Μεγάλο το ρίσκο με Μάρκους Σλότερ, που δεν τής βγήκε πήρε η ΑΕΚ… Ο πληθωρικός σέντερ κι εκ των MVP της περασμένης «μισής» περιόδου, πονούσε στο γόνατο κι έσφιγγε τα δόντια στη βάσανο της ρήξης, από το περασμένο καλοκαίρι. Τότε, τέθηκε για πρώτη φορά το δίλημμα: «Χειρουργείο τώρα», ή «χειρουργείο μετά το final-8 του BCL»;
Το διακύβευμα ήταν υψηλό. Η κατάκτηση του συγκεκριμένου τίτλου έμοιαζε με μονόδρομο, όλοι γι’ αυτό μιλούσαν. Διοίκηση, ιατρικό επιτελείο, προπονητής και (κυρίως) παίκτης, συναποφάσισαν «χειρουργείο μετά το final-8». Κάπως έτσι αποκτήθηκε ο (ωσεί παρών) Άτκινς, για να δίνει ανάσες (φευ), αλλά δεν…
Πιστώνεται στον Αμερικανό η επαγγελματική ευσυνειδησία, αλλά η ΑΕΚ έχασε προ πολλού το τρόπαιο και πλέον κινδυνεύει για τον επόμενο μήνα -και ίσως (μακάρι όχι) για πολύ περισσότερο- να χάσει νέο έδαφος.
Ενεργοποιούνται αναγκαστικά Μαυροειδής και Γόντικας, αλλά η ποιοτική απουσία του Σλότερ δεν καλύπτεται, κάτι που αποδείχθηκε και στο ξεκίνημα της περασμένης περιόδου, όταν πάλι ο Σλότερ πονούσε, απουσίασε επί μακρόν, τα αμυντικά συστήματα του προπονητή έγιναν φτερό στον άνεμο, ενώ με την επιστροφή του η ΑΕΚ έγινε «άλλη ομάδα» κι έμεινε-παραμένει αήττητη στο πρωτάθλημα εδώ και ένα χρόνο, με την άμυνα (όχι όπως με τη Σολέ) «σήμα κατατεθέν» της πορείας της.
Στα «συν» σε σχέση με πέρυσι, η παρουσία Μορέιρα, παίκτη με αθλητικά προσόντα, που αξιοποιείται εξαιρετικά, αλλά στην επίθεση. Μείον; Η απουσία αξιόπιστου πάουερ φόργουορντ.
Σε κάθε περίπτωση, με τέσσερις ξένους στο ρόστερ η ΑΕΚ, για τουλάχιστον 6-7 ματς, διακινδυνεύει πολλά, ειδικά αν οι αγώνες της συνεχιστούν σε σχετική κανονικότητα, δίχως τις συνήθεις αναβολές, απότοκο της πανδημίας. Η «Ένωση» νομοτελειακά δεν μπορεί να είναι όσο ανταγωνιστική θα ήθελε, ανεξάρτητα από τη δυναμικότητα των διοργανώσεων.
Δίχως Σλότερ (που θα επανέλθει λογικά του… χρόνου) στην πεντάδα και δίχως κανονικό 4άρι (υπάρχει πάντα και ο αειθαλής, αλλά μόνος Ματσιούλις), η ΑΕΚ δεν μπορεί να πάει μακριά. Προμηθέας (όταν οριστεί), ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής δεν συνιστούν «αμελητέα» ποσότητα, ενώ η Σολέ την ερχόμενη εβδομάδα στη Γαλλία «παίζει» την πρόκριση στους «16» στο ματς με τον «δικέφαλο». Η ΑΕΚ εξακολουθεί να είναι το φαβορί στα παραπάνω, αλλά με ψαλιδισμένες πιθανότητες…
Προφανές είναι, ότι η «Ένωση» θέλει 2 ή 3 μεταγραφές (5άρι, 4άρι κι ίσως κόμπο γκαρντ, δίπλα στον Ζήση) και το πρόβλημα για τον Μάκη Αγγελόπουλο μοιάζει ως το πλέον δυσεπίλυτο. Η ΑΕΚ υπερέβαλε με 7… ξένους στο final-8 και ξαφνικά μένει με 4 μετά απ’ αυτό, που συνέβη με τον Σλότερ. Ο τακτικιστής Μάκης Αγγελόπουλος για πρώτη φορά στην μπασκετική «κιτρινόμαυρη» θητεία του (σ.σ. υπήρξε κι άκρως επιτυχημένος ποδοσφαιρικός παράγοντας) βλέπει να μην του βγαίνουν τα ρίσκα.
Είχε έτοιμο το… Παλάτι στα Λιόσια από τον Μάρτιο, αλλά έφερε τα πάνω κάτω ο κορωνοϊός. Όπως έφερε τα πάνω κάτω γενικότερα και στο «επιχειρείν», και στον αθλητισμό. Τα έδωσε όλα για το final-8 του BCL, το έφερε στην Αθήνα, αποκόμισε -τουλάχιστον- την (οικονομική) συμβολή της Πολιτείας και της FIBA (από 33,3%) και «δεν μπήκε μέσα». Έχασε, όμως, το οικονομικό αντίτιμο του 1.000.000 ευρώ τής κατάκτησης του τροπαίου. Του πιστώνονται (μαζί με τον Παναθηναϊκό κι ΕΣΑΚΕ) οι πρωτοβουλίες για τη συμφωνία με την ΕΡΤ (ακόμη δεν έχει υπογραφεί) για την Basket League.
Συνεκτιμώντας την κατάσταση, και με δεδομένο το δέλεαρ του Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου, ενδεχομένως κάθε λογικός άνθρωπος την ίδια απόφαση να ελάμβανε για Σλότερ το Φθινόπωρο, εφόσον το επιθυμούσε ο παίκτης. Το ερώτημα είναι «ορθά παίχτηκε στα ζάρια» η χρονιά σε μία διοργάνωση;
Ακόμα κι αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για μεταγραφές, πουθενά δεν είναι γραμμένο, ότι θα βρεθεί «αύριο» παίκτης, ή παίκτες, υψηλών προδιαγραφών.
Η ΑΕΚ θα πορευτεί με το πεπρωμένο της, ή ο Αγγελόπουλος θα βγάλει πάλι λαγό από το καπέλο του; Το έκανε επιτυχώς τα προηγούμενα τρία χρόνια. Οι απαιτητικοί οπαδοί της αυτό αναμένουν, ως πρόωρο χριστουγεννιάτικο δώρο, έστω «εν μέσω» της νέας ζοφερής πραγματικότητας στην κοινωνία.
