Αναμετρήσεις όπως η χθεσινή στο ΣΕΦ αναδεικνύουν την ομορφιά του μπάσκετ. Και δεν φεύγουν όλοι… νικητές, το αντίθετο. Ο Παναθηναϊκός πήρε αυτό που διεκδίκησε, γιατί ήταν ψυχωμένος. Γιατί έπαιξε σαν να μην υπάρχει αύριο. Ενδεχομένως, γιατί το αύριο θα ήταν δύσκολο, με διαφορετικό αποτέλεσμα. Πέρασε μέρος των προβλημάτων απέναντι, αλλά πρέπει να σταθμίσουμε τι κερδίζει και τι χάνει καθένας.
Ο Πρίφτης ήξερε ότι δεν του βγαίνουν τα κουκιά με ατομική άμυνα. Προτίμησε να καλύψει χώρο, κάτι που είχε δείξει κόντρα στην Μπάγερν. Ο Ολυμπιακός δεν είχε κίνηση απέναντι στη ζώνη, δεν εκμεταλλεύτηκε τα κενά στην πίσω πλευρά της. Δεν είχε συνεργασίες «hi-low», προσπάθησε μόνο με «pick & roll action». Με μία φράση: Δεν είχε δουλέψει επαρκώς.
Υπάρχουν πολλές κινήσεις, αυτοματισμοί απέναντι στη ζώνη και προδήλως δεν περίμενε εμάς ο Μπαρτζώκας για να το μάθει. Ο δε Πρίφτης, παρότι έπαιξε άμυνα χώρου, ενεργειακά πήγε δυνατά απέναντι στα σκριν. Ανέβαζε τον ψηλό στα «pick & roll», δίνοντας έμφαση στα ριμπάουντ. Τα γκαρντ βοήθησαν πολύ… Στην επίθεση δεν έκανε τρέλες, προτίμησε πολλές πάσες, περιστροφές της μπάλας από πλευρά σε πλευρά.
Ο ψυχωμένος Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη
Με όλα αυτά το σκορ στα μισά του δρόμου ήταν εύπλαστο. Κι ο Ολυμπιακός αυτός που έδειξε να… καθαρίζει το πιάτο του. Ο Φαλ έκανε τη διαφορά, αλλά λες και γήτευσε τον προπονητή του. Σίγουρος από τη διαφορά που δημιουργούσε ο ψηλός, δεν έκανε καθόλου ροτέισον στο δεύτερο μέρος. Μπήκε σε… θέση Πρίφτη, που έτσι κι αλλιώς είχε περιορισμένες λύσεις.
Κάπου εκεί… ευθυγραμμίστηκαν οι πλανήτες. Επιβεβαιώθηκε ο κανόνας ότι τα παιχνίδια τα κερδίζουν οι «κοντοί» κι η άμυνα. Οι 33 πόντοι στο τέταρτο δεκάλεπτο είναι παράσημο για τους «πράσινους», τραγικό δείγμα γραφής για τους «κόκκινους».
Όταν δεν προβλέπεις την τακτική, την ψυχολογία και τον ψυχισμό των αντίπαλων το πληρώνεις. Αλλά φταίει μόνο ο Μπαρτζώκας; Ο Σλούκας έβγαλε αδικαιολόγητο άγχος, ο Παπανικολάου μπλόκαρε στην άμυνα. Ο κόουτς δεν το αξιολόγησε, δεν πήγε βαθιά στον πάγκο, έχασε.
Η επόμενη μέρα
Ως λαός είμαστε των άκρων και των υπερβολών. Ο ψυχωμένος Παναθηναϊκός δεν έλυσε τα προβλήματα μονομιάς. Εκπληκτικός ο Νέντοβιτς, αλλά πόσο καιρό θα είναι στη διάθεση του Πρίφτη; Τι γίνεται με τον Φέρελ; Όλα καλά με τον Φλόιντ; Ο Έβανς έχει θέση; Γιατί αν έχει θέση, ο Κασελάκης πρέπει να γίνει παίκτης του εκατομμυρίου.
Οι «πράσινοι» πήραν ανάσα, επικοινωνιακά πέτυχαν σπουδαία νίκη, επί της ουσίας τα προβλήματα παραμένουν. Φάνηκαν ακόμα και τώρα, που πήραν το σπουδαιότερο των αποτελεσμάτων (για την ώρα). Αν μείνουν στη νίκη, θα χάσουν όλα τα τρένα. Τώρα πρέπει να τολμήσουν και να αλλάξουν.
Ο Παναθηναϊκός ήταν ψυχωμένος, γιατί ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Αν ο Μπαρτζώκας δεν εκμεταλλευτεί την ήττα, να προχωρήσει σε… αλλαγές, θα βρεθεί σε ανάλογη θέση. Ο Ολυμπιακός «φωνάζει» ότι θέλει αναπληρωματικό 5άρι. Ο Σλούκας είναι ηγέτης κι αυτό δεν αλλάζει, αλλά δεν πρέπει να παίζει «βρέξει χιονίσει».
Ο ΜακΚίσικ δικαιούται καλύτερης αντιμετώπισης. Ο Παπανικολάου είναι επιδραστικός, αλλά πρέπει να βγαίνει όταν δεν είναι καλός. Κι όλα αυτά δεν σηματοδοτούν μηδενισμό. Από τα λάθη και τις ήττες μαθαίνεις. Ενίοτε κι από τις νίκες. Όποιος τολμήσει θα κερδίσει. Αν ο ένας (Πρίφτης) γραπωθεί από το αποτέλεσμα κι ο άλλος (Μπαρτζώκας) θεωρήσει πως ήταν μια κακή βραδιά και μόνο, θα χάσουν κι οι δύο.
Αυτό το ματς δεν έκρινε τίποτα. Ντέρμπι «αιωνίων», ως εκ τούτου σημαντική η νίκη, αλλά επί της ουσίας δεν έκρινε τίποτα. Πρέπει αμφότεροι να χτίσουν πάνω στα συμπεράσματα, που έβγαλαν από τη μεταξύ τους πρώτη αναμέτρηση.
