Συγνώμη αλλά οι ελάχιστες μπασκετικές μου γνώσεις δεν είναι αρκετές για να εξηγήσουν το φαινόμενο «Ολυμπιακός». Ξεκινά στο πρώτο ημίχρονο κι είναι τόσο εκνευριστικός, που λες να είχα κρατήσει σε βίντεο τις… εμφανίσεις της Ανθής Σαλαγκούδη στο Survivor να βάλω να τις δω. Έτσι κι αλλιώς δεν είχε μεγάλη διαφορά. Το twitter παίρνει φωτιά, οι φίλοι της ομάδας εκφράζουν τον καημό και την οργή τους, οι αντίπαλοι νιώθουν άνετα στην τοποθεσία ΣΕΦ και…
Στο δεύτερο ημίχρονο εμφανίζονται ίδιες φανέλες, ίδιοι παίκτες, άλλη ενέργεια. Λες και κάποιος πατάει ένα μαγικό κουμπί και μεταμορφώνονται, λες κι είναι… άλλοι άνθρωποι. Βρε μπας και στο πρώτο μισό παίζουν ηθοποιοί, οι οποίοι υποδύονται τους παίκτες και στο δεύτερο μπαίνουν οι κανονικοί. Λες και παίζουν με τα νεύρα μας, λες και κάνουν πλάκα.
Αν συνέβαινε πρώτη φορά με τη Ζενίτ, θα το χαρακτήριζα τυχαίο γεγονός, αλλά το είδαμε ουκ ολίγες φορές φέτος. Και δεν είναι μόνο οι διαφορές, αλλά η εικόνα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Από εκεί που έκανε διαγωνισμό λαθών (με τον Μπαρτζώκα να φωνάζει «δεν γίνεται αυτό»), εμφανίστηκε αλάνθαστος. Με άμυνα γεμάτη τρύπες στο πρώτο μισό και τανάλιες στο δεύτερο μισό.
Στην επίθεση ψάχνονταν στο πρώτο, πήρε φωτιά ο ΜακΚίσικ, ο Βεζένκοφ, αλλά κι ο… έφηβος Σπανούλης, ο οποίος έκανε σπουδαίο παιχνίδι, βρήκε πόντους, ένιωσε την περηφάνια, που πρέπει να νιώθει ένας σταρ αυτού του επιπέδου. Και να μην ξεχάσουμε την τρομερή δουλειά, που έκανε ο Ζαν-Σαρλ ως «πεντάρι», την ενέργεια που έδωσε ο Λαρεντζάκης, τις άμυνες που έπαιξε ο Τζένκινς.
Ο Ολυμπιακός του πρώτου μισού ήταν μια… μεσαία ομάδα Eurocup, που δεν έχει θέση στην Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός του δευτέρου μισού ήταν μια ομάδα… φάιναλ φορ, ου μην ομάδα τελικούς Ευρωλίγκας. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ας το εξηγήσουν ειδικοί, ας το βρει ο κόουτς Μπαρτζώκας, που φαντάζομαι κι αυτός εντυπωσιάζεται από τα up και down της ομάδας του.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση, οπότε το τεχνικό τιμ οφείλει να λύσει τον γρίφο. Αν όχι, ας κατατεθεί ένα αίτημα στη διοργανώτρια αρχή να παίζουμε μόνο το δεύτερο ημίχρονο, δίνοντας 10 πόντους δώρο στον αντίπαλο.
