Ο προπονητής του Άρη, Σάββας Καμπερίδης, μίλησε στην εκπομπή Overplay και στους Νίκο Παπαδογιάννη και Γιάννη Ψαράκη για τον φετινό Άρη και την εμπειρία του να είσαι πρώτος προπονητής.
Για την εμπειρία του στον Άρη ανέφερε:
«Γενικά στις μεγάλες ομάδες η καρεκλά είναι «ηλεκτρική», καθώς στον Άρη ο κόσμος έχει μάθει στις επιτυχίες και έχει απαιτήσεις. Οι άνθρωποι που είναι στην ομάδα κάνουν ότι μπορούν, όμως δεν βοηθάνε και οι συνθήκες. Ο Άρης στηρίζεται πολύ στον κόσμο του. Ο κόσμος όμως δε γνωρίζει όσα συμβαίνουν στην ομάδα και δημιουργεί μια άποψη από ότι ακούει και αυτή η άποψη δεν είναι πάντα αντικειμενική. Όταν ανέλαβα την ομάδα πέρσι ήταν σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν γίνεται όμως αλλιώς, πρέπει να πάρεις το ρίσκο και ας κριθείς από οποίον θέλει να είναι ο κριτής».
Όσον αφορά την ήττα από τον Χαρίλαο Τρικούπη και πως την διαχειρίστηκε δήλωσε:
«Για μένα το πιο δύσκολο ήταν να διατηρήσω συγκεντρωμένους τους αθλητές μου μετά την ήττα από τον Χαρίλαο. Όσον άφορα τη δίκη μου θέση αυτή είναι η μοίρα του προπονητή όταν τα πράματα δεν πάνε καλά να απομακρύνεται. Έχω συμβιβαστεί με αυτό γι’ αυτό και προσπάθησα να μείνω συγκεντρωμένος και εστίασα στο επόμενο παιχνίδι», για να προσθέσει για τα μειονεκτήματα της ομάδας του πως «Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ομάδας είναι πως παίρνουμε κάποιες λάθος αποφάσεις. Δώσαμε εύκολες βολές και κάναμε εύκολα λάθη σε φάσεις που έπρεπε να διαβάσουμε αλλιώς. Σαν δικαιολογία μπορώ να πω πως καμιά ομάδα δεν είναι εκεί που πρέπει αλλά όπως και να χει πρέπει να το διορθώσουμε. Δεν βγάλαμε ενεργεία όπως θα έπρεπε».
Για το γενικότερο κλίμα στην ομάδα ανέφερε:
«Είμαι γενικότερα αισιόδοξος, έχω εξαιρετικούς συνεργάτες. Η ομάδα έχει παίκτες με ποιότητα. Μπορεί να μην έχουν βρει το ρυθμό τους αλλά έχουμε εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια».
Όσον αφορά την εμπειρία του σαν δεύτερος προπονητής τόνισε χαρακτηριστικά πως:
«Ήμουν τυχερός με αυτούς που συνεργάστηκα. Πάντα μου έρχονται flash back με συζητήσεις που είχα με αυτούς τους ανθρώπους και αυτό είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση για μένα. Μπορεί να είμαι άπειρος σαν πρώτος αλλά είχα την τύχη να συνεργαστώ με τεράστιους προπονητές».
Όσον αφορά τον Παναγιώτη Γιαννάκη δήλωσε:
«Ο Γιαννάκης ότι πάθος έβγαζε στο γήπεδο σαν παίκτης το ίδιο έκανε και σαν προπονητής. Δεν φοβόταν κανέναν αντίπαλο. Και γι’ αυτό νομίζω πως είναι κορυφαίος προπονητής».
Κλείνοντας για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ υποστήριξε:
«Πιστεύω ότι οι ελληνόφωνες προπονητές είναι οι κορυφαίοι στην Ευρώπη. Για μένα το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι πως οι ομάδες δυσκολεύονται να δώσουν τις ευκαιρίες που θα έπρεπε αλλά και οι νέοι δεν ανταγωνίζονται όπως θα έπρεπε. Φταίνε και οι γονείς σε αυτό. Υπάρχουν ταλέντα στη Ελλάδα που αν μπουν στην διαδικασία και προσπαθήσουν πιστεύω θα φανούν σύντομα».
Πηγή: Over FM