σεβασμό και προβολή με το μπάσκετ ανδρών. Όλα αυτά σε μια χώρα σαν την Τουρκία…
Έχει αγωνιστεί και έχει γνωρίσει τις Ταουράσι και Γκράινερ, που είναι δυο από τις καλύτερες παίκτριες του κόσμου. Ακόμα, η Μαγκλάρα έχει αγωνιστεί σε πολλές ομάδες και με την εμπειρία της μας κάνει σοφότερους για το τί γίνεται στο μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα.
Όπως μας λέει η Μαγκλάρα, η στήριξη της οικογένειάς της ήταν απόλυτη από τα πρώτα κιόλας χρόνια, ενώ αποκαλύπτει ΌΛΟ το παρασκήνιο για τους λόγους που δεν κλήθηκε ποτέ στις προεπιλογές της Εθνικής Ομάδας Γυναικών.
Επίσης δε διστάζει να στρέψει τα βέλη της τόσο στην ΕΟΚ, όσο και στη Δάφνη Αγίου Δημητρίου. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει μετά τα καλά χρόνια βιώνει στο πετσί της όλη την παρακμή του μπάσκετ γυναικών.
Ακόμα, όπως είναι γνωστό, η Μαγκλάρα έχει ήδη ξεκινήσει την πορεία της στο τραγούδι. Όπως λέει είναι κάτι που θέλει να δώσει βάση τα επόμενα χρόνια και της ταιριάζει πολύ.
«Η ΕΟΚ αμφισβητούσε ότι τραυματίστηκα και αποζημίωσε την οικογένειά μου ένα χρόνο μετά!»
Η αγάπη της Μαγκλάρα για το μπάσκετ, ξεκινά από το σχολείο. Εκεί αν και κορίτσι, συμμετέχει κανονικά με την ομάδα των αγοριών στο σχολικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Μας μιλά ακόμα για τα πρώτα της χρόνια στο Σπόρτινγκ, αλλά και τη στήριξη που ένιωσε πρακτικά και ψυχολογικά από την οικογένειά της, όταν η ΕΟΚ αρνούνταν ότι… τραυματίστηκε!
Πως ξεκίνησε η αγάπη σου για το μπάσκετ;
«Μεγάλωσα με δυο αδέρφια, αγόρια που ήταν μεγαλύτερα. Οπότε τα ακολουθούσα όπου κι αν έπαιζαν και μάθαινα από αυτά. Στο δημοτικό με είδε ένας γυμναστής όπου τότε έπαιζα μπάσκετ με την σχολική ομάδα των αγοριών στο σχολικό πρωτάθλημα.
Πήγε λοιπόν στους γονείς μου και τους υπογράμμισε ότι υπάρχει ταλέντο. Ακόμα, ότι θα έπρεπε να βρεθώ σε έναν σύλλογο προκειμένου να μάθω να λειτουργώ μέσα σε ομάδα.
Παράλληλα έκανα και στίβο, αλλά προτιμούσα τα ομαδικά αθλήματα. Αρχικά πήγα και γράφτηκα στο Σπόρτινγκ που είχε πολύ καλό όνομα τότε και έμενα και κοντά τότε».
Πριν πάμε στο Σπόρτινγκ, είχες καθόλου κλήσεις από την Εθνική Ομάδα;
«Ναι είχα κληθεί στις μεικτές της Αττική και σε όλα τα προκλιμάκια της Εθνικής Ομάδας. Ακόμα, είχα κληθεί και στην Εθνική Κορασίδων το 1997. Εκείνη τη χρονιά τραυματίστηκα στο ματς μεταξύ ΕΣΚΑ και ΕΣΚΑΝΑ. Υπέστην τραυματισμό στο γόνατο και με στέλνανε σε διάφορους γιατρούς.
Τους προσκόμιζα τη μαγνητική του ποδιού αλλά κανείς δεν διέκρινε τη σοβαρότητα του τραυματισμού μου. Αμέσως μετά κλήθηκα στην Εθνική Κορασίδων με πόνους στο γόνατο. Το ιατρικό τιμ αποφάσισε ότι δεν έχω κάποιο σοβαρό τραυματισμό. Έτσι επέτρεψαν να κληθώ στην προετοιμασία των Κορασίδων.
Έπαιξα σε φιλικά παιχνίδια. Σε ένα από αυτά στη Γαλλία ξαναχτύπησα στο γόνατο. Τότε πήγα στον ορθοπεδικό Παντελή Νικολάου στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Εκεί διεγνώσθη ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού. Θα έπρεπε να μπω άμεσα στο χειρουργείο, σε ηλικία μόλις 15 ετών».
