Το 7ο παιχνίδια της σειράς των Μιλγουόκι Μπακς με τους Μπρούκλιν Νετς ήταν από εκείνα που όταν ολοκληρώνονται μπορεί να σε κάνουν να νιώθεις πλέον «άδειος».
Τα έχεις δει όλα, τα έχεις δώσει όλα κι εσύ μαζί με τον Γιάννη, τον Ντουράντ και τους υπόλοιπους παίκτες που άφησαν όλο τους το εγώ μέσα στο παρκέ. Οι εναλλαγές στο σκορ και τα συναισθήματα ήταν τέτοιες που σε καθήλωναν να κοιτάς την οθόνη, να πανηγυρίζεις, να «στεγνώνεις» ψυχικά, όσο οι παίκτες γίνονται μούσκεμα στον ιδρώτα.
Τελικά η παρέα του Γιάννη ήταν εκείνη που κατάφερε να προκριθεί στους τελικούς της Ανατολής, σε έναν αγώνα που οι ήρωες έγιναν μοιραίοι και οι μοιραίοι, ήρωες.
Θα ξεκινήσω από τον Έλληνα παίκτη του οποίου η παρουσία σήμερα ήταν για μια ακόμα φορά συγκλονιστική. Όχι επειδή ήταν εκείνος ο καθοριστικός παράγοντας στο τέλος και της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, αλλά επειδή βλέποντας τον στο παρκέ να μένει σε δόσεις μέχρι και από ανάσες, καταλάβαινες τι θέληση υπήρχε για τη νίκη.
Ωστόσο πέρα από τους 40 πόντους και τα 13 ριμπάουντ του Γιάννη, οι δύο παίκτες που σημάδεψαν το τέλος του αγώνα ήταν άλλοι. Αρχικά ο Ρόμπιν Λόπεζ. Ο αγώνας έχει 8.1’’ για να τελειώσει, οι Μπακς προηγούνται με 109 – 107 και η επαναφορά βρίσκει τους Μπακς με μόλις 2.1 δευτερόλεπτα για να σουτάρουν. Η μπάλα φτάνει στον Λόπεζ και μένει στα χέρια του. Το αποτέλεσμα; Οι Νετς στέλνουν το ματς στην παράταση.
Είναι δύσκολο για ένα παίκτη να υποπέσει σε τέτοιο λάθος, σε τέτοια κρίσιμη στιγμή. Χρειάζονται μεγάλα ψυχικά αποθέματα για να μην επέλθει πτώση τόσο ψυχολογικά, όσο και σωματικά. Προσωπικά πίστεψα ότι αυτή η φάση στην παράταση θα τον επηρεάσει, όμως τελικά ήταν εκείνος που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά ένα λεπτό πριν τη λήξη της παράτασης, όταν έδωσε μια μεγαλοπρεπή τάπα στον Ντουράντ, δείχνοντάς του ότι κάπου πρέπει να σταματήσει…
Από μοιραίος ήρωας ο Λόπεζ, μια διαδρομή αντίθετη από εκείνη του Κέβιν Ντουράντ. Του ανθρώπου που έκανε τα πάντα για να μη χάσει το Μπρούκλιν την πρόκριση, όμως δεν τελικά δεν ήταν αρκετά ούτε αυτά. Ο Κέβιν λοιπόν ανέλαβε να «σκοτώσει» τα ελάφια στο τέλος της κανονικής περιόδου. Και θα το έκανε αν φορούσε ένα νούμερο μικρότερο παπούτσια. Λίγα εκατοστά της γραμμής του στέρησαν ένα τρίποντο απίστευτο, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί το 109-109.
Στην παράταση συνέχισε να σκοράρει, όμως η τάπα του Λόπεζ με την οποία δεν κατάφερε να δώσει προβάδισμα στην ομάδα του και το τελευταίο του τρίποντο που δεν βρήκε ούτε τη στεφάνη, τον αναδεικνύουν σε μοιραίο για τους ηττημένους…
Η σημερινή πρόκριση των Μπακς θα μνημονεύεται στο μέλλον στη χώρα μας ως ένα ακόμα κατόρθωμα του σπουδαίου Γιάννη Αντετοκούνμπο. Η αλήθεια είναι ότι εκείνος κάνει τη σκληρή δουλειά σε όλους τους αγώνες. Όμως, υπάρχει κάποιος που να διαφωνήσει ότι το… αλατοπίπερο στο μενού, το έβαλαν ο Λόπεζ και ο Ντουράντ;
