Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Το Λάθος» (του Αντώνη Σαμαράκη), σημειώνεται: «ένα λάθος κυκλοφορεί παράνομα σε ό,τι θεωρούσαμε σίγουρο και απαρασάλευτο. Ένα λάθος είναι κάπου εδώ γύρω μας, μέσα μας, ένα λάθος…». Ας ψάξουμε, λοιπόν, το ένα (το σημαντικό, το καθοριστικό) λάθος, το οποίο κρατά τον Παναθηναϊκό καθηλωμένο.
Αν μιλάμε για τον αγώνα με τη Ζαλγκίρις, μπορούμε να καταγράψουμε πολλά τακτικά λάθη:
• Οι Λιθουανοί είναι μετρ στο «split & kick», άρα αν δεν παίξεις καλή περιφερειακή άμυνα και δημιουργηθεί ρήγμα στο πρώτο σκριν, έχεις πρόβλημα.
• Αν απέναντι στην εξαιρετική άμυνά τους στο close out, που αφήνει το σουτ στους παίκτες με τη μικρότερη ευχέρεια (Σαντ-Ρος, Μποχωρίδης), δεν έχεις καθαρό μυαλό κι υπομονή, έχεις πρόβλημα.
• Τα φτωχόπαιδα από το Κάουνας έχουν φοβερή αλληλοκάλυψη στην άμυνα, είναι συμπαγείς και καλύπτουν το έλλειμα ύψους, οπότε αν δεν πασάρεις γρήγορα, δεν μεταφέρεις την μπάλα και ντριμπλάρεις ασταμάτητα, έχεις πρόβλημα.
Όλα έγιναν λάθος, αλλά δεν είναι αυτό «Το Λάθος». Δεν είναι… τακτικό, αλλά στρατηγικό και δεν αφορά παρά μόνο στη νοοτροπία, με την οποία μπαίνουν στο παιχνίδι οι «πράσινοι». Ακόμα και πολύ καλύτεροι εξ αυτών, που απαρτίζουν το ρόστερ του Παναθηναϊκού, δύσκολα θα κερδίσουν σε αγώνα Ευρωλίγκας, παίζοντας για τα νούμερά τους.
• Όταν έχεις τον Παπαγιάννη σε… ημιάγρια κατάσταση και δεν του δίνεις την μπάλα, τότε πρέπει να τιμωρηθείς.
• Όταν κύριε Νέντοβιτς στέκεσαι στα 9.5 μέτρα για να σουτάρεις, μοιραία θα χάσεις. Και ΝΑΙ, ο ηγέτης της ομάδας δικαιούται και το κάτι παραπάνω, αλλά δεν μπορεί να το κάνεις σε κάθε αγώνα, απλά και μόνο γιατί κανείς δεν μπορεί να σου μιλήσει.
• Όταν κύριε Σαντ-Ρος σε αφήνουν όλες οι άμυνες να σουτάρεις, πρέπει να καταλάβεις ότι δεν έτυχε να μείνεις μόνος, άρα πρέπει να μην πάρεις τα σουτ, γιατί έτσι κάνεις αυτό που θέλουν οι αντίπαλοι. Εκτός από τη μία φορά, που θα νιώθεις απίστευτα καυτός.
• Όταν παίζουν για τα νούμερά τους, για τη στατιστική τους, θα βυθιστεί η ομάδα. Θα φαίνεται λάθος το ροτέισον, θα φαίνεται μηδενική η βελτίωση και κυρίως θα προβληματίζει η εικόνα στον βαθμολογικό πίνακα.
Το δεύτερο χειρότερο Λάθος απ’ όλα (μετά την κακή νοοτροπία) είναι ότι όλες οι ομάδες νιώθουν πως μπορεί να νικήσουν τον Παναθηναϊκό. Έδωσε το δικαίωμα.
Θα ήταν άδικο να μην γράψουμε μια κουβέντα για τη Ζαλγκίρις. Εξαιρετικός ο κατά τα άλλα άγνωστος στο ευρύ κοινό προπονητής, δείχνουν τρομερά βελτιωμένοι ο Γκριγκόνις, ο Ρούμπιτ (δεν έχει σχέση με τον παίκτη του Ολυμπιακού), ο Ουόκαπ, ενώ ο Γιακουμπάιτις, που στο πρώτο μέρος ήταν «ο… καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού», ήταν αποκάλυψη στο δεύτερο μισό. Τον εμπιστεύτηκαν και τους δικαίωσε.