Ποια ήταν η στάση της ΕΟΚ τότε;
«Λόγω του νεαρού της ηλικίας μου οι γονείς μου απευθύνθηκαν στην Ομοσπονδία προκειμένου να καλύψει ένα μέρος από τα υπέρογκα έξοδα που προβλέπονταν από την εγχείρηση. Κι όμως! Η απάντηση ήταν ότι είχα τραυματιστεί σε πρότερο χρονικό διάστημα και ότι οι ίδιοι δεν έφεραν καμία ευθύνη.
Είχα μεγάλο πάθος για το μπάσκετ και οι γονείς μου πλήρωσαν αδρά γιαυτό. Κάλυψαν όλα τα έξοδα της εγχείρησης προκειμένου να συνεχίσω να παίζω. Ωστόσο έπειτα από πιέσεις στην ΕΟΚ, εκείνη ενέκρινε το κονδύλι ένα χρόνο μετά.
Έκτοτε δεν είχα ποτέ καλές σχέσεις με την «Ομοσπονδία». Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι δεν κλήθηκε ποτέ ξανά ούτε στις προεπιλογές των Εθνικών Ομάδων όλων των ηλικιών».
Πως ήταν τα πρώτα χρόνια στο Σπόρτινγκ;
«Αρχικά έμεινα στο Σπόρτινγκ 7 χρόνια. Είχα την τιμή να βρεθώ πλάι σε κορυφαίες παίκτριες τότε, όπως οι Παπαηλία, Σαμαρούκοβα, Πρασσά, Βασιλείου, Τασουλή, Κλιγκοπούλου, Δελή και άλλες πολλές. Ήμουν μέλος της ομάδας η οποία αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα Γυναικών, στην οποία κατέγραψα την πρώτη μου συμμετοχή σε ηλικία 16 ετών.
Τέλος να σου πω ότι με την ομάδα των νεανίδων πήραμε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα, στην τελική φάση η οποία διεξήχθη στα Χανιά. Ήταν συνολικά πολύ ωραία η εμπειρία μου στο Σπόρτινγκ και ο πρώτος τίτλος που είχα σημαντικό ρόλο και είχα βγει και στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης».
Ποια ήταν η πρώτη σου μεταγραφή;
«Στα 18 μου πήρα την πρώτη μου μεταγραφή στον Άρη Χολαργού, που έπαιζε Α’ τοπικό. Ήθελα να έχω ρόλο, να πάρω εμπειρίες σε πρωταγωνιστικό επίπεδο.
Κάθε χρόνο ανεβαίναμε κατηγορία. Υπήρχε και η Β’ Εθνική τότε. Εκεί είχα από την αρχή πρωταγωνιστικό ρόλο και άρχισα σιγά σιγά να αποκομίζω εμπειρίες. Πέρασα πολύ ωραία τα 6 χρόνια που αγωνίστηκα εκεί, εκτός από την τελευταία χρόνια.
Όταν βγήκαμε στην Α1 φτάσαμε κοντά στο πρωτάθλημα, το οποίο χάσαμε από τον τρομερό, τότε, Αθηναϊκό. Είχαμε καταπληκτική ομάδα με πολύ καλές ξένες. Την επόμενη σεζόν παίξαμε στο Eurocup γυναικών. Εκεί κερδίσαμε μέσα στη Γαλλία τη Μοντβίλ, πετυχαίνοντας, αν θυμάμαι καλά, την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας σε γαλλική έδρα στο Eurocup γυναικών.
Δυστυχώς μετά τα Χριστούγεννα η ομάδα χρεοκόπησε εξαιτίας κακής διαχείρισης και ψεμάτων της διοίκησης. Αυτό είχε ως συνέπεια να φύγουν όλες οι ξένες παίκτριες. Μείναμε 5-6 Ελληνίδες και παλέψαμε ως το τέλος. Η ομάδα υποβιβάστηκε και η ωραία περιπέτεια τελείωσε εκεί.
Στον Άρη Χολαργού αναγκάστηκα να παίξω και στην Α2, καθώς η ομάδα κράτησε το δελτίο μου χωρίς να το θέλω».
