Οι Μιλγουόκι Μπακς έχασαν το πλεονέκτημα έδρας στην σειρά των τελικών της ανατολής στο ΝΒΑ από το Game 1, και όπως και κόντρα στους Νετς, πλέον είναι αναγκασμένοι να κυνηγήσουν το break αν θέλουν να πετύχουν τον πολυπόθητο στόχο της συμμετοχής στους τελικούς (για αρχή).
Ο «μικρός διάβολος» που ακούει στο όνομα Τρε Γιάνγκ έκανε το παιχνίδι της ζωής του, πραγματοποιώντας μια φανταστική εμφάνιση ανάλογη των κορυφαίων της ιστορίας του αθλήματος και ειδικότερα των πλέι οφ. Περιττό να αναφέρουμε ότι οι 48 πόντοι του αποτελούν ρεκόρ καριέρας για τον ίδιο στα πλέι οφ (μιας και είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει), ενώ και συνολικά στην καριέρα του έχει μια πενηντάρα κόντρα στους Χιτ στις 20 Φλεβάρη του 2020.
Μάλιστα, ο 22χρονος πλέι μέικερ, συνδύασε την τρομερή του επίδοση στο σκοράρισμα με 11 τελικές πάσες, μάζεψε 7 σκουπίδια και είχε ένα κλέψιμο για 41 λεπτά που αγωνίστηκε.
Ωστόσο, παρά την μαγική εμφάνιση του Γιανγκ, το παιχνίδι κρίθηκε στους τρεις πόντους (113-116), με τους Μπακς μάλιστα να είναι μπροστά με έναν πόντο 29 δεύτερα πριν το τέλος.
Για αυτό ευθύνεται ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αλλά και ο Τζρου Χόλιντεϊ, ο οποίος θεωρώ ότι αποτελεί την μοναδική ποιοτική αναβάθμιση της ομάδας του Μπούντενχολζερ την φετινή σεζόν. Ο «Greek Freak» για ένα ακόμα παιχνίδι άγγιξε το τριπλ νταμπλ (34 πόντοι, 12 ριμπάουντ και 9 ασίστ), δεν θόλωσε το μυαλό του να αρχίσει να σουτάρει τρίποντα όταν δεν τον μάρκαραν στην περιφέρεια και ήταν γενικότερα ο… Γιάννης που ξέρουμε.
Παράλληλα, ο πρώην γκαρντ των Πέλικανς, με 33 πόντους και 10 ασίστ, αλλά και το εξαιρετικό 41,7% στο τρίποντο για ένα ακόμα παιχνίδι έδειξε ότι έχει το… κάτι για να καθιερωθεί ανάμεσα στους κορυφαίους (φυσιολογικούς και όχι υπερφυσικούς) γκαρντ της κορυφαίας λίγκας.
Η ήττα ήρθε για δύο λόγους, και αμφότεροι φαίνονται στους αριθμούς. Αρχικά, οι Μπακς έχασαν το στην στατιστική κατηγορία που υπερτερούν με διαφορά όλων των άλλων ομάδων, τα ριμπάουντ. Το Μιλγουόκι των 51.3 ριμπάουντ στα πλέι οφ μάζεψε μόλις 45, την ώρα που τα «γεράκια» των 43.7 μάζεψαν 51. Πλήρης αντιστροφή των αριθμών δηλαδή!
Το άλλο και ίσως και πιο σημαντικό είναι η τραγική εμφάνιση του Κρις Μίντλετον. Ο σουτέρ των «ελαφιών», είναι ή του ύψους ή του βάθους και το έχει αποδείξει τόσες φορές που δεν φτάνουν τα δάχτυλα και των δύο χεριών για να τις μετρήσουμε. Ή θα τα βάζει όλα και θα τρίβουμε όλοι τα μάτια μας, ή θα σπάει τα σίδερα, θα κάνει airball, και δεν θα βάζει καλάθι ούτε με… αίτηση.
Ο απολογισμός του 15 πόντοι εκ τον οποίων 3 ήταν βολές, συνολικό ποσοστό 26% στα σουτ εντός πεδιάς, και το ΤΡΑΓΙΚΟ κουλούρι στο τρίποντο, με 9 προσπάθειες. Και όλη αυτή η επιμονή του να… σπάσει την στεφάνη την ώρα που Καπελά και Κόλινς έκαναν τέλεια την δουλειά τους μαζεύοντας την μπάλα με συνέπεια (ο πρώτος λόγος της ήττας).
Βέβαια, για να τα λέμε όλα, ο Μίντλετον ήταν αυτός που ηγήθηκε των Μπακς στο Game 6 με τους Νετς, όπου με 38 πόντους και 62.5% από την περιφέρεια έδωσε το κάτι παραπάνω και κατάφερε το Μιλγουόκι να φτάσει τελικά στους τελικούς της ανατολής. Το ερώτημα είναι την θέλουμε μια μέρα στον… παράδεισο και μια στην κόλαση, ή γήινες εμφανίσεις και σχετική έστω σταθερότητα (βλέπε Χόλιντεϊ); Νομίζω το δεύτερο!
Θα είναι αμαρτία να χαθεί μια τόσο μεγάλη ευκαιρία όπως είναι η φετινή για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος είναι πολύ κοντά από κάθε άλλη φορά τουλάχιστον να βρεθεί στους τελικούς του ΝΒΑ, αν όχι να πάρει το δαχτυλίδι.
