Το ημερολόγιο έγραψε 26 Ιανουαρίου του 2020, όταν η είδηση για την πτώση ενός ελικοπτέρου βύθισε στο πένθος το παγκόσμιο μπάσκετ. Ήταν η μέρα, που ο Κόμπε Μπράιαντ πέρασε στους «αθάνατους» του μπάσκετ, έχοντας δίπλα του έναν άγγελο, την κόρη του Τζιάνα.
Στις 26 Ιανουαρίου του 2020, ο Κόμπε Μπράιαντ, ο άνθρωπος που έγραψε τεράστια κεφάλαια ιστορίας στο ΝΒΑ και όχι μόνο, έφυγε από τη ζωή. Μαζί και η 13χρονη κόρη του Τζιάνα και άλλα επτά άτομα.
Ο Κόμπε Μπράιαντ ήταν ο «τελευταίος ήρωας» των Λέικερς. Κανείς μετά την απόσυρσή του δεν κατάφερε να κερδίσει τον θρόνο του, στην ομάδα του Λος Άντζελες. Δεν θα μπορούσε άλλωστε, να διαγραφούν εύκολα, 20 χρόνια παρουσίας στους Λέικερς. Την ομάδα, με την οποία σημείωσε ρεκόρ καριέρας (81 πόντους) το οποίο σημείωσε τον Ιανουάριο του 2006.
Ο Μπράιαντ είναι 4ος σκόρερ στην ιστορία του NBA με 33.643 πόντους συνολικά[5] έχοντας ακόμα 7.047 ριμπάουντ και 6.306 ασίστ. Κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, ένα βραβείο MVP της κανονικής περιόδου (2008), 2 βραβεία MVP των τελικών του NBA (το 2009 και το 2010) και 4 βραβεία MVP σε All-Star Game (2002, 2007, 2009, 2011).
Ο Μπράιαντ είχε επιλεχθεί 16 φορές All-Time Game και 12 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της κανονικής περιόδου δύο φορές (το 2005–06 και 2006–07).
Στις 9 Ιανουαρίου 2005, έγινε ο πρώτος παίκτης μετά τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν το Νοέμβριο του 1964, ο οποίος πέτυχε περισσότερους από 45 πόντους σε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια. Στις 22 Ιανουαρίου 2006 έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων, σκοράροντας 81 κατά των Τορόντο Ράπτορς (55 στο δεύτερο ημίχρονο) έχοντας 28 σε 46 προσπάθειες δύο πόντων, 7 εύστοχα τρίποντα, ενώ πρόσθεσε και 18/20 βολές σε 42 λεπτά χρόνου συμμετοχής.
Στις 3 Μαρτίου του 2006, ο Μπράιαντ χρειαζόταν δέκα πόντους με αντίπαλο τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς για να γίνει ο νεότερος παίκτης που θα ξεπερνούσε τους 16.000 πόντους στην ιστορία του ΝΒΑ, πετυχαίνοντας τελικά 42 και δίνοντας τη νίκη στους Λέικερς με 94–106. Εκείνη ήταν και η καλύτερη χρονιά της καριέρας του με 2.832 πόντους, την έβδομη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών και τον όγδοο καλύτερο μέσο όρο πόντων, με 35,4, ενώ η ομάδα του τερμάτισε έβδομη στην Δύση με ρεκόρ 45–37.
Ο Μπράιαντ έλαβε το Βραβείο MVP κατά την αγωνιστική περίοδο ΝΒΑ 2007–08, αφού οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς της διοργάνωσης.
Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λος Άντζελες Λέικερς και ο πρώτος παίκτης στο NBA που έχει 30.000+ πόντους και 6.000+ ασίστ. Ήταν τρίτος σκόρερ της στην ιστορία του NBA προσπερνώντας τον Μάικλ Τζόρνταν τον Δεκέμβριο του 2014, αφήνοντας τον Τζόρνταν στην τέταρτη θέση.
Μετά την έναρξη της 20ής σεζόν του με τους Λέικερς το 2015–16, το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο ρεκόρ NBA για τις περισσότερες σεζόν με την ίδια ομάδα (καταρρίφθηκε αργότερα από τον Ντιρκ Νοβίτσκι με 21 σεζόν στους Ντάλας Μάβερικς), ο Μπράιαντ ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της.
Η τελευταία του χρονιά συνδυάστηκε με το χειρότερο ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου (μόνο 17 νίκες στην κανονική περίοδο) αλλά όπου αγωνιζόταν το κοινό φορούσε φανέλες του παίκτη, με τους Λέικερς να τιμούν τον μεγάλο αθλητή στο τέλος της χρονιάς.
Στο τελευταίο του παιχνίδι ο Μπράιαντ πέτυχε 60 πόντους, στη νίκη των Λέικερς επί των Γιούτα Τζαζ. Με αυτό επίσης έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε να πετύχει 60 πόντους (38 ετών και 234 ημερών), ενώ αποτελεί και ρεκόρ τελευταίου αγώνα στην ιστορία του πρωταθλήματος. Ήταν η 25η φορά σε αγώνα που ξεπέρασε τους 50 πόντους, τρίτος στην ιστορία, πίσω από τους Τσάμπερλεϊν (118 φορές), Τζόρνταν (31 φορές).
Ο μέσος όρος των 25 πόντων ανά αγώνα στην καριέρα του τον φέρνει στη 12η θέση όλων των εποχών, ενώ είναι επίσης 8ος σε συνολικά λεπτά συμμετοχής, 15ος σε αγώνες, 3ος σε προσπάθειες εντός παιδιάς και 7ος σε εύστοχα σουτ, 3ος σε εύστοχες βολές και 5ος σε προσπάθειες και 17ος σε κλεψίματα. Ο συνολικός αριθμός των ριμπάουντ (7.047) και ο αντίστοιχος των ασίστ (6.036) είναι οι καλύτερες επιδόσεις για παίκτη της θέσης του.
Οι Λέικερς απέσυραν τους αριθμούς 8 και 24 (και οι δύο αποσύρθηκαν προς τιμήν του το 2017).
Με την Εθνική ΗΠΑ
Το 2008 και το 2012 κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και του Λονδίνου αντίστοιχα ως μέλος της Εθνικής Ομάδας των Η.Π.Α. Το 2000 αρνήθηκε να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ επειδή παντρεύτηκε. Αποφάσισε επίσης να μην παίξει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBA το 2002. Το 2006 δεν συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIBA το 2006 λόγω χειρουργικής επέμβασης στο γόνατο.
Το γράμμα του Κόμπε στο μπάσκετ
Στις 29 Νοεμβρίου 2015 ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν με μία συγκινητική επιστολή στο theplayerstribune.com.
Συγκεκριμένα έγραφε:
«Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Εκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε. Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1
Πάντα θα σε αγαπώ,
Kobe».