«Στον Παναθηναϊκό έζησα τα καλύτερά μου χρόνια – Ακόμα απολαμβάνω την αγάπη του κόσμου»
Το 2013 η Μαγκλάρα σηκώνει το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Η Ελληνίδα γκαρντ μας τονίζει ότι απολαμβάνει ακόμα την αγάπη του κόσμου των «πράσινων». Έχει μόνο καλά λόγια να πει για το πέρασμά της από τη Λεωφόρο. Αντίστοιχα και η ομάδα την τίμησε αρκετά, έχοντας την μεταξύ άλλων ως πρόσωπο και για τις κάρτες διαρκείας των τμημάτων του Ερασιτέχνη.
Πως και πότε ήρθε η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό;
«Μετά τον Άρη Χολαργού πήρα μεταγραφή στον Ολυμπιακό Βόλου. Εκεί παίξαμε στην Α1 γυναικών. Έκανα μια αρκετά καλή σεζόν. Ο Παναθηναϊκός ήθελε να κάνει μια επανεκκίνηση στο τμήμα μπάσκετ γυναικών και ήμουν από τις πρώτες επιλογές της ομάδας».
Πως ήταν τα χρόνια στον Παναθηναϊκό;
«Ήταν 3 ΥΠΕΡΟΧΑ χρόνια. Μου ταίριαξε η ομάδα. Είχα πλέον κάποιες εμπειρίες και ήταν η ώρα μου να παίξω σε έναν πολύ μεγάλο σύλλογο. Αυτά τα δυο ήταν ένα πολύ καλό μείγμα. Το 2013 ήρθε το πρωτάθλημα στο οποίο κατάφερα να έχω πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορώ να πω ότι τότε έπιασα το μέγιστο της απόδοσής μου και χάρηκα που πρόσφερα στον Παναθηναϊκό.
Ένιωσα ότι έπαιξα πραγματικό μπάσκετ και πήρα πολύ αγάπη από τον κόσμο ο οποίος μας έδινε τρομερή ώθηση. Ζήσαμε μαγικές στιγμές στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Θα μου μείνουν αξέχαστα τα χρόνια που έζησα με το τριφύλλι στο στήθος και νιώθω ακόμα την αγάπη του κόσμου.
Αργότερα, ήρθαν κάποιες οικονομικές δυσχέρειες στον Ερασιτέχνη και αναγκάστηκα να αποχωρήσω».
Πως έγινε και έμεινες σε επίπεδο πρωταθλητισμού;
«Το Ελληνικό που ήταν τότε η πρωταθλήτρια ομάδα την επόμενη χρονιά, μου χτύπησε την πόρτα. Ήταν επίσης πολύ υψηλό το επίπεδο. Είχε αρκετά ψηλό μπάτζετ, μου έγινε μια πολύ καλή πρόταση την οποία δεν θα μπορούσα να αρνηθώ.
Ήταν μια πάρα πολύ οργανωμένη ομάδα που σου παρείχε τα πάντα στο γήπεδο. Ήρθε και το νταμπλ κι έτσι κατάφερα να κατακτήσω μέσα σε 2 σεζόν τρεις τίτλους.
Μετά το Ελληνικό έγινε Ολυμπιακός και αποφασίστηκε να μην παραμείνω στην ομάδα».
«Στην Τουρκία το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό και η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική»
Αμέσως μετά από τη χρονιά της στο Ελληνικό πέρασε μια «τραγική» όπως είπε σεζόν στον Κρόνο Αγίου Δημητρίου. Το καλοκαίρι της έγινε πρόταση από την τουρκική Χάταϊ με την Μαγκλάρα να μην μπορεί να αρνηθεί. Η παρουσία της κόουτς Χατζηδάκη έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο προκειμένου η Ελληνίδα αθλήτρια να μεταβεί και να παίξει στην τουρκική Α1 Γυναικών, να κατακτήσει έναν τίτλο, αλλά να σημειώσει και ευρωπαϊκές διακρίσεις με τις «πράσινες» της γειτονικής χώρας.
Όπως λέει η ίδια η παίκτρια το επίπεδο των δυο πρωταθλημάτων δε συγκρίνεται, αλλά και η ατμόσφαιρα στις κερκίδες είναι τρομερή.
Πως ήρθε η μεταγραφή στο εξωτερικό;
«Αρχικά να σου πω ότι πέρασα μια τραγική σεζόν στον Κρόνο Αγίου Δημητρίου. Η ανοργανωσιά από πολλές απόψεις, η καθυστέρηση των πληρωμών και στο τέλος η μη πληρωμή όλου του συμβολαίου, με έβαλαν σε σκέψεις ακόμα και να σταματήσω το μπάσκετ.
