Τσάμης: “Μας σκοτώνει ο φόβος και η αδράνεια, πρέπει να βρεθεί λύση”

Τους προβληματισμούς του αναφορικά με την αδράνεια που επικρατεί στην λήψη αποφάσεων από την κυβέρνηση ώστε να βρεθεί λύση και να επιστρέψουν οι αθλητές των μικρότερων κατηγοριών στις προπονήσεις και στην δράση, εξέφρασε ο Άγγελος Τσάμης με ανάρτηση του στα social media.

Ο παίκτης της Μυκόνου, πρότεινε να μπουν στην διαδικασία και οι Δήμοι, ώστε να δοθεί άμεσα λύση, ενώ τόνισε ότι πλέον οι πίεση που δέχονται οι παίκτες είναι και οικονομική αλλά πολύ περισσότερο ψυχολογική.

Αναλυτικά:

«Καλησπέρα σε όλους σας .

Ονομάζομαι Άγγελος Τσαμης και είμαι παίκτης μπάσκετ της ομάδα της Μυκόνου .

Βρισκόμαστε ήδη στον 3ο μήνα αποχής μας απο τα γήπεδα και αυτό για εμάς είναι αποχή από την ίδια μας την ζωή .

Νομίζω ότι έχετε παρακολουθήσει και άλλους συναδέλφους μου να μιλούν για την πίεση την οποία δέχονται και οικονομικά μα πολύ περισσότερο ψυχολογικά .

Δεν θα αναλωθώ παραπάνω σε αυτό και θα σας πω ότι αν θέλουμε, λύσεις υπάρχουν .

Πέρα από το γεγονός ότι δεν μιλάμε για αθλητές μόνο μπάσκετ που είναι ανενεργοί μα ακόμα περισσότερο και άλλων αθλημάτων που πραγματικά βιοπορίζονται από αυτό, θα πρέπει η κυβέρνηση να πέσει πάνω σε αυτούς τους ανθρώπους .

Στις λύσεις λοιπόν, αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να βοηθήσει ομάδες με την κάλυψη των τεστ εξ΄ολοκλήρου θα μπορούσαν να μπουν στην όλη διαδικασία κ οι ΔΗΜΟΙ, συνεισφέροντας και αυτοί από την μεριά τους ώστε επιτέλους να έχουμε δράση στα γήπεδα .

Βάλτε λοιπόν και τους Δήμους στην όλη διαδικασία και τότε ίσως ξανά βρούμε το χαμόγελο μας. Πραγματικά όπως όλος ο κόσμος περιμένει πως και πως να ακούσει από την κυβέρνηση ότι αίρονται μερικά μέτρα, έτσι και εμείς περιμένουμε βδομάδα με βδομάδα να μας πούνε ότι ξεκινάμε προπονήσεις ή ότι ανοίγουν γυμναστήρια.

Πάντα με γνώμονα το καλό και την υγεία μας και ακολουθώντας τα πρωτόκολλα θα μπορέσουμε και εμείς να ζήσουμε .

Δεν μας σκοτώνει ο ιός μόνο, μας σκοτώνει ο φόβος και η αδράνεια στις λήψεις αποφάσεων στο τομέα μας.

Βρισκόμαστε πάνω από μισό χρόνο ζώντας αυτή τη κατάσταση και καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι θα πρέπει να ζούμε με αυτό.

Όπως σε όλους τους κλάδους επαγγελματικούς και μη βρέθηκαν λύσεις, επιζητούμε να βρεθεί λύση και σε εμάς και τώρα πια άμεσα.»