Στο τέλος εκείνης της σεζόν, η κόουτς Χατζηδάκη που με ήξερε από την κοινή παρουσία μας και την άψογη συνεργασία μας στον Παναθηναϊκό, μου είπε ότι υπάρχει μια θέση ανοιχτή για εμένα στη Χατάι. Μάλιστα η τουρκική ομάδα θα αγωνιζόταν στη Euroleague γυναικών.
Χωρίς δεύτερη σκέψη δέχτηκα. Η οικονομική πρόταση ήταν ασύλληπτη για τα ελληνικά δεδομένα. Φυσικά έπαιξε κομβικό ρόλο και η παρουσία της κόουτς Χατζηδάκη».
Πως ήταν η σεζόν στην Τουρκία;
«Ήταν κάτι απίστευτο. Το πρωτάθλημα ήταν πολύ ανταγωνιστικό. Τότε ήταν εκ των κορυφαίων της Ευρώπης. Οι εγκαταστάσεις, η οργάνωση και τα γήπεδα δεν είχαν καμία σχέση με ό,τι είχα ζήσει πιο πριν.
Ακόμα, στην αρχή της σεζόν κατακτήσαμε το Σούπερκαπ Τουρκίας. Αντιμετωπίσαμε την τρομερή Φενέρ τότε. Ήταν όλα καταπληκτικά και ειδικά η ατμόσφαιρα και η παρουσίαση του τελικού ήταν το κάτι άλλο.
Στη συνέχεια παίξαμε στη Euroleague γυναικών, στην πορεία περάσαμε στους ομίλους του Eurocup, όπου φτάσαμε μέχρι τους 4. Είχα την τιμή να αντιμετωπίσω και να γνωρίσω τις καλύτερες παίκτριες στον κόσμο, Γκράινερ και Ταουράσι».
Ο Φάρος, η παρακμή και ο κορωονϊός επέδρασαν καταλυτικά στην καριέρα της Αριστέας Μακγλάρα
Μετά τη σεζόν της στην Τουρκία, ήρθε μια πολύ καλή πρόταση από τον Φάρο. Η Μαγκλάρα θέλει να γυρίσει στην Ελλάδακ κι αποφασίζει να δεχτεί την πρόταση του Φάρου όπου πέρασε μια πολύ καλή σεζόν. Ωστόσο στη συνέχεια βίωσε την απόλυτη παρακμή του μπάσκετ γυναικών. Η πολύπειρη γκαρντ, κάνει λόγο για στημένες διαιτησίες, παράνομο στοιχηματισμό και λαμογιά, ενώ όπως μαρτυρά, υπάρχουν παράγοντες που έχουν ομάδες προκειμένου να αποκομίζουν προσωπικά οφέλη.
Πως έγινε η επιστροφή στην Ελλάδα;
«Δέχτηκα τότε μια πολύ καλή πρόταση από τον Φάρο που είχε αρχίσει και ανέβαινε επίπεδο. Αποφάσισα να γυρίσω, μεταξύ άλλων και γιατί την Ελλάδα δεν την αλλάζω με καμία χώρα. Άλλωστε πλέον είχα την εμπειρία του εξωτερικού και αισθανόμουν γεμάτη.
Μάλιστα έμαθα και τι μεταγραφές είχαν γίνει. Μίλησα και με κάποιες κοπέλες και διέκρινα ότι κάτι καλό μπορεί να χτιστεί. Αυτά σε συνδυασμό με την πολύ καλή οικονομική πρόταση, αποφάσισα να γυρίσω και να αγωνιστώ στο Φάρο.
Ήταν μια πάρα πολύ καλή σεζόν αγωνιστικά και σε όλα βασικά τα επίπεδα. Τερματίσαμε δεύτερες και πήγαμε με τον Ολυμπιακό στους τελικούς, αλλά και στο Final Four του Κυπέλλου Ελλάδας. Για τα δεδομένα της ομάδας ήταν η πιο ιστορική σεζόν».
Από ότι καταλαβαίνω αυτά ήταν τα καλύτερά σου χρόνια. Στη συνέχεια τι έγινε;
«Στη συνέχεια μπορώ να πω ότι βίωσα πλήρως την παρακμή του μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα. Διοικητική ανοργανωσιά, παράνομος στοιχηματισμός, λαμογιά, κλίκες, οικονομικές δυσχέρειες, στημένες διαιτησίες, σύλλογοι στην παρακμή τους και γενικά μια κατάσταση που δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζήσω. Μάθαινα, άκουγα, αλλά δεν περίμενα ποτέ ότι θα τα βιώσω στο πετσί μου.
Αρκεί να σου πω ότι υπάρχουν άνθρωποι που διοικούν ομάδες προκειμένου να έχουν προσωπικό όφελος. Δεν πιστεύω ότι νοιάζονται πραγματικά για το μπάσκετ γυναικών…»
Ο κορωονίός πως επηρέασε σε όλα αυτά;
«Τις δυο προηγούμενες φορές που διεκόπη το πρωτάθλημα οι περισσότερες ομάδες σταματούσαν σχεδόν εντελώς τη λειτουργία τους. Ο λόγος ήταν ότι δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν πληρώσουν τις αθλήτριές τους.
Αναγκαστικά κάποιες παίκτριες, επηρεαστήκαμε σε θέματα φυσικής κατάστασης και αγωνιστικού ρυθμού. Αυτό και σε συνδυασμό με την ηλικία μου επέδρασε σημαντικά ώστε να μείνω πίσω».
Ας πάρουμε τη φετινή σεζόν για να μην πάμε μακριά. Γιατί δεν είσαι στη Δάφνη Αγ. Δημητρίου στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος;
«Αρχικά να σου πω ότι από το προηγούμενο πέρασμά μου στη Δάφνη σε αγωνιστικό επίπεδο έμεινα σχετικά ικανοποιημένη. Όταν έγιναν οι συζητήσεις το καλοκαίρι του 2021 ξεκαθαρίσαμε ορισμένα πράγματα. Θα επέστρεφα έχοντας έναν συγκεκριμένο στην ομάδα, με δεδομένη και την επιρροή που είχε ασκήσει η απραγία λόγω Covid. Είχα απορρίψει ενδιάμεσα και άλλες προτάσεις γιατί πίστευα ότι δε θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στο ρόλο που μου έδιναν οι άλλες ομάδες.
Ξεκίνησα σε πιο χαλαρούς ρυθμούς προκειμένου να επανέλθω σωματικά και αγωνιστικά, όπως είχε συμφωνηθεί από το καλοκαίρι. Όταν πλέον άρχιζα να βρίσκω αγωνιστικό ρυθμό δυστυχώς ήρθε μια θλάση στη γάμπα που με άφησε έξω σχεδόν 2 μήνες. Ο τόσος μεγάλος χρόνος αποχής οφείλεται και στο λάθος χειρισμό της ομάδας ως προς τον τραυματισμό μου, μιας και δεν είχα την δυνατότητα να κάνω θεραπείες συχνά και κάποιες φορές τις πλήρωνα από την τσέπη μου κιόλας.
Αμέσως μετά την αποθεραπεία προσπάθησα να ενταχθώ κανονικά στην ομάδα. Σε αυτό το σημείο η διοίκηση αποφάσισε μονομερώς και χωρίς της συγκατάθεση του κόουτς Μπουμπού, να διακόψει τη συνεργασία μας.
Μου ειπώθηκε ότι θα τραυματιστώ ξανά και ότι δε μπορώ πλέον να πληρώνομαι χωρίς να παίζω. Έδρασαν χωρίς να είναι ειδικοί πάνω στο ζήτημα. Άλλωστε δεν υπήρχε καμία οργάνωση στην ομάδα. Ούτε ο ρουχισμός ήταν σωστός, ούτε καν φυσιοθεραπευτής στο γήπεδο δεν ερχόταν τακτικά ενώ να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει καν βοηθός προπονητή.
Να ξέρεις ότι μιλάμε για την πλήρη υποτίμηση του αθλήματος. Η κίνηση αυτή έγινε εν γνώση τους ότι αφήνουν την ομάδα με ένα και μοναδικό πλέι μέικερ, με την «ασφάλεια» ότι δεν υπάρχει φέτος υποβιβασμός στην Α2 γυναικών.
Τελικά αποχώρησα. Στην ενδιάμεση μεταγραφική περίοδο δέχθηκα κάποιες προτάσεις. Λόγω όλης αυτής της κατάστασης κουράστηκα ψυχολογικά και είχα ανάγκη να μην είμαι στην ενεργό δράση έστω για λίγους μήνες».
«Θα θυμάμαι για πάντα την αγαπημένη μου Βάσω Μπεσκάκη, που είχε αστείρευτο χιούμορ και χρυσή καρδιά -Ιδανικό αν έκλεινα την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό»
Στη συνέχεια η κουβέντα ήρθε σε… πιο ευχάριστα πρόσωπα και καταστάσεις. Η Μαγκλάρα δεν ξεχνά την αδικοχαμένη Βάσω Μπεσκάκη για την οποία έσταξε… μέλι. Ακόμα, η παίκτρια δεν διστάζει να διακρίνει τις καλύτερες συμπαίκτριες, συγκάτοικους στα δωμάτια των αποστολών, αλλά και προπονητικά επιτελεία.
Η Μακλγάρα δεν μασά τα λόγια της και… παίρνει θέση! Τέλος, όπως μας λέει, τόσο το τραγούδι, όσο και η προπονητική είναι στα άμεσα σχέδιά της.
Ας πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο! Θέλω να μου πεις τους αγαπημένους σου προπονητές διαχρονικά.
«Δε θα ήθελα να αναφερθώ ατομικά σε προπονητές, αλλά τεχνικά επιτελεία. Πιστεύω ότι γίνεται μια ομαδική δουλειά που οφείλεται στην προσπάθεια όλων.
Αρχικά το προπονητικό τιμ που θεωρώ κορυφαίο, απαρτίζεται από τους Σιαμαντούρα, Πρέκα, Χατζηδάκη. Μάλιστα στον Παναθηναϊκό είχαμε και γυμναστή τον Κώστα που τον θεωρώ επίσης εξαιρετικό
Στη συνέχεια μου άρεσε επίσης και η ομάδα που είχαμε στο Ελληνικό. Απαρτιζόταν από τους Καπογιάννη, Πρασσά και Παντελάκη. Εκεί υπήρχε και η γυμνάστρια Κλαίρη Μαρτινοπούλου, της οποίας η βοήθεια ειδικά σε μένα ήταν υπερπολύτιμη».
Αγαπημένες συμπαίκτριες είχες;
«Πρώτη και καλύτερη ήταν η Νταϊάνα Ντέλβα. Συνυπήρξαμε στον ΠΑΟ και τη θεωρώ εξαιρετική παίκτρια αλλά και τρομερό άνθρωπο. Στη συνέχεια έχω πολλά ευχάριστα να θυμάμαι από την Λυκέντρα Τζόνσον. Θεωρώ ότι είναι από τις ξένες που έχουν προσφέρει στο ελληνικό πρωτάθλημα τα χρόνια που αγωνίζομαι εγώ.
Όμως θα ήθελα να σου πω και τις αγαπημένες μου συγκατοίκους στα δωμάτια των αποστολών. Δε θα μπορούσα να ξεχάσω την αγαπημένη μου Βάσω Μπεσκάκη. Ήταν τρομερός άνθρωπος με αστείρευτο χιούμορ, με μια καρδιά χρυσάφι και θα τη θυμάμαι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη μιας και ο Θεός είχε άλλα σχέδια για αύτην.
Τέλος, με την Έφη Γκριτζά έχουμε συνυπάρξει σε πολλές ομάδες μαζί σχεδόν 4 χρόνια. ΄Όταν μέναμε στο δωμάτιο μαζί, κάναμε πολλές, μεγάλες και ωραίες συζητήσεις».
Ποιο θα ήταν κατά τη γνώμη σου το ιδανικό τέλος για την καριέρα σου;
«Ιδανικό για εμένα θα ήταν να κλείσω την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό. Πέρασα τα καλύτερα μου χρόνια εκεί από όλες τις απόψεις. Αν δεν γίνει αυτό σκέφτομαι προς το παρόν να μην αγωνιστώ ξανά εκτός συγκλονιστικού απροόπτου».
Μετά τί ακολουθεί; Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με την προπονητική;
«Αρχικά όπως κι εσύ γνωρίζεις σκέφτομαι να δώσω περισσότερη βάση στο τραγούδι και τη μουσική. Αυτό με εκφράζει πια περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Όσον αφορά την προπονητική είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με αγωνιστικά τμήματα νεανίδων, κορασίδων και υποδομών. Ακόμα, στο Φάρο τη σεζόν που ήταν στην Α2, διετέλεσα βοηθός της Σταυρούλας Πρασσά, ενώ ταυτόχρονα ήμουν και η γυμνάστρια της ομάδας. Είχαμε πολύ καλή πορεία τότε και είδα ότι είναι κάτι που μου ταιριάζει».
